ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๒๖]   เตน  โข  ปน  สมเยน  อญฺญตโร  ภิกฺขุ  อหินา  ทฏฺโฐ
กาลกโต   โหติ   ฯ   ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯเปฯ  นห  ๒-
นูน  โส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  [๓]-  จตฺตาริ  อหิราชกุลานิ เมตฺเตน จิตฺเตน
ผริ  ฯ  สเจ  หิ  โส ภิกฺขเว ภิกฺขุ [๓]- จตฺตาริ อหิราชกุลานิ เมตฺเตน
จิตฺเตน  ผเรยฺย  น  หิ  โส  ภิกฺขเว ภิกฺขุ อหินา ทฏฺโฐ กาลํ กเรยฺย ฯ
กตมานิ   จตฺตาริ   อหิราชกุลานิ   ฯ   วิรูปกฺขํ   อหิราชกุลํ  เอราปถํ
อหิราชกุลํ     ฉพฺยาปุตฺตํ     อหิราชกุลํ    กณฺหาโคตมกํ    อหิราชกุลํ
นห  ๒-  นูน  โส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  อิมานิ จตฺตาริ อหิราชกุลานิ เมตฺเตน
จิตฺเตน  ผริ  ฯ  สเจ  หิ  โส ภิกฺขเว ภิกฺขุ อิมานิ จตฺตาริ อหิราชกุลานิ
เมตฺเตน  จิตฺเตน  ผเรยฺย  น  หิ  โส  ภิกฺขเว ภิกฺขุ อหินา ทฏฺโฐ กาลํ
กเรยฺย  ฯ  อนุชานามิ  ภิกฺขเว  อิมานิ  จตฺตาริ  อหิราชกุลานิ เมตฺเตน
จิตฺเตน  ผริตุํ  อตฺตคุตฺติยา  อตฺตรกฺขาย  อตฺตปริตฺตาย  ๔-  ฯ  เอวญฺจ
ปน ภิกฺขเว กาตพฺพํ
     [๒๗]   วิรูปกฺเขหิ เม เมตฺตํ     เมตฺตํ เอราปเถหิ เม
          ฉพฺยาปุตฺเตหิ เม เมตฺตํ   เมตฺตํ กณฺหาโคตมเกหิ จ
@เชิงอรรถ:  ยุ. นิวฏฺฏพีชญฺเญว ฯ  ม. น หิ ฯ  ม. อิมานิ ฯ  ม. ยุ. รา.
@อตฺตปริตฺตํ กาตุํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๒.

อปาทเกหิ เม เมตฺตํ เมตฺตํ ทิปาทเกหิ ๑- เม จตุปฺปเทหิ เม เมตฺตํ เมตฺตํ พหุปฺปเทหิ เม มา มํ อปาทโก หึสิ มา มํ หึสิ ทิปาทโก ฯ มา มํ จตุปฺปโท หึสิ มา มํ หึสิ พหุปฺปโท ฯ สพฺเพ สตฺตา สพฺเพ ปาณา สพฺเพ ภูตา จ เกวลา สพฺเพ ภทฺรานิ ปสฺสนฺตุ มา กิญฺจิ ปาปมาคมา ฯ อปฺปมาโณ พุทฺโธ อปฺปมาโณ ธมฺโม อปฺปมาโณ สงฺโฆ ปมาณวนฺตานิ สิรึสปานิ ๒- อหิ วิจฺฉิกา สตปที อุณฺณานาภี สรพู มูสิกา กตา เม รกฺขา กตา เม ปริตฺตา ๔- ปฏิกฺกมนฺตุ ภูตานิ โสหํ นโม ภควโต นโม สตฺตนฺนํ สมฺมาสมฺพุทฺธานนฺติ [๕]-

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๑-๑๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=7&A=201&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=7&A=201&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=26&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=4              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_7 https://84000.org/tipitaka/english/?index_7

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]