ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ

                                  จตุตฺถํ ญาณตฺถวิกตฺเถราปทานํ (๔๘๔)
     [๗๔]   |๗๔.๔๖| ทกฺขิเณ หิมวนฺตสฺส    สุกโต อสฺสโม มม
                       อุตฺตมตฺถํ คเวสนฺโต        วสามิ ปวเน ตทา ฯ
         |๗๔.๔๗| ลาภาลาเภน สนฺตุฏฺโฐ    มูเลน จ ผเลน จ
                       อโนมสนฺโต ๑- อจริ ๒-  วสามิ เอกโก อหํ ฯ
         |๗๔.๔๘| สุเมโธ นาม สมฺพุทฺโธ     โลเก อุปฺปชฺชิ ตาวเท
                       จตุสจฺจํ ปกาเสติ            อุทฺธรนฺโต มหาชนํ ฯ
         |๗๔.๔๙| นาหํ สุโณมิ สมฺพุทฺธํ      นปิ เม โกจิ สาสติ
                       อฏฺฐวสฺเส อติกฺกนฺเต      อสฺโสสึ โลกนายกํ ฯ
         |๗๔.๕๐| อคฺคึ ทารุํ นิหริตฺวา         สมฺมชฺชิตฺวาน อสฺสมํ
                       ขาริภารํ คเหตฺวาน          นิกฺขมึ ปวนา อหํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อเนฺวสนฺโต อาจริยํ ฯ  ยุ. จริยํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๕.

|๗๔.๕๑| เอกรตฺตึ วสนฺโตหํ คาเมสุ นิคเมสุ จ อนุปุพฺเพน จนฺทวตึ ๑- ตทาหํ อุปสงฺกมึ ฯ |๗๔.๕๒| ภควา ตมฺหิ สมเย สุเมโธ โลกนายโก อุทฺธรนฺโต พหู สตฺเต เทเสติ อมตํปทํ ฯ |๗๔.๕๓| ชนกายมติกฺกมฺม วนฺทิตฺวา ชินสาคตํ ๒- เอกํสํ อชินํ กตฺวา สนฺถวึ โลกนายกํ ฯ |๗๔.๕๔| ตุวํ สตฺถา จ เกตุว ๓- ธโช ยูโปว ๓- ปาณินํ ปรายโน ปติฏฺฐา จ ทีโป จ ทิปทุตฺตโม ฯ เอกวีสติมํ ภาณวารํ ฯ |๗๔.๕๕| เนปุญฺโญ ทสฺสเน ธีโร ตาเรสิ ชนตํ ตุวํ นตฺถญฺโญ ตารโก โลเก ตวุตฺตริตฺตโร มุเน ฯ |๗๔.๕๖| สกฺกา ภเว ๔- กุสคฺเคน ปเมตุํ สาครุตฺตโม ๕- น เตฺวว ตว สพฺพญฺญุ ญาณํ สกฺกา ปเมตเว ฯ |๗๔.๕๗| ตุลทณฺเฑ ฐเปตฺวาน มหิ ๖- สกฺกา ธเรตเว น เตฺวว ตว ปญฺญาย สมานํ ๗- อตฺถิ จกฺขุม ฯ |๗๔.๕๘| อากาโส มินิตุํ สกฺกา รชฺชุยา องฺคุเลน จ ๘- น เตฺวว ตว สพฺพญฺญุ สีลํ สกฺกา ปเมตเว ฯ |๗๔.๕๙| มหาสมุทฺเท อุทกํ อากาโส จ วสุนฺธโร ๙- ปริเมยฺยานิ เอตานิ อปฺปเมยฺโยสิ จกฺขุม ฯ @เชิงอรรถ: โป. ธาวนฺโต ฯ ม. ชินสาครํ ฯ ยุ. ชินสาสนํ ฯ ม. ยุ. จ ฯ @ ม. เถเว ฯ ยุ. หเว ฯ ม. สาครุตฺตเม ฯ ม. มหึ ฯ ม. ยุ. @ปมาณํ ฯ ม. วา ฯ ยุ. ปิ ฯ ม. ยุ. วสุนฺธรา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๖.

|๗๔.๖๐| ฉหิ คาถาหิ สพฺพญฺญุํ กิตฺตยิตฺวา มหายสํ อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวาน ตุณฺหี อฏฺฐาสหํ ตทา ฯ |๗๔.๖๑| ยํ วทนฺติ สุเมโธติ ภูมิปญฺญํ ๑- สุเมธสํ ฯ ภิกฺขุสงฺเฆ นิสีทิตฺวา อิมา คาถา อภาสถ |๗๔.๖๒| โย เม ญาณํ ปกิตฺเตสิ วิปฺปสสนฺเนน ๒- เจตสา ฯ ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ สุณาถ มม ภาสโต |๗๔.๖๓| สตฺตสตฺตติ กปฺปานิ เทวโลเก รมิสฺสติ ฯ สหสฺสกฺขตฺตุํ เทวินฺโท เทวรชฺชํ กริสฺสติ |๗๔.๖๔| อเนกสตกฺขตฺตุญฺจ จกฺกวตฺติ ภวิสฺสติ ฯ ปเทสรชฺชํ วิปุลํ คณนาโต อสงฺขยํ |๗๔.๖๕| เทวภูโต มนุสฺโส วา ปุญฺญกมฺมสมาหิโต ฯ อนูนมนสงฺกปฺโป ๓- ติกฺขปญฺโญ ภวิสฺสติ |๗๔.๖๖| ตึสกปฺปสหสฺสมฺหิ โอกฺกากกุลสมฺภโว ฯ โคตโม นาม นาเมน สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ |๗๔.๖๗| อคารา อภินิกฺขมฺม ปพฺพชิสฺสติกิญฺจโน ฯ ชาติยา สตฺตวสฺเสน อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสติ ๔- |๗๔.๖๘| ยโต สรามิ อตฺตานํ ยโต ปตฺโตสฺมิ สาสนํ ฯ เอตฺถนฺตเร น ชานามิ เจตนํ อมโนรมํ |๗๔.๖๙| สํสริตฺวา ภวาภเว ๕- สมฺปตฺตานุภวึ อหํ ฯ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. ภูริปญฺญํ ฯ โป. ม. ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิ ฯ ยุ. อนูนมตสงฺกปฺโป ฯ @ ม. ยุ. ผุสิสฺสติ ฯ ม. ยุ. ภเว สพฺเพ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๗.

โภเค เม อูนตา นตฺถิ ผลํ ญาณสฺส โถมเน |๗๔.๗๐| ติธคฺคี ๑- นิพฺพุตา มยฺหํ ภวา สพฺเพ สมูหตา ฯ สพฺพาสวปริกฺขีโณ นตฺถิ ทานิ ปุนพฺภโว |๗๔.๗๑| ตึสกปฺปสหสฺสมฺหิ ยํ ญาณมภิโถมหํ ๒- ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ผลํ ญาณสฺส โถมเน ฯ |๗๔.๗๒| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ภวา สพฺเพ สมูหตา นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา วิหรามิ อนาสโว ฯ |๗๔.๗๓| สฺวาคตํ วต เม อาสิ มม พุทฺธสฺส สนฺติเก ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ |๗๔.๗๔| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ญาณตฺถวิโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ ญาณตฺถวิกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๐๔-๑๐๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=2037&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=2037&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.1&item=74&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=74              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=74              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=5556              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=5556              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]