ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                  ๖๘. ๔. ปฐมอุปสฺสยทายกวิมานวณฺณนา
     จนฺโท ยถา วิคตวลาหเก นเภติ ปฐมอุปสฺสยทายกวิมานํ. ๑- ตสฺส กา
อุปฺปตฺติ? ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน. เตน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ
คามกาวาเส วสฺสํ วสิตฺวา วุตฺถวสฺโส ๒- ปวาเรตฺวา ภควนฺตํ วนฺทิตุํ ราชคหํ
คจฺฉนฺโต อนฺตรามคฺเค สายํ อญฺญตรํ คามํ ปวิสิตฺวา วสนฏฺฐานํ ปริเยสนฺโต
อญฺญตรํ อุปาสกํ ทิสฺวา ปุจฺฉิ "อุปาสก อิมสฺมึ คาเม อตฺถิ กิญฺจิ ปพฺพชิตานํ
วสนโยคฺคฏฺฐานนฺ"ติ. อุปาสโก ปสนฺนจิตฺโต เคหํ คนฺตฺวา ภริยาย สทฺธึ มนฺเตตฺวา
เถรสฺส วสนโยคฺคํ ฐานํ ปริจฺฉินฺทิตฺวา ตตฺถ อาสนํ ปญฺญาเปตฺวา ปาโททกํ
ปาทปีฐํ อุปฏฺฐเปตฺวา เถรํ ปเวเสตฺวา ตสฺมึ ปาเท โธวนฺเต ปทีปํ อุชฺชาเลตฺวา
มญฺเจ ปจฺจตฺถรณานิ ปญฺญาเปตฺวา อทาสิ, สฺวาตนาย จ นิมนฺเตตฺวา เถรสฺส
ทุติยทิวเส โภเชตฺวา ปานกตฺถาย คุฬปิณฺฑญฺจ ทตฺวา เถรํ คจฺฉนฺตํ อนุคนฺตฺวา
นิวตฺติ. โส อปเรน สมเยน สห ภริยาย กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน ทฺวาทส-
โยชนิเก กนกวิมาเน นิพฺพตฺติ. ตํ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ทฺวีหิ คาถาหิ
ปฏิปุจฺฉิ:-
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อุปสฺสยทายกวิมานํ   ก. วุฏฺฐวสฺโส
     [๑๐๖๙]         "จนฺโท ยถา วิคตวลาหเก นเภ
                     โอภาสยํ คจฺฉติ อนฺตลิกฺเข
                     ตถูปมํ ตุยฺหมิทํ วิมานํ
                     โอภาสยํ ติฏฺฐติ อนฺตลิกฺเข.
     [๑๐๗๐]          เทวิทฺธิปตฺโตสิ มหานุภาโว
                     มนุสฺสภูโต กิมกาสิ ปุญฺญํ
                     เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาโว
                     วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
โส เทวปุตฺโต อิมาหิ คาถาหิ พฺยากาสิ:-
     [๑๐๗๑]  โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน    โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิโต
             ปญฺหํ ปุฏฺโฐ วิยากาสิ      ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ.
     [๑๐๗๒]         "อหญฺจ ภริยา จ มนุสฺสโลเก
                     อุปสฺสยํ อรหโต อทมฺห
                     อนฺนญฺจ ปานญฺจ ปสนฺนจิตฺตา
                     สกฺกจฺจ ทานํ วิปุลํ อทมฺห.
     [๑๐๗๓]  เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ ฯเปฯ
                     วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
     ตตฺถ คาถาสุ ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ เหฏฺฐา วุตฺตนยเมว.
                  ปฐมอุปสฺสยทายกวิมานวณฺณนา  นิฏฺฐิตา.
                       -------------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๓๓๘-๓๓๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=7139&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=7139&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=68              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=2391              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=2429              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=2429              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]