ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ

หน้าที่ ๘๘.

ทุติยํ มณิปูชกตฺเถราปทานํ (๔๗๒) [๖๒] |๖๒.๘| ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน สพฺพธมฺมาน ปารคู วิเวกกาโม สมฺพุทฺโธ คจฺฉเต อนิลญฺชเส ฯ |๖๒.๙| อวิทูเร หิมวนฺตสฺส มหาชาตสฺสโร อหุ ตตฺถ เม ภวนํ อาสิ ปุญฺญกมฺเมน สํยุตํ ฯ |๖๒.๑๐| ภวนา นิกฺขมิตฺวาน ๑- อทฺทสํ โลกนายกํ อินฺทีวรํว ชลิตํ อาทิตฺตํว หุตาสนํ ฯ |๖๒.๑๑| วิชนํ ๒- อทฺทสํ ปุปฺผํ ปูชยิสฺสนฺติ นายกํ สกํ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา อวนฺทึ สตฺถุโน อหํ ฯ |๖๒.๑๒| มมํ สีสมณึ คยฺห ปูชยึ โลกนายกํ อิมาย มณิปูชาย วิปาโก โหตุ ภทฺทโก ฯ |๖๒.๑๓| ปทุมุตฺตโร โลกวิทู อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห อนฺตลิกฺเข ฐิโต สตฺถา อิมํ คาถํ ๓- อภาสถ ฯ |๖๒.๑๔| โส เต อิชฺฌตุ สงฺกปฺโป ลภตุ วิปุลํ สุขํ อิมาย มณิปูชาย อนุโภหิ มหายสํ ฯ |๖๒.๑๕| อิทํ วตฺวาน สมฺพุทฺโธ ๔- ชลชุตฺตมนามโก อคมาสิ พุทฺธเสฏฺโฐ ยสฺส จิตฺตํ ปณีหิตํ ฯ |๖๒.๑๖| สฏฺฐิกปฺปานิ เทวินฺโท เทวรชฺชมการยึ อเนกสตกฺขตฺตุญฺจ จกฺกวตฺติ อโหสหํ ฯ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. อภินิกฺขมฺม ฯ ม. วิชินํ นทฺทสํ ปุปฺผํ ฯ ยุ. ... นาทฺทสํ ปุปฺผํ ฯ @ โป. ยุ. อิมา คาถา ฯ ม. ยุ. ภควา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๘๙.

|๖๒.๑๗| ปุพฺพกมฺมํ สรนฺตสฺส เทวภูตสฺส เม สโต มณิ นิพฺพตฺตเต มยฺหํ อาโลกกรโณ มม ฯ |๖๒.๑๘| ฉฬาสีติสหสฺสานิ นาริโย เม ปริคฺคหา วิจิตฺตวตฺถาภรณา อามุตฺตมณิกุณฺฑลา ๑- ฯ |๖๒.๑๙| อาฬารมุขา หสุลา สุสญฺญา ตนุมชฺฌิมา ปริวาเรนฺติ มํ นิจฺจํ มณิปูชายิทํ ผลํ ฯ |๖๒.๒๐| โสณฺณมยา มณิมยา โลหิตงฺกมยา ตถา ภณฺฑา ๒- เม สุกตา โหนฺติ ยทิจฺฉสิ ๓- ปิลนฺธนา ฯ |๖๒.๒๑| กูฏาคารา คุหา รมฺมา สยนญฺจ มหารหํ มม สงฺกปฺปมญฺญาย นิพฺพตฺตนฺติ ยถิจฺฉิกํ ๔- ฯ |๖๒.๒๒| ลาภา เตสํ สุลทฺธญฺจ เย ลภนฺติ อุปสฺสุตึ ปุญฺญกฺเขตฺตํ มนุสฺสานํ โอสถํ ๕- สพฺพปาณินํ ฯ |๖๒.๒๓| มยฺหํปิ สุกตํ กมฺมํ โยหํ อทกฺขิ นายกํ วินิปาตา สุมุตฺโตมฺหิ ปตฺโตมฺหิ อจลํ ปทํ ฯ |๖๒.๒๔| ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ เทวตฺตํ อถ มานุสํ ทิวสญฺเจว ๖- รตฺติญฺจ อาโลโก โหติ เม สทา ฯ |๖๒.๒๕| ตาเยว มณิปูชาย อนุโภตฺวาน สมฺปทา ญาณาโลโก มยา ทิฏฺโฐ ปตฺโตมฺหิ อจลํ ปทํ ฯ |๖๒.๒๖| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป ยํ มณิมภิปูชยึ ทุคฺคตึ นาภิชานามิ มณิปูชายิทํ ผลํ ฯ @เชิงอรรถ: ม. อามุกฺก... ฯ โป. ยุ. ภณฺฑา กตากตา โหนฺติ ฯ ยุ. ยทิจฺฉาย ฯ @โป. ยทิจฺฉสฺส ฯ โป. ม. ยุ. ยทิจฺฉกํ ฯ ม. โอสธํ ฯ ยุ. สมนฺตา @สตฺตรนตา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๐.

|๖๒.๒๗| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ภวา สพฺเพ สมูหตา นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา วิหรามิ อนาสโว ฯ |๖๒.๒๘| สฺวาคตํ วต เม อาสิ มม พุทฺธสฺส สนฺติเก ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ |๖๒.๒๙| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา มณิปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ มณิปูชกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๘๘-๙๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=1705&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=1705&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.1&item=62&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=62              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=62              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]