ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลีอักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

                        ๔. อรุณวตีสุตฺตวณฺณนา
       [๑๘๕] จตุตฺเถ อภิภูสมฺภวนฺติ อภิภู จ สมฺภโว จ. เตสุ อภิภูเถโร
สาริปุตฺตตฺเถโร วิย ปญฺาย อคฺโค, สมฺภวตฺเถโร มหาโมคฺคลฺลาโน วิย
สมาธินา อคฺโค. อุชฺฌายนฺตีติ อวชฺฌายนฺติ, ลามกโต วา จินฺเตนฺติ. ขิยฺยนฺตีติ
กินฺนาเมตํ กินฺนาเมตนฺติ อญฺมญฺ กเถนฺติ. วิปาเจนฺตีติ วิตฺถารยนฺติ ๒-
ปุนปฺปุนํ กเถนฺติ. เหฏฺิเมน อุปฑฺฒกาเยนาติ นาภิโต ปฏฺาย เหฏฺิมกาเยน.
ปาลิยํ เอตฺตกเมว อาคตํ. เถโร ปน "ปกติวณฺณํ วิชหิตฺวา นาควณฺณํ
คเหตฺวา ทสฺเสติ, สุปณฺณวณฺณํ คเหตฺวา วา ทสฺเสตี"ติอาทินา ๓- นเยน อาคตํ
อเนกปฺปการํ อิทฺธิวิกุพฺพนํ ทสฺเสสิ. อิมา คาถาโย อภาสีติ เถโร กิร จินฺเตสิ
"กถํ เทสิตา นุ โข ธมฺมเทสนา สพฺเพสํ ปิยา อสฺส มนาปา"ติ. ตโต
อาวชฺเชนฺโต "สพฺเพปิ ปาสณฺฑา สพฺเพ เทวมนุสฺสา อตฺตโน อตฺตโน สมเย
ปุริสการํ วณฺณยิสฺสนฺติ, ๔- วิริยสฺส อวณฺณวาที นาม นตฺถิ, วิริยปฏิสํยุตฺตํ
กตฺวา เทเสสฺสามิ, เอวมยํ ธมฺมเทสนา สพฺเพสํ ปิยา ภวิสฺสติ มนาปา"ติ ตฺวา
ตีสุ ปิฏเกสุ วิจินิตฺวา อิมา คาถา อภาสิ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. เทสนามตฺตเมตํ             ฉ.ม., อิ. วิตฺถายนฺตา
@ ขุ. ปฏิ. ๓๑/๖๘๖/๕๙๖ อิทฺธิกถา     ฉ.ม., อิ. วณฺณยนฺติ
         ตตฺถ อารพฺภถาติ ๑- อารภวิริยํ กโรถ. นิกฺกมถาติ นิกฺกมวิริยํ กโรถ.
ยุญฺชถาติ ปโยคํ กโรถ ปรกฺกมถ. มจฺจุโน เสนนฺติ มจฺจุโน เสนา นาม
กิเลสเสนา, ตํ ธุนาถ. ชาติสํสารนฺติ ชาติญฺจ สํสารญฺจ, ชาติสงฺขาตํ วา
สํสารํ. ทุกฺขสฺสนฺตํ กริสฺสตีติ วฏฺฏทุกฺขสฺส ปริจฺเฉทํ กริสฺสติ. กึ ปน กตฺวา
เถโร ทสสหสฺสีโลกธาตุํ วิญฺาเปสีติ? นีลกสิณํ ตาว สมาปชฺชิตฺวา สพฺพตฺถ
อาโลกฏฺาเน อนฺธการํ ผริ,  โอทาตกสิณํ สมาปชฺชิตฺวา อนฺธการฏฺาเน
โอภาเสนฺโต. ๒- ตโต "กิมิทํ อนฺธการนฺ"ติ สตฺตานํ อาโภเค อุปฺปนฺเน อาโลกํ
ทสฺเสติ. ๓- อาโลกฏฺาเน อาโลกกิจฺจํ นตฺถิ, "กึ อาโลโก อยนฺ"ติ วิจินนฺตานํ
อตฺตานํ ทสฺเสสิ. อถ เนสํ เถโรติ วทนฺตานํ อิมา คาถาโย อภาสิ, สพฺเพ
โอสฏาย ปริสาย มชฺเฌ นิสีทิตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺตสฺส วิย สทฺทํ สุณึสุ. อตฺโถปิ
เนสํ ปากโฏ อโหสิ. จตุตฺถํ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้า ๒๑๐-๒๑๑. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=5458&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=5458&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=613              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=5001              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=4436              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=4436              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]