ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ

                                               ฉฏฺฐํ รุรุมิคจริยํ
     [๑๖]   |๑๖.๔๗| ปุนาปรํ ยทา โหมิ       สุตตฺตกนกสนฺนิโภ
                     มิคราชา รุรุ นาม               ปรมสีลสมาหิโต ฯ
       |๑๖.๔๘| รมฺเม ปเทเส รมฺมณีเย       วิวิตฺเต อมนุสฺสเก
                     ตตฺถ วาสํ อุปคญฺฉึ            คงฺคากูเล มโนรเม ฯ
       |๑๖.๔๙| อถ อุปริ คงฺคาย                ธนิเกหิ ปริปีฬิโต
                     ปุริโส คงฺคาย ปตติ            ชีวามิ วา มรามิ วา ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ.  น เมวายํ มญฺญมาโน             อญฺเญเปวํ กริสฺสติ
@             เตว ตสฺส วธิสฺสนฺติ                 สา เม มุตฺติ ภวิสฺสติ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๕๗๔.

|๑๖.๕๐| รตฺตินฺทิวํ โส คงฺคาย วุยฺหมาโน มโหทเก รวนฺโต กรุณํ รวํ มชฺเฌ คงฺคาย คจฺฉติ ฯ |๑๖.๕๑| ตสฺสาหํ สทฺทํ สุตฺวาน กรุณํ ปริเทวโต คงฺคาย ตีเร ฐตฺวา ๑- อปุจฺฉึ โกสิ ตฺวํ นโร ฯ |๑๖.๕๒| โส เม ปุฏฺโฐ [๒]- วิยากาสิ อตฺตโน การณํ ตทา ธนิเกหิ ภีโต ตสิโต ปกฺขนฺโนมํ ๓- มหานทึ ฯ |๑๖.๕๓| ตสฺส กตฺวาน การุญฺญํ จชิตฺวา มม ชีวิตํ ปวิสิตฺวา นีหรินฺตสฺส อนฺธการมฺหิ รตฺติยา ฯ |๑๖.๕๔| อสฺสตฺถกาลมญฺญาย ตสฺสาหํ อิทมพฺรวึ เอกนฺตํ วรํ ยาจามิ มา มํ กสฺสจิ ปาวท ฯ |๑๖.๕๕| นครํ คนฺตฺวาน อาจิกฺขิ ปุจฺฉิโต ธนเหตุโก ราชานํ โส คเหตฺวาน อุปคญฺฉิ มมนฺติกํ ฯ |๑๖.๕๖| ยาวตา การณํ สพฺพํ รญฺโญ อาโรจิตํ มยา ราชา สุตฺวาน วจนํ อุสุํ ตสฺส ปกปฺปยิ ฯ |๑๖.๕๗| อิเธว ฆาฏยิสฺสามิ มิตฺตทุพฺภึ อนริยํ ตมหํ อนุรกฺขนฺโต นิมฺมินึ มม อตฺตนา ฯ |๑๖.๕๘| ติฏฺฐ เต โส มหาราช กามกาโร ภวามิ เต อนุรกฺขึ มม สีลํ นารกฺขึ มม ชีวิตํ สีลวา หิ ตทา อาสึ โพธิยาเยว การณาติ ฯ รุรุมิคจริยํ ฉฏฺฐํ ฯ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. ฐตฺวาน ฯ ม. ยุ. จ ฯ ม. ปกฺขนฺโทหํ ฯ ยุ. ปกฺขนฺโตหํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๗๓-๕๗๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=11805&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=11805&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.3&item=16&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=235              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=224              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=52&A=3719              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=52&A=3719              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]