บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๔๖. ๘. อมฺพวิมานวณฺณนา ทิพฺพํ เต อมฺพวนํ รมฺมนฺติ อมฺพวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน สมเยน สาวตฺถิยํ อญฺญตรา อุปาสิกา @เชิงอรรถ: ๑ ม. เมฆานํ ปริยนฺเตหิ อาวาสทานสฺส มหปฺผลตญฺจ มหานิสํสตญฺจ สุตฺวา ฉนฺทชาตา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอวมาห "อหํ ภนฺเต เอกํ อาวาสํ กาเรตุกามา, อิจฺฉามิ ตาทิสํ โอกาสํ, อาจิกฺขตู"ติ. ภควา ภิกฺขู อาณาเปสิ, ภิกฺขู ตสฺสา โอกาสํ ทสฺเสสุํ. ๑- สา ตตฺถ รมณียํ อาวาสํ กาเรตฺวา ตสฺส สมนฺตโต อมฺพรุกฺเข โรเปสิ, โส อาวาโส สมนฺตโต อมฺพปนฺตีหิ ปริกฺขิตฺโต ฉายูทกสมฺปนฺโน มุตฺตาชาลสทิสวาลุกา- กิณฺณปณฺฑรภูมิภาโค อติวิย มโนหโร อโหสิ. สา ตํ วิหารํ นานาวณฺเณหิ วตฺเถหิ ปุปฺผทามคนฺธทามาทีหิ จ เทววิมานํ วิย อลงฺกริตฺวา เตลปทีปํ อาโรเปตฺวา อมฺพรุกฺเข จ อหเตหิ วตฺเถหิ เวเฐตฺวา สํฆสฺส นิยฺยาเทสิ. สา อปรภาเค กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน นิพฺพตฺติ, ตสฺสา มหนฺตํ วิมานํ ปาตุรโหสิ อมฺพวนปริกฺขิตฺตํ. สา ตตฺถ อจฺฉราคณปริวาริตา ทิพฺพสมฺปตฺตึ อนุภวติ. ๒- ตํ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน อุปคนฺตฺวา อิมาหิ คาถาหิ ปุจฺฉิ:- [๗๘๓] "ทิพฺพํ เต อมฺพวนํ รมฺมํ ปาสาเทตฺถ มหลฺลโก นานาตูริยสงฺฆุฏฺโฐ อจฺฉราคณโฆสิโต. [๗๘๔] ปทีโป เจตฺถ ชลติ นิจฺจํ โสวณฺณโย มหา ทุสฺสผเลหิ รุกฺเขหิ สมนฺตา ปริวาริโต. [๗๘๕] เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ เกน เต อิธ มิชฺฌติ อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา เย เกจิ มนโส ปิยา. ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ. @เชิงอรรถ: ๑ ม. อาโรเจสุํ ๒ สี.,อิ. ปจฺจนุโภติ [๗๘๗] สา เทวตา อตฺตมนา โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิตา ปญฺหํ ปุฏฺฐา วิยากาสิ ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ. [๗๘๘] "อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา ปุริมาย ชาติยา มนุสฺสโลเก วิหารํ สํฆสฺส กาเรสึ อมฺเพหิ ปริวาริตํ. [๗๘๙] ปริโยสิเต วิหาเร กาเรนฺเต นิฏฺฐิเต มเห อมฺเพหิ ฉาทยิตฺวาน ๑- กตฺวา ทุสฺสมเย ผเล. [๗๙๐] ปทีปํ ตตฺถ ชาเลตฺวา โภชยิตฺวา คณุตฺตมํ นิยฺยาเทสึ ตํ สํฆสฺส ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิ. [๗๙๑] เตน เม อมฺพวนํ รมฺมํ ปาสาเทตฺถ มหลฺลโก นานาตูริยสงฺฆุฏฺโฐ อจฺฉาคณโฆสิโต. [๗๙๒] ปทีโป เจตฺถ ชลติ นิจฺจํ โสวณฺณโย มหา ทุสฺสผเลหิ รุกฺเขหิ สมนฺตา ปริวาริโต. [๗๙๓] เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ เตน เม อิธ มิชฺฌติ อุปฺปชฺชนฺติ จ เม โภคา เย เกจิ มนโส ปิยา. อกฺขามิ ตํ ภิกฺขุ มหานุภาว มนุสฺสภูตา ยมกาสิ ปุญฺญํ เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ @เชิงอรรถ: ๑ สี. อมฺเพ อจฺฉาทยิตฺวาน, อิ. อมฺเพหจฺฉาทยิตฺวาน สา เทวตา พฺยากาสิ. #[๗๘๓] ตตฺถ มหลฺลโกติ มหนฺโต อายามวิตฺถาเรหิ อุพฺเพเธน จ วิปุโล, อุฬารตโมติ อตฺโถ. อจฺฉราคณโฆสิโตติ ตํ ปโมทิตุํ สงฺคีติวเสน เจว ปิยสลฺลาปวเสน จ อจฺฉราสํเฆน สมุคฺโฆสิโต. #[๗๘๔] ปทีโป เจตฺถ ชลตีติ สูริยรสฺมิสมุชฺชลกิรณวิตาโน รตนปทีโป จ เอตฺถ เอตสฺมึ ปาสาเท อภิชลติ. ทุสฺสผเลหีติ ทุสฺสานิ ผลานิ เอเตสนฺติ ทุสฺสผลา, เตหิ สมุคฺคิริยมานทิพฺพวตฺเถหีติ อตฺโถ. #[๗๘๙] กาเรนฺเต นิฏฺฐิเต มเหติ กตปริโยสิตสฺส วิหารสฺส มเห ปูชาย กรียมานาย จ. กตฺวา ทุสฺสมเย ผเลติ ทุสฺเสเยว เตสํ อมฺพานํ ผลํ กตฺวา. #[๗๙๐] คณุตฺตมนฺติ คณานํ อุตฺตมํ ภควโต สาวกสํฆํ. นิยฺยาเทสินฺติ สมฺปฏิจฺฉาเปสึ, อทาสินฺติ อตฺโถ. เสสํ วุตฺตนยเมว. อมฺพวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ---------------อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๒๒๖-๒๒๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=4777&modeTY=2 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=4777&modeTY=2 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=46 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=1618 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=1620 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=1620 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]