ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                    ๓๐. ๒. อุจฺฉุทายิกาวิมานวณฺณนา
        โอภาสยิตฺวา ปฐวึ สเทวกนฺติ อุจฺฉุทายิกาวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ?
ภควา ราชคเห วิหรตีติอาทิ สพฺพํ อนนฺตรวิมาเน วุตฺตสทิสํ. อยํ ปน
วิเสโส:- อิธ อุจฺฉุ ทินฺนา, สสฺสุยา จ ปีฐเกน ปหฏา ตํขณญฺเญว มตา
ตาวตึเสสุ อุปฺปนฺนา ตสฺสํเยว รตฺติยํ เถรสฺส อุปฏฺฐานํ อาคตา เกวลกปฺปํ
คิชฺฌกูฏํ จนฺโท วิย สูริโย วิย จ โอภาเสนฺตี เถรํ วนฺทิตฺวา ปญฺชลิกา นมสฺสมานา
เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. อถ นํ เถโร:-
        [๒๙๖]          "โอภาสยิตฺวา ปฐวึ สเทวกํ
                        อติโรจสิ จนฺทิมสูริยา วิย
                        สิริยา จ วณฺเณน ยเสน เตชสา
                        พฺรหฺมาว เทเว ติทเส สหินฺทเก.
        [๒๙๗]          ปุจฺฉามิ ตํ อุปฺปลมาลธารินี
                       อาเวฬินี กญฺจนสนฺนิภตฺตเจ
                       อลงฺกเต อุตฺตมวตฺถธารินี
                       กา ตฺวํ สุเภ เทวเต วนฺทเส มมํ.
        [๒๙๘]          กึ ตฺวํ ปุเร กมฺมมกาสิ อตฺตนา
                       มนุสฺสภูตา ปุริมาย ชาติยา
                       ทานํ สุจิณฺณํ อถ สีลสํยมํ
                       เกนูปปนฺนา สุคตึ ยสสฺสินี.
               เทวเต ปุจฺฉิตาจิกฺข     กิสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลนฺ"ติ
อิมาหิ คาถาหิ ปุจฺฉิ.
       #[๒๙๖-๗]   ตตฺถ โอภาสยิตฺวา ปฐวึ สเทวกนฺติ จนฺทิมสูริยรสฺมิสมฺมิสฺเสหิ
สิเนรุปสฺสวินิคฺคเตหิ ปภาวิสเรหิ วิชฺโชตยมานตาย เทเวน อากาเสน สหาติ สเทวกํ
อุปคตภูมิภาคภูตํ อิมํ ปฐวึ วิชฺโชเตตฺวา, เอโกภาสํ เอกปชฺโชตํ กตฺวาติ อตฺโถ.
โอภาสยิตฺวา ปฐวึ จนฺทิมสูริยา วิยาติ โยชนา. อติโรจสีติ อติกฺกมิตฺวา
โรจสิ. ๑- ตํ ปน อติโรจนํ เกน กึ วิย เกน วาติ อาห "สิริยา"ติอาทิ. ตตฺถ
สิริยาติ โสภคฺคาทิโสภาวิเสเสน. เตชสาติ อตฺตโน อานุภาเวน. อาเวฬินีติ
รตนมยปุปฺผาเวฬวตี.
        เอวํ เถเรน ปุจฺฉิตา เทวตา อิมาหิ คาถาหิ วิสฺสชฺเชสิ:-
        [๒๙๙]          "อิทานิ ภนฺเต อิมเมว คามํ
                        ปิณฺฑาย อมฺหาก ฆรํ อุปาคมิ
@เชิงอรรถ:  สี. โสภสิ
                        ตโต เต อุจฺฉุสฺส อทาสิ ขณฺฑิกํ
                        ปสนฺนจิตฺตา อตุลาย ปีติยา.
         [๓๐๐]          สสฺสุ จ ปจฺฉา อนุยุญฺชเต มมํ
                        กหนฺนุ อุจฺฉุํ วธุเก อวากิริ
                        น ฉฑฺฑิตํ โน ปน ๑- ขาทิตํ มยา
                        สนฺตสฺส ภิกฺขุสฺส สยํ อทาสหํ.
         [๓๐๑]          ตุยฺหํ นฺวิทํ อิสฺสริยํ อโถ มม
                        อิติสฺสา สสฺสุ ปริภาสเต มมํ
                        ปีฐํ คเหตฺวา ปหารํ อทาสิ เม
                        ตโต จุตา กาลกตามฺหิ เทวตา.
         [๓๐๒]          ตเทว กมฺมํ กุสลํ กตํ มยา
                        สุขญฺจ กมฺมํ อนุโภมิ อตฺตนา
                        เทเวหิ สทฺธึ ปริจารยามหํ
                        โมทามหํ กามคุเณหิ ปญฺจหิ.
         [๓๐๓]          ตเทว กมฺมํ กุสลํ กตํ มยา
                        สุขญฺจ กมฺมํ อนุโภมิ อตฺตนา
                        เทวินฺทคุตฺตา ติทเสหิ รกฺขิตา
                        สมปฺปิตา กามคุเณหิ ปญฺจหิ.
         [๓๐๔]          เอตาทิสํ ปุญฺญผลํ อนปฺปกํ
                        มหาวิปากา มม อุจฺฉุทกฺขิณา
@เชิงอรรถ:  ก. น จ
                        เทเวหิ สทฺธึ ปริจารยามหํ
                        โมทามหํ กามคุเณหิ ปญฺจหิ.
         [๓๐๕]          เอตาทิสํ ปุญฺญผลํ อนปฺปกํ
                        มหาชุติกา มม อุจฺฉุทกฺขิณา
                        เทวินฺทคุตฺตา ติทเสหิ รกฺขิตา
                        สหสฺสเนตฺโตริว นนฺทเน วเน.
         [๓๐๖]          ตุวญฺจ ภนฺเต อนุกมฺปกํ วิทุํ
                        อุเปจฺจ วนฺทึ กุสลญฺจ ปุจฺฉิสํ
                        ตโต เต อุจฺฉุสฺส อทาสิ ขณฺฑิกํ
                        ปสนฺนจิตฺตา อตุลาย ปีติยา"ติ
        #[๒๙๙]   ตตฺถ อิทานีติ อนนฺตราตีตทิวสตฺตา อาห, อธุนาติ อตฺโถ. อิมเมว
คามนฺติ อิมสฺมึเยว คาเม, ราชคหํ สนฺธาย วทติ. วุตฺตํ หิ "คาโมปิ  นิคโมปิ
นครมฺปิ `คาโม' อิจฺเจว วุจฺจตี"ติ. ภุมฺมตฺเถ เจตํ อุปโยควจนํ. อุปาคมีติ อุปคโต
อโหสิ. ๑- อตุลายาติ อนุปมาย, อปฺปมาณาย วา.
        #[๓๐๐]   อวากิรีติ อปเนสิ ฉฑฺเฑสิ, วินาเสสิ วา. สนฺตสฺสาติ สาธุรูปสฺส
สนฺตกิเลสสฺส ๒- ปริสฺสมมปฺปตฺตสฺส ๓- วา.
        #[๓๐๑]   ตุยฺหํ นูติ นุสทฺโท อนตฺตมนตาสูจเน นิปาโต, โส "มมา"ติ
เอตฺถาปิ อาเนตฺวา โยเชตพฺโพ "มม นู"ติ. อิทํ อิสฺสริยนฺติ เคเห อาธิปจฺจํ
สนฺธายาห. ตโต จุตาติ ตโต มนุสฺสโลกโต จุตา. ยสฺมา ฐิตฏฺฐานโต อปคตาปิ
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. อสิ   สี. สนฺตกิเลฺสคณสฺส   อิ.,ม. ปริสฺสมปตฺตสฺส
"จุตา"ติ วุจฺจติ, ตสฺมา จุตึ วิเสเสตุํ "กาลกตา"ติ วุตฺตํ. กาลกตาปิ จ น
ยตฺถ กตฺถจิ นิพฺพตฺตา, อปิจ โข เทวตฺตํ อุปคตาติ ทสฺเสนฺตี อาห "อมฺหิ
เทวตา"ติ.
        #[๓๐๒]  ตเทว กมฺมํ กุสลํ กตํ มยาติ ตเทว อุจฺฉุขณฺฑทานมตฺตํ กุสลํ
กมฺมํ กตํ มยา, อญฺญํ น ชานามีติ อตฺโถ. สุขญฺจ กมฺมนฺติ สุขญฺจ
กมฺมผลํ. กมฺมผลํ หิ อิธ "กมฺมนฺ"ติ วุตฺตํ อุตฺตรปทโลเปน, การโณปจาเรน
วา "กุสลานํ ภิกฺขเว ธมฺมานํ สมาทานเหตุ เอวมิทํ ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ. ๑- อนุโภมิ
สกํ ปุญฺญนฺ"ติ ๒- จ อาทีสุ วิย. กมฺมนฺติ วา กรณตฺเถ อุปโยควจนํ, กมฺเมนาติ
อตฺโถ. กมฺเม วา ภวํ กมฺมํ ยถา ๓- กมฺมนฺติ. อถ วา กาเมตพฺพตาย
กมฺมํ. ตํ หิ สุขรชนียภาวโต กามูปสํหิตํ กาเมตพฺพนฺติ กมนียํ. อตฺตนาติ
อตฺตนา เอว, สยํวสิตาย เสริภาเวน สยเมวาติ อตฺโถ. ปริจารยามหํ
อตฺตานนฺติ ปุริมคาถาย "อตฺตนา"ติ วุตฺตํ ปทํ วิภตฺติวิปริณาเมน "อตฺตานนฺ"ติ
โยเชตพฺพํ.
        #[๓๐๓-๕]  เทวินฺทคุตฺตาติ เทวินฺเทน สกฺเกน คุตฺตา, เทวินฺโท วิย วา
คุตฺตา มหาปริวารตาย. สมปฺปิตาติ สุฏฺฐุ อปฺปิตา สมนฺนาคตา. มหาวิปากาติ
วิปุลผลา. มหาชุติกาติ มหาเตชา, มหานุภาวาติ อตฺโถ.
        #[๓๐๖]  ตุวนฺติ ตํ. อนุกมฺปกนฺติ การุณิกํ. วิทุนฺติ สปฺปญฺญํ, สาวก-
ปารมิยา มตฺถกํ ปตฺตนฺติ อตฺโถ. อุเปจฺจาติ อุปคนฺตฺวา. วนฺทินฺติ ปญฺจปติฏฺฐิเตน
อภิวาทยึ. กุสลญฺจ อาโรคฺยํ ปุจฺฉิสํ อปุจฺฉึ, อตุลาย ปีติยา อิทญฺจ กุสลํ
อนุสฺสรามีติ อธิปฺปาโย. เสสํ เหฏฺฐา วุตฺตนยเมว.
                    อุจฺฉุทายิกาวิมานวณฺณนา  นิฏฺฐิตา.
@เชิงอรรถ:  ที.ปา. ๑๑/๘๐/๔๙   ขุ.วิมาน. ๒๖/๑๓๓/๒๐   ม. ยถาห


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๑๓๙-๑๔๓. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=2972&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=2972&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=30              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=841              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=827              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=827              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]