ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

                        ๑๐. ภริยาสุตฺตวณฺณนา
     [๖๓] ทสเม เกวฏฺโฏ มญฺเญ มจฺเฉ วิโลเปตีติ ๖- เกวฏฺฏานํ มจฺฉปจฺฉึ
โอตาเรตฺวา ฐิตฏฺฐาเน ชาเลว ๗- อุทกโต อุกฺขิตฺตมตฺเต มจฺฉคฺคาหกานํ มหาสทฺโท
โหติ, ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. สุชาตาติ วิสาขาย กนิฏฺฐา. สา เนว สสฺสุํ
อาทิยตีติ สสฺสุยา กตฺตพฺพํ วตฺตํ นาม อตฺถิ, ตํ น กโรติ, สสฺสูติปิ นํ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. วีริยมยา   ฉ.ม. สุเขสิโนติ   ฉ.ม...... วิมานูปโค
@ สี. ทมนุสาสิยนฺติ   ฉ.ม. อนุสาสึ
@ ฉ.ม. มจฺฉวิโลเปติ   ฉ.ม. ชาเล วา
น คเณติ. น สสฺสุรํ อาทิยตีติ วจนํปิสฺสา ๑- น คณฺหาติ. เอวํ อนาทรตายปิ
อคฺคหเณนปิ น อาทิยติ นาม. เสเสสุปิ เอเสว นโย. เอวํ อนาถปิณฺฑิโก
สุณิสายาจารํ คเหตฺวา สตฺถุ ปุรโต นิสีทิ. สาปิ สุชาตา "กึ นุ โข อยํ
เสฏฺฐี ทสพลสฺส สนฺติเก มยฺหํ คุณํ กเถสฺสติ อุทาหุ อคุณนฺ"ติ คนฺตฺวา อวิทูเร
สทฺทํ สุณนฺตี อฏฺฐาสิ. อถ นํ สตฺถา เอหิ สุชาเตติ อามนฺเตสิ.
     อหิตานุกมฺปินีติ น หิตานุกมฺปินี. อญฺเญสูติ ปรปุริเสสุ. อติมญฺญเตติ
โอมานาติมานวเสน อติมญฺญติ. ธเนน กีตสฺสาติ ธเนน กีตา อสฺส. วธาย อุสฺสุกฺกาติ
วธิตุํ อุสฺสุกฺกมาปนฺนา. ยํ อิตฺถิยา วินฺทติ สามิโก ธนนฺติ อิตฺถิยา
สามิโก ยํ ธนํ ลภติ. อปฺปมฺปิสฺส อปหาตุมิจฺฉตีติ โถกโตปิ อสฺส หริตุํ อิจฺฉติ,
อุทฺธเน อาโรปิตอุกฺขลิยํ ปกฺขิปิตพฺพตณฺฑุลโตปิ โถกํ หริตุเมว วายมติ. อลสาติ
นิสินฺนฏฺฐาเน นิสินฺนาว ฐิตฏฺฐาเน ฐิตาว โหติ. ผรุสาติ ขรา. ทุรุตฺตวาทินีติ
ทุพฺภาสิตภาสินี, กกฺขฬวาฬกถเมว กเถติ, อุฏฺฐายกานํ อภิภุยฺย วตฺตตีติ เอตฺถ
อุฏฺฐายกานนฺติ พหุวจนวเสน วิริยุฏฺฐานสมฺปนฺโน สามิโก วุตฺโต. ตสฺส ตํ
อุฏฺฐานสมฺปตฺตึ อภิภวิตฺวา เหฏฺฐา กตฺวา วตฺตติ. ปโมทตีติ อาโมทิตปฺปโมทิตา
โหติ. โกเลยฺยกาติ กุลสมฺปนฺนา. ปติพฺพตาติ ปติเทวตา. วธทณฺฑตชฺชิตาติ ทณฺฑกํ
คเหตฺวา วเธน ตชฺชิตา, "ฆาเตสฺสามิ ตนฺ"ติ วุตฺตา. ทาสีสมนฺติ สามิกสฺส
วตฺตปูริกา ทาสีติ มํ ภควา ธาเรตูติ วตฺวา สรเณสุ ปติฏฺฐาสิ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้า ๑๙๕-๑๙๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=4361&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=4361&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=60              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=23&A=1977              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=23&A=1963              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=23&A=1963              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_23

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]