ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                      ๔๒. ๔.  อโลมวิมานวณฺณนา
     อภิกฺกนฺเตน วณฺเณนาติ อโลมวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา
พาราณสิยํ อิสิปตเน มิคทาเย วิหรนฺโต ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรํ
อาทาย พาราณสึ ปิณฺฑาย ปาวิสิ. ตตฺเถกา อโลมา นาม ทุคฺคติตฺถี ภควนฺตํ
ทิสฺวา ปสนฺนจิตฺตา อญฺญํ ทาตพฺพํ อปสฺสนฺตี "อีทิสมฺปิ ภควโต ทินฺนํ
มยฺหํ มหปฺผลํ ภวิสฺสตี"ติ จินฺเตตฺวา ปริภินฺนวณฺณํ อโลณํ สุกฺขกุมฺมาสํ
อุปเนสิ, ตํ ๑- ภควา ปฏิคฺคเหสิ. สา ตํ ทานํ อารมฺมณํ กตฺวา โสมนสฺสํ
ปเวเทสิ, สา อปรภาเค กาลํ กตฺวา ตาวตึเสสุ นิพฺพตฺติ. ตํ อายสฺมา
มหาโมคฺคลฺลาโน:-
     [๗๑๑]   "อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน        ยา ตฺวํ ติฏฺฐสิ เทวเต
              โอภาเสนฺตี ทิสา สพฺพา     โอสธี วิย ตารกา.
     [๗๑๒]    เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ     เกน เต อิธ มิชฺฌติ
              อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา     เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๗๑๓]            ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว
                      มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๐๙.

เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ ปุจฺฉิ. สาปิ ตสฺส พฺยากาสิ, ตํ ทสฺเสตุํ วุตฺตํ:- [๗๑๔] "สา เทวตา อตฺตมนา โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิตา ปญฺหํ ปุฏฺฐา วิยากาสิ ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลนฺ"ติ. [๗๑๕] อหญฺจ พาราณสิยํ พุทฺธสฺสาทิจฺจพนฺธุโน อทาสึ สุกฺขกุมฺมาสํ ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิ. [๗๑๖] สุกฺขาย อโลณิกาย จ ปสฺส ผลํ กุมฺมาสปิณฺฑิยา อโลมํ สุขิตํ ทิสฺวา โก ปุญฺญํ น กริสฺสติ. [๗๑๗] เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ เตน เม อิธ มิชฺฌติ อุปฺปชฺชนฺติ จ เม โภคา เย เกจิ มนโส ปิยา. [๗๑๘] อกฺขามิ เต ภิกฺขุ มหานุภาว มนุสฺสภูตา ยมกาสิ ปุญฺญํ เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ. #[๗๑๖] ตตฺถ อโลมํ สุขิตํ ทิสฺวาติ อโลมมฺปิ นาม สุกฺขกุมฺมาสมตฺตํ ทตฺวา เอวํ ทิพฺพสุเขน สุขิตํ ทิสฺวา. โก ปุญฺญํ น กริสฺสตีติ โก นาม อตฺตโน หิตสุขํ อิจฺฉนฺโต ปุญฺญํ น กริสฺสตีติ. เสสํ วุตฺตนยเมว.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๒๐๘-๒๐๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=4389&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=4389&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=42              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=1467              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=1458              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=1458              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]