ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

                      ๓. ปฐมนานากรณสุตฺตวณฺณนา
     [๑๒๓] ตติเย ตทสฺสาเทตีติ ตํ ฌานํ สุขสฺสาเทน อสฺสาเทติ. นิกาเมตีติ
ปตฺเถติ. วิตฺตึ อาปชฺชตีติ ตุฏฺฐึ อาปชฺชติ. ตทธิมุตฺโตติ ตสฺมึ อธิมุตฺโต, ตํ
วา อธิมุตฺโต. ตพฺพหุลวิหารีติ เตน ฌาเนน พหุลํ วิหรนฺโต. ๑- สหพฺยตํ อุปปชฺชตีติ
สหภาวํ คจฺฉติ, ตตฺถ นิพฺพตฺตตีติ อตฺโถ.
     กปฺโป อายุปฺปมาณนฺติ เอตฺถ ปฐมชฺฌานํ อตฺถิ หีนํ, อตฺถิ มชฺฌิมํ,
อตฺถิ ปณีตํ. ตตฺถ หีเนน อุปฺปนฺนานํ กปฺปสฺส ตติโย โกฏฺฐาโส อายุปฺปมาณํ,
มชฺฌิเมน อุปฑฺฒกปฺโป, ปณีเตน กปฺโป ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. นิรยมฺปิ
คจฺฉตีติ นิรยคมนียสฺส กมฺมสฺส อปฺปหีนตฺตา อปราปรํ คจฺฉติ, น อนฺตรเมว.
ตสฺมึเยว ภเว ปรินิพฺพายตีติ ตสฺมึเยว รูปภเว ฐตฺวา ปรินิพฺพายติ, น เหฏฺฐา
โอตรติ. ยทิทํ คติยา อุปปตฺติยา สตีติ ยํ อิทํ คติยา จ อุปปตฺติยา
@เชิงอรรถ:  ม. วิหรติ
จ สติ. เสขสฺส อริยสาวกสฺส ปฏิสนฺธิวเสน เหฏฺฐา อโนตริตฺวา ตสฺมึเยว
รูปภเว อุปริ ทุติยาทีสุ อญฺญตรสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปรินิพฺพานํ, ปุถุชฺชนสฺส ปน
นิรยาทิคมนํ, อิทํ นานาการณนฺติ อตฺโถ.
     เทฺว กปฺปาติ เอตฺถาปิ ทุติยชฺฌานํ วุตฺตนเยเนว ติวิธํ ๑- โหติ. ตตฺถ
ปณีตภาเวน นิพฺพตฺตานํ อฏฺฐ กปฺปา อายุปฺปมาณํ, มชฺฌิเมน จตฺตาโร, หีเนน
เทฺว. ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. จตฺตาโร กปฺปาติ เอตฺถ ยํ เหฏฺฐา วุตฺตํ "กปฺโป
เทฺว กปฺปา"ติ, ตมฺปิ อาหริตฺวา อตฺโถ เวทิตพฺโพ. กปฺโปติ จตุคุณสฺสาปิ ๒- นามํ,
ตสฺมา กปฺโป เทฺว กปฺปา จตฺตาโร กปฺปาติ อยเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ. อิทํ
วุตฺตํ โหติ:- โย ปฐมํ วุตฺโต กปฺโป, โส เทฺว วาเร คเณตฺวา เอเกน คุเณน
เทฺว กปฺปา โหนฺติ, ทุติเยน จตฺตาโร, ปุน เต จตฺตาโร ๓- กปฺปาติ อิเมหิ จตูหิ
คุเณหิ คุณิตา เอเกน คุเณน อฏฺฐ โหนฺติ, ทุติเยน โสฬส, ตติเยน ทฺวตฺตึส,
จตุตฺเถน จตุสฏฺฐีติ. เอวมิธ ปณีตชฺฌานวเสน จตุสฏฺฐี กปฺปา คหิตาติ เวทิตพฺพา.
ปญฺจ กปฺปสตานีติ อิทํ ปณีตสฺเสว อุปปตฺติชฺฌานสฺส วเสน วุตฺตํ. เวหปฺผเลสุ
วา ปฐมชฺฌานภูมิอาทีสุ วิย ติณฺณํ ติณฺณํ พฺรหฺมโลกานํ อภาวโต เอตฺตกเมว
อายุปฺปมาณํ. ตสฺมา เอวํ วุตฺตํ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้า ๓๗๔-๓๗๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=8627&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=8627&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=21&i=123              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=21&A=3451              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=21&A=3581              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=21&A=3581              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ http://84000.org/tipitaka/read/?index_21

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]