ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

               อิติ ปรมตฺถทีปนิยา ขุทฺทกฏฺกถาย วิมานวตฺถุสฺมึ
                         จุทฺทสวตฺถุปฏิมณฺฑิตสฺส
                ปญฺจมสฺส มหารถวคฺคสฺส อตฺถวณฺณนา นิฏฺิตา.
                      ---------------------
                        ๖.  ปายาสิกวคฺค ๑-
                    ๖๕.  ๑. ปมอคาริยวิมานวณฺณนา
     ยถา วนํ จิตฺตลตํ ปภาสตีติ ปมอคาริยวิมานํ. ๒- ตสฺส กา อุปฺปตฺติ?
ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน. เตน สมเยน ราชคเห เอกํ กุลํ อุภโตปสนฺนํ โหติ
สีลาจารสมฺปนฺนํ โอปานภูตํ ภิกฺขูนํ ภิกฺขุนีนํ. เต เทฺว ชยมฺปติกา ๓- รตนตฺตยํ
อุทฺทิสฺส ยาวชีวํ ปุญฺานิ กตฺวา ตโต จุตา ตาวตึเสสุ นิพฺพตฺตึสุ, เตสํ ทฺวาทส-
โยชนิกํ ๔- กนกวิมานํ นิพฺพตฺติ. เต ตตฺถ ทิพฺพสมฺปตฺตึ อนุภวนฺติ. อถายสฺมา
มหาโมคฺคลฺลาโนติอาทิ เหฏฺา วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ.
     [๑๐๔๘]       "ยถา วนํ จิตฺตลตํ ปภาสติ
                   อุยฺยานเสฏฺ ติทสานมุตฺตมํ
                   ตถูปมํ ตุยฺหมิทํ วิมานํ
                   โอภาสยํ ติฏฺติ อนฺตลิกฺเข.
     [๑๐๔๙]        เทวิทฺธิปตฺโตสิ มหานุภาโว
                   มนุสฺสภูโต กิมกาสิ ปุญฺ
                   เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาโว
                   วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
เถโร ปุจฺฉิ.
     [๑๐๕๐]  โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน     โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิโต
             ปญฺหํ ปุฏฺโ วิยากาสิ       ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ.
     [๑๐๕๑]       "อหญฺจ ภริยา จ มนุสฺสโลเก
                   โอปานภูตา ฆรมาวสิมฺห
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปายาสิวคฺค   ฉ.ม. อคาริยวิมานํ
@ ม. ชายมฺปติกา   สี.,อิ. ทสโยชนิกํ
                   อนฺนญฺจ ปานญฺจ ปสนฺนจิตฺตา
                   สกฺกจฺจ ทานํ วิปุลํ อทมฺห.
     [๑๐๕๒]  เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ     เตน เม อิธ มิชฺฌติ
             อุปฺปชฺชนฺติ จ เม โภคา     เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๑๐๕๓]        อกฺขามิ ตํ ภิกฺขุ มหานุภาว
                   มนุสฺสภูโต ยมกาสิ ปุญฺ
                   เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาโว
                   วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ
อตฺตโน สมฺปตฺตึ พฺยากาสิ. คาถาสุปิ อปุพฺพํ นตฺถิ.
                    ปมอคาริยวิมานวณฺณนา นิฏฺิตา.
                      --------------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๓๓๑-๓๓๓. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=7001&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=7001&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=65              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=2339              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=2365              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=2365              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]