ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                     ๒๔. ๗. อุโปสถาวิมานวณฺณนา
     อภิกฺกนฺเตน วณฺเณนาติ อุโปสถาวิมานํ. ๑- ตสฺส กา อุปฺปตฺติ ๑-? อิธ
อฏฺฐุปฺปตฺติยํ สาเกเต อุโปสถา นาม เอกา อุปาสิกาติ อยเมว วิเสโส, เสสํ
อนนฺตรวิมานสทิสํ. เตน วุตฺตํ:-
@เชิงอรรถ: ๑-๑ ฉ.ม. อิเม ปาฐา น ทิสฺสนฺติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๒๗.

[๒๒๙] "อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน ฯเปฯ วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ. [๒๓๒] สา เทวตา อตฺตมนา ฯเปฯ ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ. [๒๓๓] "อุโปสถาติ มํ อญฺญํสุ สาเกตายํ อุปาสิกา สทฺธา สีเลน สมฺปนฺนา สํวิภาครตา สทา. [๒๓๔] อจฺฉาทนญฺจ ภตฺตญฺจ เสนาสนํ ปทีปิยํ อทาสึ อุชุภูเตสุ วิปฺปสนฺเนน เจตสา. [๒๓๕] จาตุทฺทสึ ปญฺจทสึ ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺฐมี ปาฏิหาริยปกฺขญฺจ อฏฺฐงฺคสุสมาคตํ. [๒๓๖] อุโปสถํ อุปวสิสฺสํ ๑- สทา สีเลสุ สํวุตา สญฺญมา สํวิภาคา จ วิมานํ อาวสามหํ. [๒๓๗] ปาณาติปาตา วิรตา มุสาวาทา จ สญฺญตา เถยฺยาจ อติจารา จ มชฺชปานา จ อารกา. [๒๓๘] ปญฺจสิกฺขาปเท รตา อริยสจฺจาน โกวิทา อุปาสิกา จกฺขุมโต โคตมสฺส ยสสฺสิโน. [๒๓๙] เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ ฯเปฯ วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ เทวตา พฺยากาสิ. ปุน อตฺตโน เอกํ โทสํ ทสฺเสนฺตี:- @เชิงอรรถ: ก. อุปวสึ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๒๘.

[๒๔๑] "อภิกฺขณํ นนฺทนํ สุตฺวา ฉนฺโท เม อุทปชฺชถ ๑- ตตฺถ จิตฺตํ ปณิธาย อุปปนฺนามฺหิ นนฺทนํ. [๒๔๒] นากาสึ สตฺถุ วจนํ พุทฺธสฺสาทิจฺจพนฺธุโน หีเน จิตฺตํ ปณิธาย สามฺหิ ปจฺฉานุตาปินี"ติ เทฺว คาถา อภาสิ. #[๒๓๓] ตตฺถ อุโปสถาติ มํ อญฺญํสูติ "อุโปสถา"ติ อิมินา นาเมน มํ มนุสฺสา ชานึสุ. สาเกตายนฺติ สาเกตนคเร. #[๒๔๑] อภิกฺขณนฺติ อภิณฺหํ. นนฺทนํ สุตฺวาติ "ตาวตึสภวเน นนฺทนวนํ นาม เอทิสญฺจ เอทิสญฺจา"ติ ตตฺถ นานาวิธํ ทิพฺพสมฺปตฺตึ สุตฺวา. ฉนฺโทติ ตนฺนิพฺพตฺตกปุญฺญกมฺมสฺส การณภูโต กุสลจฺฉนฺโท, ตตฺรูปปตฺติยา ปตฺถนาภูโต ตณฺหาฉนฺโท วา. อุทปชฺชถาติ ๑- อุปฺปชฺชิตฺถ. ตตฺถาติ ตาวตึสภวเน, นนฺทนาปเทเสนปิ หิ ตํ เทวโลกํ วทติ. อุปปนฺนามฺหีติ อุปฺปนฺนา นิพฺพตฺตา อมฺหิ. #[๒๔๒] นากาสึ สตฺถุ วจนนฺติ "นาหํ ภิกฺขเว อปฺปมตฺตกมฺปิ ภวํ วณฺเณมี"ติอาทินา ๒- สตฺถารา วุตฺตวจนํ น กรึ, ภาเวสุ ฉนฺทราคํ น ปชหินฺติ อตฺโถ. อาทิจฺโจ โคตมโคตฺโต, ภควาปิ โคตมโคตฺโตติ สโคตฺตตาย วุตฺตํ "พุทฺธสฺสาทิจฺจพนฺธุโน"ติ. อถ วา อาทิจฺจสฺส พนฺธุ อาทิจฺจพนฺธุ, ภควา. ตํ ปฏิจฺจ ตสฺส อริยาย ชาติยา ชาตตฺตา อาทิจฺโจ วา พนฺธุ เอตสฺส โอรสปุตฺตภาวโตติ อาทิจฺจพนฺธุ, ภควา. ตถา หิ วุตฺตํ:- "โย อนฺธกาเร ตมสี ปภงฺกโร เวโรจโน มณฺฑลี อุคฺคเตโช @เชิงอรรถ: สี. อุปปชฺชถาติ องฺ.เอกก. ๒๐/๓๒๐/๓๖

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๒๙.

มา ราหุ คิลี จรมนฺตลิกฺเข ปชํ มมํ ราหุ ปมุญฺจ สูริยนฺ"ติ. ๑- หีเนติ ลามเก. อตฺตโน ภวาภิรตึ สนฺธาย วทติ. สามฺหีติ สา อมฺหิ. เอวํ ตาย เทวตาย ภวาภิรตินิมิตฺเต ๒- อุปฺปนฺนวิปฺปฏิสาเร ปเวทิเต เถโร ภวสฺส ปริจฺฉินฺนายุภาววิภาวนมุเขน อายตึ มนุสฺสตฺตภาเว ฐตฺวา วฏฺฏทุกฺขสฺส สมติกฺกโม กาตุํ สุกโร, สพฺพโส ขีณาสวภาโว นาม มหานิสํโสติ จ สมสฺสาเสตุํ:- [๒๔๓] "กีว จิรํ วิมานสฺมึ อิธ วสฺสสุโปสเถ ๓- เทวเต ปุจฺฉิตาจิกฺข ยทิ ชานาสิ อายุโน"ติ คาถมาห. ปุน สา:- [๒๔๔] "สฏฺฐิ วสฺสหสฺสานิ ๔- ติสฺโส จ วสฺสโกฏิโย ๔- อิธ ฐตฺวา มหามุนิ อิโต จุตา คมิสฺสามิ มนุสฺสานํ สหพฺยตนฺ"ติ อาห. ปุน เถโร:- [๒๔๕] "มา ตฺวํ อุโปสเถ ภายิ สมฺพุทฺเธนาสิ พฺยากตา โสตาปนฺนา วิเสสยิ ปหีนา ตว ทุคฺคตี"ติ อิมาย คาถาย สมุตฺเตเชสิ. @เชิงอรรถ: สํ.ส. ๑๕/๙๑/๕๙ ก. ภวาภิรตินิมฺมิเต @ ฉ.ม....วิมานมฺหิ อิธ วจฺฉสุโปสเถ ๔-๔ ปาลิ. อิเม ปาฐา น ทิสฺสนฺติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๓๐.

#[๒๔๓-๔] ตตฺถ กีว จิรนฺติ กิตฺตกํ อทฺธานํ. อิธาติ อิมสฺมึ เทวโลเก, อิธ วา วิมานสฺมึ, อายุโนติ อายุ, โนติ นิปาตมตฺตํ. อายุโน วา จิราจิรภาวํ, อถ วา ยทิ ชานาสิ อายุโนติ อตฺโถ. มหามุนีติ เถรํ อาลปติ. #[๒๔๕] มา ตฺวํ อุโปสเถ ภายีติ ภทฺเท อุโปสเถ ตฺวํ มา ภายิ. กสฺมา? ยสฺมา สมฺพุทฺเธนาสิ พฺยากตา. กินฺติ? โสตาปนฺนา วิเสสยีติ. มคฺคผลสญฺญิตํ วิเสสํ ยาตา อธิคตา, ตสฺมา ปหีนา ตว สพฺพาปิ ทุคฺคตีติ อิมมฺปิ วิเสสํ ยาตาติ วิเสสยิ. เสสํ วุตฺตนยเมว. อุโปสถาวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------------

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๑๒๖-๑๓๐. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=2715&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=2715&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=24              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=717              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=698              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=698              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]