ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลีอักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)

                        ๒. สกฺการสุตฺตวณฺณนา
      [๘๑] ทุติเย สกฺกาเรนาติ สกฺกาเรน เหตุภูเตน, อถ วา สกฺกาเรนาติ
สกฺการเหตุนา, สกฺการเหตุเกน วา. สกฺการํ หิ นิสฺสาย อิเธกจฺเจ ปุคฺคลา
ปาปิจฺฉา อิจฺฉาปกตา อิจฺฉาจาเร ตฺวา "สกฺการํ นิพฺพตฺเตสฺสามา"ติ อเนกวิหิตํ
อเนสนํ อปฺปติรูปํ อาปชฺชิตฺวา อิโต จุตา อปาเยสุ นิพฺพตฺตนฺติ, อปเร
ยถาสกฺการํ ลภิตฺวา ตนฺนิมิตฺตํ มานมทมจฺฉริยาทิวเสน ปมาทํ อาปชฺชิตฺวา
อิโต จุตา อปาเยสุ นิพฺพตฺตนฺติ. ยํ สนฺธาย วุตฺตํ "สกฺกาเรน อภิภูตา
ปริยาทินฺนจิตฺตา"ติ ตตฺถ อภิภูตาติ อชฺโฌตฺถฏา. ปริยาทินฺนจิตฺตาติ
เขปิตจิตฺตา, อิจฺฉาจาเรน, มานมทาทินา จ ขยํ ปาปิตกุสลจิตฺตา. อถ วา
ปริยาทินฺนจิตฺตาติ ปริโต อาทินฺนจิตฺตา, วุตฺตปฺปกาเรน อกุสลโกฏฺาเสน ยถา
@เชิงอรรถ:  สี.,ก. สงฺคหานีติ
กุสลจิตฺตสฺส อุปฺปตฺติวาโร น โหติ, เอวํ สมนฺตโต คหิตจิตฺตสนฺตานาติ
อตฺโถ. อสกฺกาเรนาติ หีเฬตฺวา ปริภวิตฺวา ปเรหิ อตฺตนิ ปวตฺติเตน อสกฺกาเรน
เหตุนา, อสกฺการเหตุเกน วา มานาทินา. สกฺกาเรน จ อสกฺกาเรน จาติ
เกหิจิ ปวตฺติเตน สกฺกาเรน เกหิจิ ปวตฺติเตน อสกฺกาเรน จ. เย หิ เกหิจิ
ปมํ สกฺกตา หุตฺวา เตหิเยว อสารภาวํ ๑- ตฺวา ปจฺฉา อสกฺกตา โหนฺติ,
ตาทิเส สนฺธาย วุตฺตํ "สกฺกาเรน จ อสกฺกาเรน จา"ติ.
      เอตฺถ สกฺกาเรน อภิภูตา เทวทตฺตาทโย นิทสฺเสตพฺพา. วุตฺตมฺปิ
เจตํ:-
            "ผลํ เว กทลึ หนฺติ         ผลํ เวฬุํ ผลํ นฬํ
             สกฺกาโร กาปุริสํ หนฺติ      คพฺโภ อสฺสตรึ ยถา"ติ. ๒-
      สาธุนํ อุปริ กเตน อสกฺกาเรน อภิภูตา ทณฺฑกีราชกาลิงฺคราชมชฺฌราชาทโย
นิทสฺเสตพฺพา. วุตฺตมฺปิ เจตํ:-
                  "กิสํ หิ วจฺฉํ อวกิริย ทณฺฑกี
                   อุจฺฉินฺนมูโล สชโน สรฏฺโ
                   กุกฺกุฬนาเม นิรยมฺหิ ปจฺจติ
                   ตสฺส ผุลิงฺคานิ ปตนฺติ กาเย.
                   โย สญฺเต ปพฺพชิเต อวญฺจยิ
                   ธมฺมํ ภณนฺเต สมเณ อทูสเก
                   ตํ นาฬิเกรํ สุนขา ปรตฺถ
                   สงฺคมฺม ขาทนฺติ วิผนฺทมานํ. ๓-
@เชิงอรรถ:  สี. อสฺสทฺธาทิภาวํ      วิ.จูฬ. ๗/๓๓๕/๑๒๓, สํ.ส. ๑๕/๑๘๓/๑๘๕,
@องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๖๘/๘๕    ขุ.ชา. ๒๗/๒๔๖๔/๕๓๙ (สฺยา)
            อุปหจฺจ มานํ มชฺโฌ     มาตงฺคสฺมึ ยสสฺสิโน
            สปาริสชฺโช อุจฺฉินฺโน    มชฺฌารญฺ ตทา อหู"ติ. ๑-
      สกฺกาเรน จ อสกฺกาเรน จ อภิภูตา อญฺติตฺถิยา นาฏปุตฺตาทโย
นิทสฺเสตพฺพา.
      คาถาสุ อุภยนฺติ อุภเยน สกฺกาเรน จ อสกฺกาเรน จ. สมาธิ น
วิกมฺปตีติ น จลติ, เอกสภาเวน ๒- ติฏฺติ. กสฺส ปน น จลตีติ อาห
"อปฺปมาทวิหาริโน"ติ. ๓- โย ปมาทกรธมฺมานํ ๔- ราคาทีนํ สุฏฺุ ปหีนตฺตา
อปฺปมาทวิหารี อรหา, ตสฺส. โส หิ โลกธมฺเมหิ น วิกมฺปติ. สุขุมทิฏฺิวิปสฺสกนฺติ
ผลสมาปตฺติอตฺถํ สุขุมาย ทิฏฺิยา ปญฺาย อภิณฺหํ ปวตฺตวิปสฺสนตฺตา
สุขุมทิฏฺิวิปสฺสกํ. อุปาทานกฺขยารามนฺติ จตุนฺนํ อุปาทานานํ ขยํ ปริโยสานภูตํ
อรหตฺตผลํ อารมิตพฺพํ เอตสฺสาติ อุปาทานกฺขยารามํ. เสสํ วุตฺตนยเมว.
                       ทุติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         --------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้า ๒๘๔-๒๘๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=27&A=6267&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=27&A=6267&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=259              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=25&A=6023              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=25&A=5932              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=25&A=5932              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]