|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
ในทุกติกปัฏฐานนั้น ทรงประกอบกุศลบทกับเหตุทุกะในหนหลังแล้ว แต่งเทศนาโดยย่อในวาระทั้งปวง ด้วยอำนาจปัจจัยทั้งหมดฉันใด ในติกทุกปัฏฐาน นี้ก็ฉันนั้น ทรงประกอบเหตุบทกับกุสลติกะ แล้วแต่งเทศนาโดยย่อในวาระทั้งปวง ด้วยอำนาจปัจจัยทั้งหมด. อนึ่ง ทรงประกอบนเหตุบทกับกุสลติกะ ทำกุสลติกเหตุทุกะให้จบลง เหมือนอย่างทรงประกอบเหตุบทฉะนั้น. ต่อจากนั้นทรงแสดงติกทุกะ ๒๑ มีเวทนาติกเหตุทุกะเป็นต้น โดยนัยเป็นต้นว่า สุขาย เวทนาย สมฺปยุตฺตํ เหตุํ ธมฺมํ แล้วทรงประกอบเหตุทุกะกับติกะ ๒๒ อย่างนี้แล้ว ทรงประกอบทุกะทั้งหมดด้วยอำนาจที่จะมีได้มีสเหตุทุกะเป็นต้นมีสรณทุกะเป็นที่สุด กับติกะเหล่านั้นเองอีก แม้ในอธิการนี้บทใดๆ ประกอบกันไม่ได้ บทนั้นๆ ทรงปฏิเสธไว้ในบาลีนั่นแล. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงถือเอาทุกะ ๑๐๐ ผนวกเข้าในติกะ ๒๒ แล้วแสดงปัฏฐาน ชื่อว่าติกทุกปัฏฐาน. แม้ในติกทุกปัฏฐานนั้น ทรงย่อบาลีไว้ด้วยนัยใดๆ นัยนั้นๆ ผู้ศึกษาพึงทราบโดยพิสดารแล. อรรถกถาติกทุกปัฏฐาน จบ. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ปัฏฐานปกรณ์ ภาค ๕ อนุโลมติกทุกปัฏฐาน สนิทัสสนัตติกสรณทุกะ จบ. |