ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ

                                 นวมํ ปญฺจทีปิกาเถริยาปทานํ (๙)
     [๑๔๙]   |๑๔๙.๙๑| นคเร หํสวติยา         จารินี ๑- อาสหํ ตทา
                        อาราเมเนว อารามํ           จรามิ กุสลตฺถิกา ฯ
       |๑๔๙.๙๒| กาลปกฺขมฺหิ ทิวเส            อทฺทสํ โพธิมุตฺตมํ
                        ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา       โพธิมูเล นิสีทหํ ฯ
       |๑๔๙.๙๓| ครุจิตฺตํ อุปฏฺเฐตฺวา           สิเร กตฺวาน อญฺชลึ
                        โสมนสฺสํ ปเวเทตฺวา         เอวํ จินฺเตสิ ตาวเท ฯ
       |๑๔๙.๙๔| ยทิ พุทฺโธ อมิตคุโณ          อสมปฺปฏิปุคฺคโล
                        ทสฺเสตุ ปาฏิหีรํ เม            โพธิ โอภาสตุ อยํ ฯ
       |๑๔๙.๙๕| สห อาวชฺชิเต มยฺหํ            โพธิ ปชฺชลิ ตาวเท
                        สพฺพโสวณฺณมยา อาสิ     ทิสา สพฺพา วิโรจติ ฯ
       |๑๔๙.๙๖| สตฺตรตฺตินฺทิวํ ตตฺถ           โพธิมูเล นิสีทหํ
                        สตฺตเม ทิวเส ปตฺเต          ทีปปูชํ อกาสหํ ฯ
       |๑๔๙.๙๗| อาสนํ ปริวาเรตฺวา            ปญฺจทีปานิ ปชฺชลุํ
                        ยาว อุเทติ สุริโย               ทีปา เม ปชฺชลุํ ตทา ฯ
       |๑๔๙.๙๘| เตน กมฺเมน สุกเตน          เจตนาปณิธีหิ จ
                        ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ           ตาวตึสํ อคญฺฉหํ ฯ
       |๑๔๙.๙๙| ตตฺถ เม สุกตํ พฺยมฺหํ         ปญฺจทีปาติ ๒- วุจฺจติ
                        สตโยชนมุพฺเพธํ ๓-          สฏฺฐิโยชนวิตฺถตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. จาริกี ฯ  ยุ. ปญฺจทีปีติ ฯ  ม สฏฺฐิโยชนมุพฺเพธํ ตึสโยชนวิตฺถตํ
@ยุ. สตโยชนมุพฺพิทฺธํ ฯ
       |๑๔๙.๑๐๐| อสงฺเขยฺยานิ ทีปานิ      ปริวาเร ชลนฺติ เม
                          ยาวตา เทวภวนํ           ทีปาโลเกน โชตติ ฯ
       |๑๔๙.๑๐๑| ปุริตฺถาภิมุขา สนฺติ ๑-  ยทิ อิจฺฉามิ ปสฺสิตุํ
                          อุทฺธํ อโธ จ ติริยํ           สพฺพํ ปสฺสามิ จกฺขุนา ฯ
       |๑๔๙.๑๐๒| ยาวตา อภิกงฺขามิ        ทฏฺฐุํ สุกตทุกฺกฏํ ๒-
                          ตตฺถ อาวรณํ นตฺถิ        รุกฺเขสุ ปพฺพเตสุ วา ฯ
       |๑๔๙.๑๐๓| อสีติเทวราชูนํ              มเหสิตฺตมการยึ
                          สตานํ จกฺกวตฺตีนํ         มเหสิตฺตมการยึ ฯ
       |๑๔๙.๑๐๔| ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ        เทวตฺตํ อถ มานุสํ
                          ทีปสตสหสฺสานิ           ปริวาเร ชลนฺติ เม ฯ
       |๑๔๙.๑๐๕| เทวโลกา จวิตฺวาน       อุปฺปชฺชึ ๓- มาตุกุจฺฉิยํ
                          มาตุ กุจฺฉคตํ สนฺตํ ๔-  อกฺขิ เม น นิมีลติ ฯ
       |๑๔๙.๑๐๖| ทีปสตสหสฺสานิ          ปุญฺญกมฺมสมงฺคิโน ๕-
                          สูติฆเรว ชลนฺติ            ปญฺจทีปานิทํ ผลํ ฯ
       |๑๔๙.๑๐๗| ปจฺฉิเม ภวสมฺปตฺเต      มานสํ วินิวตฺตยึ
                          อชรามรํ ๖- สีติภาวํ      นิพฺพานํ ปสฺสยึ ๗- อหํ ฯ
       |๑๔๙.๑๐๘| ชาติยา สตฺตวสฺสาหํ      อรหตฺตํ อปาปุณึ
                          อุปสมฺปาทยิ พุทฺโธ       คุณมญฺญาย โคตโม ฯ
       |๑๔๙.๑๐๙| มณฺฑเป รุกฺขมูเล วา     ปาสาเทสุ คุหาสุ วา
@เชิงอรรถ:  ม. ปรมฺมุขา นิสีทิตฺวา ฯ  ม. สุกตทุกฺกเฏ ฯ ยุ. ทสฺสุํ สุกตทุกฺกเฏ ฯ  ม.
@ยุ. อุปชฺช ฯ  ม. ยุ. กุจฺฉคตา สนฺตี ฯ  ม. สมงคิตา ฯ ยุ. สมงฺคินา ฯ  ม.
@อชรามตํ ฯ ยุ. อชรามรณํ ฯ  ม. ยุ. ผสฺสยึ ฯ
                          สุญฺญาคาเร ปชฺฌายนฺตา ๑-   ปญฺจทีปา ชลนฺติ เม ฯ
       |๑๔๙.๑๑๐| ทิพฺพจกฺขุ วิสุทฺธํ เม       สมาธิกุสลา อหํ
                          อภิญฺญาปารมิปฺปตฺตา   ปญฺจทีปานิทํ ผลํ ฯ
       |๑๔๙.๑๑๑| สพฺพโวสิตโวสานา        กตกิจฺจา อนาสวา
                          ปญฺจทีปา มหาวีร          ปาเท วนฺทามิ จกฺขุมา ฯ
       |๑๔๙.๑๑๒| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป     ยํ ทีปมททึ ตทา
                          ทุคฺคตึ นาภิชานามิ        ปญฺจทีปานิทํ ผลํ ฯ
       |๑๔๙.๑๑๓| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ     ภวา สพฺเพ สมูหตา
                          นาคีว พนฺธนํ เฉตฺวา       วิหรามิ อนาสวา ฯ
       |๑๔๙.๑๑๔| สฺวาคตํ วต เม อาสิ        พุทฺธเสฏฺฐสฺส สนฺติเก
                          ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา  กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
       |๑๔๙.๑๑๕| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส        วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                          ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา      กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
            อิตฺถํ สุทํ ปญฺจทีปิกา ภิกฺขุนี อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ
                                 ปญฺจทีปิกาเถริยา อปทานํ สมตฺตํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๖๕-๒๖๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=5317&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=5317&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.1&item=149&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=33&siri=160              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=149              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]