ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลีอักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๒๐๒.

๑๑๔. ๔. ภุสเปตวตฺถุวณฺณนา ภุสานิ เอโก สาลึ ปุนาปโรติ อิทํ สตฺถริ สาวตฺถิยํ วิหรนฺเต จตฺตาโร เปเต อารพฺภ วุตฺตํ. สาวตฺถิยา กิร อวิทูเร อญฺญตรสฺมึ คามเก เอโก กูฏวาณิโช กูฏมานาทีหิ ชีวิกํ กปฺเปสิ. โส สาลิปลาเป คเหตฺวา ตมฺพมตฺติกาย ปริภาเวตฺวา ครุตเร กตฺวา รตฺตสาลีหิ สทฺธึ มิสฺเสตฺวา วิกฺกิณิ. ตสฺส ปุตฺโต "ฆรํ อาคตานํ มม มิตฺตสุหชฺชานํ สมฺมานํ น กโรตี"ติ กุปิโต ยุคจมฺมํ ๑- คเหตฺวา มาตุสีเส ปหารํ อทาสิ. ตสฺส สุณิสา สพฺเพสํ อตฺถาย ฐปิตมํสํ โจริกาย ขาทิตฺวา ปุน เตหิ อนุยุญฺชิยมานา "สเจ มยา ตํ มํสํ ขาทิตํ, ภเว ภเว อตฺตโน ปิฏฺฐิมํสํ กนฺติตฺวา ขาเทยฺยนฺ"ติ สปถมกาสิ. ภริยา ปนสฺส กิญฺจิเทว อุปกรณํ ยาจนฺตานํ "นตฺถี"ติ วตฺวา เตหิ นิปฺปีฬิยมานา "สเจ สนฺตํ นตฺถีติ วทามิ, ชาตชาตฏฺฐาเน คูถภกฺขา ภเวยฺยนฺ"ติ มุสาวาเทน สปถมกาสิ. เต จตฺตาโรปิ ชนา อปเรน สมเยน กาลํ กตฺวา วิญฺฌาฏวิยํ เปตา หุตฺวา นิพฺพตฺตึสุ. ตตฺถ กูฏวาณิโช กมฺมผเลน ปชฺชลนฺตํ ภุสํ อุโภหิ หตฺเถหิ คเหตฺวา อตฺตโน มตฺถเก อากิริตฺวา มหาทุกฺขํ อนุภวติ, ตสฺส ปุตฺโต อโยมเยหิ มุคฺคเรหิ สยเมว อตฺตโน สีสํ ภินฺทิตฺวา อนปฺปกํ ทุกฺขํ ปจฺจนุโภติ, ตสฺส สุณิสา กมฺมผเลน สุนิสิเตหิ อติวิย วิปุลายเตหิ นเขหิ อตฺตโน ปิฏฺฐิมํสานิ กนฺติตฺวา ๒- ขาทนฺตี อปริมิตํ ทุกฺขํ อนุภวติ, ตสฺส ภริยาย สุคนฺธํ สุวิสุทฺธํ อปคตกาฬกํ สาลิภตฺตํ อุปนีตมตฺตเมว นานาวิธกิมิกุลากุลํ ปรมทุคฺคนฺธเชคุจฺฉํ คูถํ สมฺปชฺชติ, ตํ สา อุโภหิ หตฺเถหิ ปริคฺคเหตฺวา ภุญฺชนฺตี มหาทุกฺขํ ปฏิสํเวเทติ. เอวํ เตสุ จตูสุ ชเนสุ เปเตสุ นิพฺพตฺติตฺวา มหาทุกฺขํ อนุภวนฺเตสุ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ปพฺพตจาริกํ จรนฺโต เอกทิวสํ ตํ ฐานํ คโต เต เปเต ทิสฺวา:- @เชิงอรรถ: สี. โยคฺคจมฺมํ สี.,อิ. โอกฺกนฺติตฺวา โอกฺกนฺติตฺวา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๐๓.

[๔๔๗] "ภุสานิ เอโก สาลึ ปุนาปโร อยญฺจ นารี สกมํสโลหิตํ ตุวญฺจ คูถํ อสุจึ อกนฺตํ ๑- ปริภุญฺชสิ กิสฺส อยํ วิปาโก"ติ อิมาย คาถาย เตหิ กตกมฺมํ ปุจฺฉิ. ตตฺถ ภุสานีติ ปลาปานิ. เอโกติ เอกโก. สาลินฺติ สาลิโน. สามิอตฺเถ เหตํ อุปโยควจนํ, สาลิโน ปลาปานิ ปชฺชลนฺตานิ อตฺตโน สีเส อวกิรตีติ อธิปฺปาโย. ปุนาปโรติ ปุน อปโร. โย หิ โส มาตุสีสํ ปหริ, โส อโยมุคฺคเรหิ อตฺตโน สีสํ ปหริตฺวา สีสเภทํ ปาปุณาติ, ตํ สนฺธาย วทติ. ๒- สกมํสโลหิตนฺติ อตฺตโน ปิฏฺฐิมํสํ โลหิตญฺจ ปริภุญฺชตีติ โยชนา. อกนฺตนฺติ ๓- อมนาปํ เชคุจฺฉํ. กิสฺส อยํ วิปาโกติ กตมสฺส ปาปกมฺมสฺส อิทํ ผลํ, ยํ อิทานิ ตุเมฺหหิ ปจฺจนุภวียตีติ อตฺโถ. เอวํ เถเรน เตหิ กตกมฺเม ปุจฺฉิเต กูฏวาณิชสฺส ภริยา สพฺเพหิ เตหิ กตกมฺมํ อาจิกฺขนฺตี:- [๔๔๘] "อยํ ปุเร มาตรํ หีสติ อยํ ปน กูฏวาณิโช อยํ มํสานิ ขาทิตฺวา มุสาวาเทน วญฺเจติ. [๔๔๙] อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา อคารินี สพฺพกุลสฺส อิสฺสรา สนฺเตสุ ปริคุหามิ มา จ กิญฺจิ อิโต อทํ. [๔๕๐] มุสาวาเทน ฉาเทมิ นตฺถิ เอตํ มม เคเห สเจ สนฺตํ นิคุหามิ คูโถ เม โหตุ โภชนํ. @เชิงอรรถ: สี.,อิ. อกนฺติกํ ม. สีสเภทปาปุณฏฺฐานคโต สี.,อิ. อกนฺติกนฺติ น กนฺตํ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๐๔.

[๔๕๑] ตสฺส กมฺมสฺส วิปาเกน มุสาวาทสฺส จูภยํ สุคนฺธํ สาลิโน ภตฺตํ คูถํ เม ปริวตฺตติ. [๔๕๒] อวญฺฌานิ จ กมฺมานิ น หิ กมฺมํ วินสฺสติ ทุคฺคนฺธํ กิมินํ มีฬฺหํ ภุญฺชามิ จ ปิวามิ จา"ติ คาถา อภาสิ. #[๔๔๘] ตตฺถ อยนฺติ ปุตฺตํ ทสฺเสนฺตี วทติ. หึสตีติ ถาเมน ปริพาเธติ, ๑- มุคฺคเรน ปหรตีติ อตฺโถ. กูฏวาณิโชติ ขลวาณิโช ๒-, วญฺจนาย วณิชฺชการโกติ อตฺโถ. มํสานิ ขาทิตฺวาติ ปเรหิ สาธารณมํสํ ขาทิตฺวา ๓- "น ขาทามี"ติ มุสาวาเทน เต วญฺเจติ. #[๔๔๙-๔๕๐] อคารินีติ เคหสามินี. สนฺเตสูติ วิชฺชมาเนเสฺวว ปเรหิ ยาจิตอุปกรเณสุ. ปริคุหามีติ ปฏิจฺฉาเทสึ. กาลวิปลฺลาเสน เหตํ วุตฺตํ. มา จ กิญฺจิ อิโต อทนฺติ อิโต มม สนฺตกโต กิญฺจิมตฺตมฺปิ อตฺถิกสฺส ปรสฺส น อทาสึ. ฉาเทมีติ "นตฺถิ เอตํ มม เคเห"ติ มุสาวาเทน ฉาเทสึ. #[๔๕๑-๔๕๒] คูถํ เม ปริวตฺตตีติ สุคนฺธํ สาลิภตฺตํ มยฺหํ กมฺมวเสน คูถภาเวน ปริวตฺตติ ปริณมติ. อวญฺฌานีติ อโมฆานิ อนิปฺผลานิ. น หิ กมฺมํ วินสฺสตีติ ยถูปจิตํ ๔- กมฺมํ ผลํ อทตฺวา น หิ วินสฺสติ. กิมินนฺติ ๕- กิมิวนฺตํ สญฺชาตกิมิกุลํ. มีฬฺหนฺติ คูถํ. เสสํ เหฏฺฐา วุตฺตนยตฺตา อุตฺตานเมว. เอวํ เถโร ตสฺสา เปติยา วจนํ สุตฺวา ตํ ปวตฺตึ ภควโต อาโรเจสิ. ภควา ตมตฺถํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา สมฺปตฺตปริสาย ธมฺมํ เทเสสิ, สา เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ. ภุสเปตวตฺถุวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ม. ปริโปเถติ ม. พาลวาณิโช สี.,อิ. สยเมว ขาทิตฺวา @ สี.,อิ. เหตุปจิตํ สี. กิมิชนฺติ

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้า ๒๐๒-๒๐๔. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=4471&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=4471&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=114              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=4134              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=4320              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=4320              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]