ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลีอักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

                         ๓. ธชคฺคสุตฺตวณฺณนา
     [๒๔๙] ตติเย สมุปพฺยูโฬฺหติ สมฺปิณฺฑิโต ราสิภูโต. ธชคฺคํ
อุลฺโลเกยฺยาถาติ สกฺกสฺส กิร ทิยฑฺฒโยชนสตายาโม รโถ. ตสฺส หิ
ปจฺฉิมนฺโต ปณฺณาสโยชโน, มชฺเฌ รถปญฺชโร ปณฺณาสโยชโน, รถสนฺธิโต ยาว
รถสีสานิ ๑- ปณฺณาสโยชนานิ. ตเทว ปมาณํ ทิคุณํ กตฺวา ติโยชนสตายาโมติปิ
วทนฺติเยว. ตสฺมึ ๒- โยชนปลฺลงฺโก อตฺถริโต, ๒- ติโยชนิกํ เสตจฺฉตฺตํ มตฺถเก
ปิตํ, เอกสฺมึเยว ยุเค สหสฺสาชญฺา ยุตฺตา, เสสาลงฺการสฺส ปมาณํ นตฺถิ. ธโช
ปนสฺส อฑฺฒติยโยชนสตานิ อุคฺคโต, ยสฺส วาตาหตสฺส ปญฺจงฺคิกตุริยสฺเสว สทฺโท
นิจฺฉรติ, ตํ อุลฺโลเกยฺยาถาติ วทติ. กสฺมา? ตํ ปสฺสนฺตานํ หิ ราชา โน
อาคนฺตฺวา ปริสปริยนฺเต นิขาตถมฺโภ วิย ิโต, กสฺส มยํ ภายามาติ ภยํ น
โหติ. ปชาปติสฺสาติ โส กิร สกฺเกน สมานวณฺโณ สมานายุโก ทุติยาสนํ
ลภติ. ตถา วรุโณ อีสาโน จ. วรุโณ ปน ตติยาสนํ ลภติ, อีสาโน จตุตฺถํ.
ปลายีติ อสุเรหิ ปราชิโต ตสฺมึ รเถ ิโต อปฺปมตฺตกํปิ รชํ วา ๓- ทิสฺวา
ปลายนธมฺโม.
     อิติปิ โส ภควาติอาทีนิ วิสุทฺธิมคฺเค วิตฺถาริตาเนว. อิทมโวจาติ อิทํ
ธชคฺคปริตฺตํ นาม ภควา อโวจ, ยสฺส อาณาเขตฺเต โกฏิสตสหสฺสจกฺกวาเฬ
อานุภาโว วตฺตติ. อิทํ อาวชฺเชตฺวา หิ ยกฺขภยโจรภยาทีหิ ทุกฺเขหิ มุตฺตานํ
อนฺโต นตฺถิ. ติฏฺตุ อญฺทุกฺขวูปสโม, อิทํ อาวชฺเชนฺโต ๔- หิ ปสนฺนจิตฺโต
อากาเสปิ ปติฏฺ ลภติ.
     ตตฺริทํ วตฺถุ:- ทีฆวาปีเจติยมฺปิ กิร สุธากมฺเม กยิรมาเน เอโก ทหโร
มุทฺธเวทิกาปาทโต ๕- ปติตฺวา เจติยกุจฺฉิยา ภสฺสติ. เหฏฺิโต ภิกฺขุสํโฆ
"ธชคฺคปริตฺตํ อาวุโส อาวชฺชาหี"ติ อาห. โส มรณภเยน ตชฺชิโต "ธชคฺคปริตฺตํ
มํ รกฺขตู"ติ อาห. ตาวเทวสฺส เจติยกุจฺฉิโต เทฺว อิฏฺกา นิกฺขมิตฺวา
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม., อิ. รถสีสา             ๒-๒ ฉ.ม., อิ. โยชนิกปลฺลงฺโก อตฺถโต
@ สี., อิ. รชํ วา ธชํ วา, ฉ.ม. รชธชํ      ฉ.ม., อิ. อาวชฺชมาโน
@ สี., อิ. มูลเวทิกาปาทโต, ม. มุทฺธเวทิกาปารโค
โสปานํ หุตฺวา อฏฺสุ, อุปริฏฺิตา วลฺลินิสฺเสณึ โอตาเรสุํ. ตสฺมึ นิสฺเสณิยํ
ิเต อิฏฺกา ยถาฏฺาเนเยว อฏฺสุ. ตติยํ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้า ๓๒๔-๓๒๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=8360&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=8360&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=863              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=7046              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=6275              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=6275              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]