อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลีอักษรไทย
 องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

                          ๖. กุหสุตฺตวณฺณนา
     [๒๖] ฉฏฺเฐ กุหาติ กุหกา. ถทฺธาติ โกเธน จ มาเนน จ ถทฺธา. ลปาติ
อุปลาปกา. สิงฺคีติ "ตตฺถ กตมํ สิงฺคํ, ยํ สิงฺคํ สิงฺคารตา จตุรตา ๑- จาตุริยํ
ปริกฺขตตา ๒- ปริกฺขตฺติยนฺ"ติ ๓- เอวํ วุตฺเตหิ สิงฺคสทิเสหิ ปากฏกิเลเสหิ
สมนฺนาคตา. อุนฺนฬาติ อุคฺคตนฬา ตุจฺฉมานํ อุกฺขิปิตฺวา ฐิตา. อสมาหิตาติ
จิตฺเตกคฺคตามตฺตสฺสปิ ๔- อลาภิโน. น เม เต ภิกฺขเว ภิกฺขู มามกาติ เต มยฺหํ
ภิกฺขู มม สนฺตกา น โหนฺติ. "เต มยฺหนฺ"ติ อิทมฺปน สตฺถารํ อุทฺทิสฺส
ปพฺพชิตตฺตา วุตฺตํ. เต โข เม ภิกฺขเว ภิกฺขู มามกาติ อิธาปิ เมติ อตฺตานํ
อุทฺทิสฺส ปพฺพชิตตฺตา วทติ, สมฺมาปฏิปนฺนตฺตา ปน "มามกา"ติ อาห. วุฑฺฒึ
วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺชนฺตีติ สีลาทีหิ คุเณหิ วฑฺฒนโต วุฑฺฒึ, นิจฺจลภาเวน
วิรูฬฺหึ, สพฺพตฺถ ปตฺถฏตาย เวปุลฺลํ ปาปุณนฺติ. เต ปเนเต ยาว อรหตฺตมคฺคา
วิรุหนฺติ, อรหตฺตผลปฺปตฺเต วิรูฬฺหา นาม โหนฺติ. อิติ อิมสฺมึ สุตฺตนฺเตปิ ๕-
คาถาสุปิ วฏฺฏวิวฏฺฏเมว กถิตํ.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้า ๓๑๐.
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=7177&modeTY=2
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=7177&modeTY=2
             อ่านอรรถกถาแปลไทย :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=21&i=26
             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=21&A=685
             พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=21&A=693
             The Pali Tipitaka in Roman Character :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=21&A=693
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐
http://84000.org/tipitaka/read/?index_21