บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕

                                    ทุติยํ มณิปูชกตฺเถราปทานํ (๔๗๒)
     [๖๒]   |๖๒.๘| ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน    สพฺพธมฺมาน ปารคู
                     วิเวกกาโม สมฺพุทฺโธ         คจฺฉเต อนิลญฺชเส ฯ
         |๖๒.๙|  อวิทูเร หิมวนฺตสฺส            มหาชาตสฺสโร อหุ
                      ตตฺถ เม ภวนํ อาสิ           ปุญฺญกมฺเมน สํยุตํ ฯ
         |๖๒.๑๐| ภวนา นิกฺขมิตฺวาน ^๑-    อทฺทสํ โลกนายกํ
                       อินฺทีวรํว ชลิตํ                อาทิตฺตํว หุตาสนํ ฯ
         |๖๒.๑๑| วิชนํ ^๒- อทฺทสํ ปุปฺผํ       ปูชยิสฺสนฺติ นายกํ
                       สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา       อวนฺทึ สตฺถุโน อหํ ฯ
         |๖๒.๑๒| มมํ สีสมณึ คยฺห             ปูชยึ โลกนายกํ
                       อิมาย มณิปูชาย            วิปาโก โหตุ ภทฺทโก ฯ
         |๖๒.๑๓| ปทุมุตฺตโร โลกวิทู          อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห
                       อนฺตลิกฺเข ฐิโต สตฺถา      อิมํ คาถํ ^๓- อภาสถ ฯ
         |๖๒.๑๔| โส เต อิชฺฌตุ สงฺกปฺโป    ลภตุ วิปุลํ สุขํ
                       อิมาย มณิปูชาย            อนุโภหิ มหายสํ ฯ
         |๖๒.๑๕| อิทํ วตฺวาน สมฺพุทฺโธ ^๔- ชลชุตฺตมนามโก
                       อคมาสิ พุทฺธเสฏฺโฐ        ยสฺส จิตฺตํ ปณีหิตํ ฯ
         |๖๒.๑๖| สฏฺฐิกปฺปานิ เทวินฺโท      เทวรชฺชมการยึ
                       อเนกสตกฺขตฺตุญฺจ          จกฺกวตฺติ อโหสหํ ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. ยุ. อภินิกฺขมฺม ฯ ^๒ ม. วิชินํ นทฺทสํ ปุปฺผํ ฯ ยุ. ... นาทฺทสํ ปุปฺผํ ฯ
@^๓ โป. ยุ. อิมา คาถา ฯ ^๔ ม. ยุ. ภควา ฯ
         |๖๒.๑๗| ปุพฺพกมฺมํ สรนฺตสฺส       เทวภูตสฺส เม สโต
                       มณิ นิพฺพตฺตเต มยฺหํ      อาโลกกรโณ มม ฯ
         |๖๒.๑๘| ฉฬาสีติสหสฺสานิ            นาริโย เม ปริคฺคหา
                        วิจิตฺตวตฺถาภรณา         อามุตฺตมณิกุณฺฑลา ^๑- ฯ
         |๖๒.๑๙| อาฬารมุขา หสุลา          สุสญฺญา ตนุมชฺฌิมา
                        ปริวาเรนฺติ มํ นิจฺจํ         มณิปูชายิทํ ผลํ ฯ
         |๖๒.๒๐| โสณฺณมยา มณิมยา       โลหิตงฺกมยา ตถา
                       ภณฺฑา ^๒- เม สุกตา โหนฺติ  ยทิจฺฉสิ ^๓- ปิลนฺธนา ฯ
         |๖๒.๒๑| กูฏาคารา คุหา รมฺมา     สยนญฺจ มหารหํ
                       มม สงฺกปฺปมญฺญาย      นิพฺพตฺตนฺติ ยถิจฺฉิกํ ^๔- ฯ
         |๖๒.๒๒| ลาภา เตสํ สุลทฺธญฺจ      เย ลภนฺติ อุปสฺสุตึ
                       ปุญฺญกฺเขตฺตํ มนุสฺสานํ   โอสถํ ^๕- สพฺพปาณินํ ฯ
         |๖๒.๒๓| มยฺหํปิ สุกตํ กมฺมํ           โยหํ อทกฺขิ นายกํ
                       วินิปาตา สุมุตฺโตมฺหิ       ปตฺโตมฺหิ อจลํ ปทํ ฯ
         |๖๒.๒๔| ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ          เทวตฺตํ อถ มานุสํ
                       ทิวสญฺเจว ^๖- รตฺติญฺจ     อาโลโก โหติ เม สทา ฯ
         |๖๒.๒๕| ตาเยว มณิปูชาย            อนุโภตฺวาน สมฺปทา
                       ญาณาโลโก มยา ทิฏฺโฐ   ปตฺโตมฺหิ อจลํ ปทํ ฯ
         |๖๒.๒๖| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป      ยํ มณิมภิปูชยึ
                       ทุคฺคตึ นาภิชานามิ         มณิปูชายิทํ ผลํ ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. อามุกฺก... ฯ ^๒ โป. ยุ. ภณฺฑา กตากตา โหนฺติ ฯ ^๓ ยุ. ยทิจฺฉาย ฯ
@โป. ยทิจฺฉสฺส ฯ ^๔ โป. ม. ยุ. ยทิจฺฉกํ ฯ ^๕ ม. โอสธํ ฯ ^๖ ยุ. สมนฺตา
@สตฺตรนตา ฯ
         |๖๒.๒๗| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ      ภวา สพฺเพ สมูหตา
                       นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา      วิหรามิ อนาสโว ฯ
         |๖๒.๒๘| สฺวาคตํ วต เม อาสิ         มม พุทฺธสฺส สนฺติเก
                       ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา   กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
         |๖๒.๒๙| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส         วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                       ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา       กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
            อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา มณิปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ
                                 มณิปูชกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๘๘-๙๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=1705&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=1705&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.1&item=62&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=62 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=62 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33