บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๗. ทุติยนาวาวิมานวณฺณนา สุวณฺณจฺฉทนํ นาวนฺติ ทุติยนาวาวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควติ สาวตฺถิยํ วิหรนฺเต อญฺตโร ขีณาสวตฺเถโร อุปกฏฺาย วสฺสูปนายิกาย คามกาวาเส วสฺสํ อุปคนฺตุกาโม สาวตฺถิโต ตํ คามํ อุทฺทิสฺส ปจฺฉาภตฺตํ อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน มคฺคปริสฺสเมน กิลนฺโต ตสิโต อนฺตรามคฺเค อญฺตรํ คามํ สมฺปตฺโต พหิคาเม ตาทิสํ ฉายูทกสมฺปนฺนํ านํ อปสฺสนฺโต ปริสฺสเมน จ อภิภุยฺยมาโน จีวรํ ปารุปิตฺวา คามํ ปวิสิตฺวา ธุรเคหสฺเสว ทฺวาเร อฏฺาสิ. ตตฺถ อญฺตรา อิตฺถี เถรํ ปสฺสิตฺวา "กุโต ภนฺเต อาคตตฺถา"ติ ปุจฺฉิตฺวา มคฺคปริสฺสมํ ปิปาสิตภาวญฺจ ตฺวา "เอถ ภนฺเต"ติ เคหํ ปเวเสตฺวา "อิธ นิสีทถา"ติ อาสนํ ปญฺาเปตฺวา อทาสิ. ตตฺถ นิสินฺเน ปาโททกํ ปาทพฺภญฺชนเตลญฺจ ทตฺวา ตาลวณฺฏํ คเหตฺวา วีชิ. ปริฬาเห วูปสนฺเต มธุรํ สีตลํ สุคนฺธํ ปานกํ โยเชตฺวา อทาสิ. เถโร ตํ ปิวิตฺวา ปฏิปฺปสฺสทฺธกิลมโถ อนุโมทนํ กตฺวา ปกฺกามิ. สา อปรภาเค กาลํ กตฺวา ตาวตึสภวเน นิพฺพตฺตีติ สพฺพํ อนนฺตรวิมานสทิสนฺติ เวทิตพฺพํ. คาถาสุปิ อปุพฺพํ นตฺถิ. เตน วุตฺตํ:- [๕๓] "สุวณฺณจฺฉทนํ นาวํ นาริ อารุยฺห ติฏฺสิ โอคาหสิ โปกฺขรณึ ปทฺมํ ฉินฺทสิ ปาณินา. ๑- กูฏาคารา นิเวสา เต วิภตฺตา ภาคโส มิตา ททฺทลฺลมานา อาภนฺติ สมนฺตา จตุโร ทิสา. ๑- [๕๔] เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ เกน เต อิธ มิชฺฌติ อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา เย เกจิ มนโส ปิยา. @เชิงอรรถ: ๑-๑ ฉ.ม. อยํ คาถา น ทิสฺสติ [๕๕] ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺ เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตีติ. [๕๖] สา เทวตา อตฺตมนา โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิตา ปญฺหํ ปุฏฺา วิยากาสิ ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ. [๕๗] อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา ปุริมาย ชาติยา มนุสฺสโลเก ทิสฺวาน ภิกฺขุํ ตสิตํ กิลนฺตํ อุฏฺาย ปาตุํ อุทกํ อทาสึ. [๕๘] โย เว กิลนฺตสฺส ปิปาสิตสฺส อุฏฺาย ปาตุํ อุทกํ ททาติ สีโตทกา ตสฺส ภวนฺติ นชฺโช ปหูตมลฺยา พหุปุณฺฑรีกา. [๕๙] ตํ อาปคา อนุปริยนฺติ สพฺพทา สีโตทกา วาลุกสนฺถตา นที อมฺพา จ สาลา ติลกา จ ชมฺพุโย อุทฺทาลกา ปาฏลิโย จ ผุลฺลา. [๖๐] ตํ ภูมิภาเคหิ อุเปตรูปํ วิมานเสฏฺ ภุส โสภมานํ ตสฺเสว กมฺมสฺส อยํ วิปาโก เอตาทิสํ ปุญฺกตา ลภนฺติ. [๖๑] เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ เตน เม อิธ มชฺฌติ อุปฺปชฺชนฺติ จ เม โภคา เย เกจิ มนโส ปิยา. [๖๒] อกฺขามิ เต ภิกฺขุ มหานุภาว มนุสฺสภูตา ยมกาสิ ปุญฺ เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ. อตฺถวณฺณนาสุปิ อิธ เอโกว เถโรติ อปุพฺพํ นตฺถิ. ทุติยนาวาวิมานวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๔๕-๔๗. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=966&modeTY=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=966&modeTY=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=7 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=153 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=169 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=169 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]