ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ

                                               ตติยํ อโยฆรจริยํ
     [๒๓]   |๒๓.๒๔| ปุนาปรํ ยทา โหมิ     กาสิราชสฺส อตฺรโช
                      อโยฆรมฺหิ สํวฑฺโฒ        นาเมนาสึ อโยฆโร ฯ
       |๒๓.๒๕| ทุกฺเขน ชีวิโต ลทฺโธ         สมฺปีเฬ ปติโปสิโต
                      อชฺเชว ปุตฺต ปฏิปชฺช      เกวลํ วสุนฺธรํ ๑- อิมํ ฯ
       |๒๓.๒๖| สรฏฺฐกํ สนิคมํ               สชนํ วนฺทิตฺวา ขตฺติยํ
                      อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวาน      อิทํ วจนมพฺรวึ ฯ
       |๒๓.๒๗| เย เกจิ มหิยา สตฺตา       หีนอุกฺกฏฺฐมชฺฌิมา
                      นิรารกฺขา สเก เคเห       วฑฺฒนฺติ สกญาติหิ ๒- ฯ
       |๒๓.๒๘| อิทํ โลเก อุตฺตริยํ            สมฺปีเฬ มม โปสนํ
                      อโยฆรมฺหิ สํวฑฺโฒ       อปฺปเภ จนฺทสุริเย ฯ
       |๒๓.๒๙| ปูติกุณปสมฺปุณฺณา        มุญฺจิตฺวา มาตุ กุจฺฉิโต
                      ตโต โฆรตเร ทุกฺเข         ปุน ปกฺขิตฺตโยฆเร ฯ
       |๒๓.๓๐| ยทิหํ ตาทิสํ ปตฺวา          ทุกฺขํ ปรมทารุณํ
                      รชฺเชสุ ยทิ รญฺชามิ ๓-   ปาปานํ อุตฺตโม สิยํ ฯ
       |๒๓.๓๑| อุกฺกณฺฐิโตมฺหิ กาเยน     รชฺเชนมฺหิ อนตฺถิโก
                      นิพฺพุตึ ปริเยสิสฺสํ           ยตฺถ มํ มจฺจุ น มทฺทิเย ฯ
       |๒๓.๓๒| เอวาหํ จินฺตยิตฺวาน         วิวรนฺเต ๔- มหาชเน
                      นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา     ปาวิสึ ๕- กานนํ วนํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. วสุธํ ฯ  ยุ. สห ญาติภิ ฯ  ม. ยุ. รชฺชายิ ฯ  ยุ. วิวรนฺตํ
@มหาชนํ ฯ  ยุ. ปาวิสิ ฯ
       |๒๓.๓๓| มาตา ปิตา น เม เทสฺสา    นปิ เม เทสฺสา ๑- มหายสา
                      สพฺพญฺญุตํ ปิยํ มยฺหํ        ตสฺมา รชฺชํ ปริจฺจชินฺติ ฯ
                                             อโยฆรจริยํ ตติยํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๘๒-๕๘๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=11978&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=11978&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.3&item=23&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=242              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=231              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=52&A=5011              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=52&A=5011              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]