ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                      ๑๓.  ปฐมสุณิสาวิมานวณฺณนา
     อภิกฺกนฺเตน วณฺเณนาติ ปฐมสุณิสาวิมานํ. ๑- ตสฺส กา อุปฺปตฺติ?  สาวตฺถิยํ
อญฺญตรสฺมึ เคเห เอกา กุลสุณฺหา เคหํ ปิณฺฑาย ปวิฏฺฐํ ขีณาสวตฺเถรํ ทิสฺวา
สญฺชาตปีติโสมนสฺสา "อิทํ มยฺหํ อุตฺตมํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ อุปฏฺฐิตนฺ"ติ อตฺตนา
ลทฺธํ ปูวภาคํ อาทาย อาทเรน เถรสฺส อุปเนสิ, เถโร ตํ ปฏิคฺคเหตฺวา อนุโมทนํ
กตฺวา คโต. สา อปรภาเค กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน อุปฺปชฺชิ. เสสํ สพฺพํ
เหฏฺฐา วุตฺตสทิสเมว. เตน วุตฺตํ:-
     [๑๐๘]  "อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน         ยา ตฺวํ ติฏฺฐสิ เทวเต
            โอภาเสนฺตี ทิสา สพฺพา       โอสธี วิย ตารกา.
     [๑๐๙]  เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ       เกน เต อิธ มิชฺฌติ
            อุปฺปชฺชนฺติ  จ เต โภคา      เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๑๑๐]              ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว
                        มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ
                        เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาวา
                        วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตีติ.
     [๑๑๑]  สา เทวตา อตฺตมนา         โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิตา
            ปญฺหํ ปุฏฺฐา วิยากาสิ         ยสฺส  กมฺมสฺสิทํ ผลํ.
     [๑๑๒]              อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา
                        สุณิสา อโหสึ สสุรสฺส เคเห. ๒-
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สุณิสาวิมานํ   ก.,ม. ฆเร. เอวมุปริปิ
     [๑๑๓]  อทฺทสํ วิรชํ ภิกฺขุํ            วิปฺปสนฺนมนาวิลํ
            ตสฺส อทาสหํ ๑- ปูวํ         ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิ
            ภาคฑฺฒภาคํ ทตฺวาน          โมทามิ นนฺทเน วเน.
     [๑๑๔]  เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ       เตน เม อิธ มิชฺฌติ
            อุปฺปชฺชนฺติ จ เม โภคา       เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๑๑๕]            อกฺขามิ เต ภิกฺขุ มหานุภาว
                      มนุสฺสภูตา ยมกาสิ ปุญฺญํ
                      เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาวา
                      วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
    #[๑๑๒]  ตตฺถ สุณิสาติ ปุตฺตสฺส ภริยา. อิตฺถิยา หิ สามิกสฺส ปิตา
"สสุโร"ติ วุจฺจติ, ตสฺส จ สา "สุณิสา"ติ. ตํ สนฺธายาห ๒- "สุณิสา อโหสึ
สสุรสฺส เคเห"ติ.
    #[๑๑๓]  ภาคฑฺฒภาคนฺติ อตฺตนา ลทฺธปฏิวีสโต อุปฑฺฒภาคํ อทาสึ. ๓- โมทามิ
นนฺทเน วเนติ เถเรน นนฺทนวเน ทิฏฺฐตาย อาห. เสสํ วุตฺตนยเมว.
                     ปฐมสุณิสาวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๖๕-๖๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=1394&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=1394&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=13              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=322              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=358              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=358              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]