ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลีอักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.)

                     ๑๐๑. ๔. นนฺทาเปติวตฺถุวณฺณนา
     กาฬี ทุพฺพณฺณรูปาสีติ อิทํ สตฺถริ เชตวเน วิหรนฺเต นนฺทํ นาม เปตึ
อารพฺภ วุตฺตํ.
     สาวตฺถิยา กิร อวิทูเร อญฺญตรสฺมึ คามเก นนฺทิเสโน ๓- นาม อุปาสโก
อโหสิ สทฺโธ ปสนฺโน, ภริยา ปนสฺส นนฺทา นาม อสฺสทฺธา อปฺปสนฺนา
มจฺฉรินี จณฺฑี ผรุสวจนา สามิเก อคารวา อปฺปติสฺสา สสฺสุํ โจริวาเทน อกฺโกสติ
ปริภาสติ. สา อปเรน สมเยน กาลํ กตฺวา เปตโยนิยํ นิพฺพตฺติตฺวา ตสฺเสว
คามสฺส อวิทูเร วิจรนฺตี เอกทิวสํ นนฺทิเสนสฺส อุปาสกสฺส คามโต นิกฺขมนฺตสฺส
อวิทูเร อตฺตานํ ทสฺเสสิ. โส ตํ ทิสฺวา:-
@เชิงอรรถ:  สี. อธิฏฺฐานฏฺฐานํ    สี.,อิ. ทานสีลาทินิรโต    สี.,อิ. นนฺทเสโน

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๘.

[๑๖๘] "กาฬี ทุพฺพณฺณรูปาสิ ผรุสา ภีรุทสฺสนา ปิงฺคลาสิ กฬาราสิ น ตํ มญฺญามิ มานุสินฺ"ติ คาถาย อชฺฌภาสิ. ตตฺถ กาฬีติ กาฬวณฺณา, ฌามงฺคารสทิโส หิสฺสา วณฺโณ ๑- อโหสิ. ผรุสาติ ขรคตฺตา. ๒- ภีรุทสฺสนาติ ภยานกทสฺสนา สปฺปฏิภยาการา. "ภารุทสฺสนา"ติ ๓- วา ปาโฐ, ภาริยทสฺสนา, ทุพฺพณฺณตาทินา ทุทฺทสิกาติ อตฺโถ. ปิงฺคลาติ ปิงฺคลโลจนา. กฬาราติ กฬารทนฺตา. น ตํ มญฺญามิ มานุสินฺติ อหํ ตํ มานุสินฺติ น มญฺญามิ, เปติเมว จ ตํ มญฺญามีติ อธิปฺปาโย. ตํ สุตฺวา เปตี อตฺตานํ ปกาเสนฺตี:- [๑๖๙] "อหํ นนฺทา นนฺทิเสน ภริยา เต ปุเร อหุํ ปาปกมฺมํ กริตฺวาน เปตโลกํ อิโต คตา"ติ คาถมาห. ตตฺถ อหํ นนฺทา นนฺทิเสนาติ สามิ นนฺทิเสน อหํ นนฺทา นาม. ภริยา เต ปุเร อหุนฺติ ปุริมชาติยํ ตุยฺหํ ภริยา อโหสึ. อิโต ปรํ:- [๑๗๐] "กินฺนุ กาเยน วาจาย มนสา ทุกฺกฏํ กตํ กิสฺสกมฺมวิปาเกน เปตโลกํ อิโต คตา"ติ ตสฺส อุปาสกสฺส ปุจฺฉา. ๔- อถสฺส สา:- [๑๗๑] "จณฺฑี จ ผรุสา จาสึ ตยิ จาปิ อคารวา ๕- ตาหํ ทุรุตฺตํ วตฺวาน เปตโลกํ อิโต คตา"ติ วิสฺสชฺเชสิ. ปุน โส:- [๑๗๒] "หนฺทุตฺตริยํ ททามิ เต อิมํ ทุสฺสํ นิวาสย อิมํ ทุสฺสํ นิวาเสตฺวา เอหิ เนสฺสามิ ตํ ฆรํ. @เชิงอรรถ: สี.,อิ. ฌามงฺคารสทิสวณฺณา ม. ขรุสคตฺตา สี. ภีรุทสฺสกาติ @ สี. ปุจฺฉา อยํ คาถา สี. จนฺฑี ผรุสวาจา จ, ตยิ จาสึ อาคารวา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๙.

[๑๗๓] วตฺถญฺจ อนฺนปานญฺจ ลจฺฉสิ ตฺวํ ฆรํ คตา ปุตฺเต จ เต ปสฺสิสฺสสิ สุณิสาโย จ ทกฺขสี"ติ. อถสฺส สา:- [๑๗๔] "หตฺเถน หตฺเถ เต ทินฺนํ น มยฺหํ อุปกปฺปติ ภิกฺขู จ สีลสมฺปนฺเน วีตราเค พหุสฺสุเต. [๑๗๕] ตปฺเปหิ อนฺนปาเนน มม ทกฺขิณมาทิส ตทาหํ สุขิตา เหสฺสํ สพฺพกามสมิทฺธินี"ติ เทฺว คาถา อภาสิ. ตโต:- [๑๗๖] "สาธูติ โส ปฏิสฺสุตฺวา ทานํ วิปุลมากิริ อนฺนํ ปานํ ขาทนียํ วตฺถเสนาสนานิ จ ฉตฺตํ คนฺธญฺจ มาลญฺจ วิวิธา จ อุปาหนา. [๑๗๗] ภิกฺขู จ สีลสมฺปนฺเน วีตราเค พหุสฺสุเต ตปฺเปตฺวา อนฺนปาเนน ตสฺสา ทกฺขิณมาทิสี. [๑๗๘] สมนนฺตรานุทฺทิฏฺเฐ วิปาโก อุทปชฺชถ โภชนจฺฉาทนปานียํ ทกฺขิณาย อิทํ ผลํ. [๑๗๙] ตโต สุทฺธา สุจิวสนา กาสิกุตฺตมธารินี วิจิตฺตวตฺถาภรณา สามิกํ อุปสงฺกมี"ติ จตสฺโส คาถา สงฺคีติกาเรหิ วุตฺตา. ตโต ปรํ:- [๑๘๐] "อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน ยา ตฺวํ ติฏฺฐสิ เทวเต โอภาเสนฺตี ทิสา สพฺพา โอสธี วิย ตารกา.

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๐.

[๑๘๑] เกน เตตาทิโส วณฺโณ เกน เต อิธ มิชฺฌติ อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา เย เกจิ มนโส ปิยา. [๑๘๒] ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ เกนาสิ เอวํ ชลิตานุภาวา วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ. [๑๘๓] "อหํ นนฺทา นนฺทิเสน ภริยา เต ปุเร อหุํ ปาปกมฺมํ กริตฺวาน เปตโลกํ อิโต คตา. [๑๘๔] ตว ทินฺเนน ทาเนน โมทามิ อกุโตภยา จิรํ ชีว คหปติ สห สพฺเพหิ ญาติภิ อโสกํ วิรชํ เขมํ อาวาสํ วสวตฺตินํ. [๑๘๕] อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน ทานํ ทตฺวา คหปติ วิเนยฺย มจฺเฉรมลํ สมูลํ อนินฺทิโต สคฺคมุเปหิ ฐานนฺ"ติ อุปาสกสฺส จ เปติยา จ วจนปฏิวจนคาถา. #[๑๗๖] ตตฺถ ทานํ วิปุลมากิรีติ ทกฺขิเณยฺยเขตฺเต เทยฺยธมฺมพีชํ วิปฺปกิรนฺโต วิย มหาทานํ ปวตฺเตสิ. เสสํ อนนฺตรวตฺถุสทิสเมว. เอวํ สา อตฺตโน ทิพฺพสมฺปตฺตึ ตสฺสา จ การณํ นนฺทิเสนสฺส วิภาเวตฺวา อตฺตโน วสนฏฺฐานเมว คตา. อุปาสโก ตํ ปวตฺตึ ภิกฺขูนํ อาโรเจสิ, ภิกฺขู ภควโต อาโรเจสุํ. ภควา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา สมฺปตฺตปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ, สา เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ. นนฺทาเปติวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้า ๙๗-๑๐๐. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=2146&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=2146&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=101              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=3459              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=3620              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=3620              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]