อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย
 วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                  ๒๗. ๑๐. ปมภิกฺขาทายิกาวิมานวณฺณนา
       อภิกฺกนฺเตน วณฺเณนาติ ปมภิกฺขาทายิกาวิมานํ. ๓- ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา
สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน จ สมเยน อุตฺตรมธุรายํ อญฺตรา อิตฺถี ขีณายุกา
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. สุนิทฺทา..., สี. สุนนฺทา....
@๒ สี. สุนนฺทาติ, ฉ.ม. สุนิทฺทาติ  ๒ ฉ.ม. ภิกฺขาทายิกาวิมานํ
โหติ อปาเย อุปฺปชฺชนารหา. ภควา ปุจฺจูสเวลายํ มหากรุณาสมาปตฺติโต
วุฏฺาย โลกํ โวโลเกนฺโต ตํ อิตฺถึ อปาเย อุปฺปชฺชนารหํ ทิสฺวา มหากรุณาย
สญฺโจทิตมานโส ตํ สุคติยํ ปติฏฺาเปตฺกาโม เอโก อทุติโย มธุรํ อคมาสิ. คนฺตฺวา
ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรํ อาทาย พหินครํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ. เตน
สมเยน สา อิตฺถี เคเห อาหารํ สมฺปาเทตฺวา เอกมนฺเต ปฏิสาเมตฺวา ฆฏํ
คเหตฺวา อุทกติตฺถํ คนฺตฺวา นฺหายิตฺวา ฆเฏน อุทกํ คเหตฺวา อตฺตโน เคหํ
คจฺฉนฺตี  อนฺตรามคฺเค ภควนฺตํ ปสฺสิตฺวา "อปิ ภนฺเต ปิณฺโฑ ลทฺโธ"ติ วตฺวา
"ลภิสฺสามี"ติ จ ภควตา วุตฺเต อลทฺธภาวํ ตฺวา ฆฏํ เปตฺวา ภควนฺตํ
อุปสงฺกมิตฺวา วนฺทิตฺวา "อหํ ภนฺเต ปิณฺฑปาตํ ทสฺสามิ, อธิวาเสถา"ติ อาห.
อธิวาเสสิ ภควา ตุณฺหีภาเวน. สา ภควโต อธิวาสนํ วิทิตฺวา ปมตรํ คนฺตฺวา
สิตฺตสมฺมฏฺเ ปเทเส อาสนํ ปญฺาเปตฺวา ภควโต ปเวสนํ อุทิกฺขมานา อฏฺาสิ.
ภควา เคหํ ปวิสิตฺวา ปญฺตฺเต อาสเน นิสีทิ. อถ สา ภควนฺตํ โภเชสิ,
ภควา กตภตฺตกิจฺโจ โอนีตปตฺตปาณี ตสฺสา อนุโมทนํ กตฺวา ปกฺกามิ. สา
อนุโมทนํ สุตฺวา อนปฺปกํ ปีติโสมนสฺสํ ปฏิสํเวเทนฺตี ยาว จกฺขุปถสมติกฺกมา
พุทฺธารมฺมณํ ปีตึ อวิชหนฺตี นมสฺสมานา อฏฺาสิ.
        สา กติปยทิวสาติกฺกเมเนว กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน นิพฺพตฺติ,
อจฺฉราสหสฺสญฺจสฺสา ปริวาโร อโหสิ. ตํ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ๑-:-
         [๒๗๐]   "อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน    ฯเปฯ โอสธี วิย ตารกา.
         [๒๗๑]    เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ ฯเปฯ
                       วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ
คาถาหิ ปุจฺฉิ.
@เชิงอรรถ: ๑ สี. อถายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เทวจาริกํ จรนฺโต ตํ เทวตํ มหติยา เทวิทฺธิยา
@มหนฺเตน เทวตานุภาเวน พุทฺธาเณนปิ ปริจฺฉินฺทิตุมสกฺกุเณยฺยํ
@ทิพฺพวิภูติมนุภวนฺตึ ทิสฺวา อิมาหิ คาถาหิ ตาย กตปุญฺกมฺมํ ปุจฺฉิ.
         [๒๗๓]    สา เทวตา อตฺตมนา     ฯเปฯ ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ.
         [๒๗๔]          "อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา
                         ปุริมาย ชาติยา มนุสฺสโลเก.
         [๒๗๕]    อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ       วิปฺปสนฺนมนาวิลํ
                  ตสฺส อทาสหํ ภิกฺขํ      ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิ.
         [๒๗๖]    เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ ฯเปฯ
                         วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ
เทวตา พฺยากาสิ. เสสํ สพฺพํ เหฏฺา วุตฺตนยตฺตา อุตฺตานตฺถเมว.
                  ปมภิกฺขาทายิกาวิมานวณฺณนา  นิฏฺิตา.
                       ------------------

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๑๓๒-๑๓๔.
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=2831&modeTY=1
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=2831&modeTY=1
             อ่านอรรถกถาแปลไทย :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=27
             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=780
             พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=769
             The Pali Tipitaka in Roman Character :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=769
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖
http://84000.org/tipitaka/read/?index_26