ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลีอักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑)

                   ๒๗๓. ๖. มหากาลตฺเถรคาถาวณฺณนา
      กาฬี อิตฺถีติ อายสฺมโต มหากาลตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺานิ อุปจินนฺโต อิโต
เอกนวุเต กปฺเป กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺุตํ ปตฺโต เกนจิเทว กรณีเยน อรญฺ
คโต ตตฺถ อญฺตรสฺส รุกฺขสฺส ๑- สาขาย โอลมฺพมานํ ปํสุกูลจีวรํ ทิสฺวา "อริยทฺธโช
โอลมฺพตี"ติ ปสนฺนจิตฺโต กิงฺกณิ ๒- ปุปฺผานิ คเหตฺวา ปํสุกูลํ ปูเชสิ.
โส เตน ปุญฺกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท เสตพฺยนคเร
สตฺถวาหกุเล นิพฺพตฺติตฺวา มหากาโลติ ลทฺธนาโม วิญฺุตํ ปตฺวา ฆราวาสํ วสนฺโต
ปญฺจหิ สกฏสเตหิ ภณฺฑํ คเหตฺวา วาณิชฺชวเสน สาวตฺถึ คโต เอกมนฺตํ สกฏสตฺถํ ๓-
นิเวเสตฺวา อทฺธานปริสฺสมํ วิโนเทตฺวา อตฺตโน ปริสาย สทฺธึ นิสินฺโน สายณฺหสมยํ
คนฺธมาลาทิหตฺเถ อุปาสเก เชตวนํ คจฺฉนฺเต ทิสฺวา สยมฺปิ เตหิ สทฺธึ วิหารํ
คนฺตฺวา สตฺถุ สนฺติเก ธมฺมํ สุตฺวา ปฏิลทฺธสทฺโธ ปพฺพชิตฺวา โสสานิกงฺคํ
อธิฏฺาย สุสาเน วสติ. อเถกทิวสํ กาฬี นาม เอกา อิตฺถี ฉวฑาหิกา เถรสฺส
กมฺมฏฺานตฺถาย ๔- อจิรมตสรีรํ อุโภ สตฺถี ๕- ภินฺทิตฺวา ๖- อุโภ จ พาหู
ภินฺทิตฺวา ๖-
@เชิงอรรถ:  สี.,ม. รุกฺขมูลสฺส    อิ. กณิการ....       สี.,อิ. สกฏสตํ
@ สี. กมฺมฏฺานตฺถา     สี.,ม. หตฺเถ        สี.,อิ.,ม. ฉินฺทิตฺวา
สีลญฺจ ทธิถาลกํ ๑- วิย ภินฺทิตฺวา สพฺพํ องฺคปจฺจงฺคํ สมฺพนฺธเมว กตฺวา เถรสฺส
โอโลเกตุํ โยคฺยฏฺาเน เปตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ. เถโร ตํ ทิสฺวา อตฺตานํ
โอวทนฺโต ๒- :-
         [๑๕๑] "กาฬี อิตฺถี พฺรหตี ธงฺกรูปา
                สตฺถิญฺจ เภตฺวา อปรญฺจ สตฺถึ
                พาหญฺจ เภตฺวา อปรญฺจ พาหํ
                สีสญฺจ เภตฺวา ทธิถาลกํว ๓-
                เอสา นิสินฺนา อภิสนฺทหิตฺวา.
         [๑๕๒]  โย เว อวิทฺวา อุปธึ กโรติ
                ปุนปฺปุนํ ทุกฺขมุเปติ มนฺโท
                ตสฺมา ปชานํ อุปธึ น  กยิรา
         มาหํ ปุน ภินฺนสิโร สยิสฺสนฺ"ติ ๔-
คาถาทฺวยํ อภาสิ.
      ตตฺถ กาฬีติ ตสฺสา นามํ, กาฬวณฺณตฺตา วา เอวํ วุตฺตํ. ๕- พฺรหตีติ มหาสรีรา
อาโรหปริณาหวตี. ธงฺกรูปาติ กาฬวณฺณตฺตาเอว กากสทิสรูปา. สตฺถิญฺจ เภตฺวาติ
มตสรีรสฺส สตฺถึ ชณฺณุเภทเนน ภญฺชิตฺวา. อปรญฺจ สตฺถินฺติ อิตรญฺจ สตฺถึ
ภญฺชิตฺวา. ๖- พาหญฺจ เภตฺวาติ พาหฏฺิญฺจ อคฺคพาหฏฺาเนเยว ๗- ภญฺชิตฺวา.
สีสญฺจ เภตฺวา ทธิถาลกํวาติ มตสรีรสฺส ๘- สีสํ ภินฺทิตฺวา ภินฺนตฺตาเอว
เลฑฺฑุทณฺฑาทีหิ ปคฺฆรนฺตํ ทธิถาลกํ วิย, ปคฺฆรนฺตํ มตฺถลุงฺคํ กตฺวาติ อตฺโถ.
เอสา นิสินฺนา อภิสนฺทหิตฺวาติ ฉินฺนภินฺนาวยวํ ๙- มตสรีรํ เต อวยเว ยถาาเนเยว
ปเนน สนฺทหิตฺวา สหิตํ กตฺวา มํสาปณํ ปสาเรนฺตี วิย เอสา นิสินฺนา.
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. ทธิถาลิกํ   อิ. โอวเทนฺโต   สี.,อิ. ทธิถาลิกํว   ม. ปสฺสิสฺสํ
@ ม. เอวํ วุตฺตา   สี. ปริภญฺชิตฺวา   อิ. อคฺคตหฏฺีนิเยว, ม. อคฺคตหฏฺเเยว
@ อิ.,ม. ฉวสรีรสฺส   สี. ฉินฺนภินฺนํว ฉวํ
      โย เว อวิทฺวา อุปธึ กโรตีติ โย อิมาย อุปฏฺาปิตํ กมฺมฏฺานํ ทิสฺวาปิ
อวิทฺวา อกุสโล กมฺมฏฺานํ ฉฑฺเฑตฺวา อโยนิโสมนสิกาเรน กิเลสูปธึ อุปฺปาเทติ,
โส มนฺโท มนฺทปญฺโ สํสารสฺส อนติวตฺตนโต ปุนปฺปุนํ อปราปรํ นิรยาทีสุ
ทุกฺขํ อุเปติ. ตสฺมา ปชานํ อุปธึ น กยิราติ ตสฺมาติ ยสฺมา เจตเทวํ, ตสฺมา.
ปชานํ อุปธินฺติ "อิธ ยํ ทุกฺขํ สมฺโภตี"ติ ปชานนฺโต โยนิโส มนสิกโรนฺโต
กิเลสูปธึ น กยิรา น อุปฺปาเทยฺย. กสฺมา? มาหํ ปุน ภินฺนสิโร สยิสฺสนฺติ
ยถยิทํ มตสรีรํ ภินฺนสรีรํ สยติ, เอวํ กิเลสูปธีหิ สํสาเร ปุนปฺปุนํ อุปฺปตฺติยา
กฏสิวฑฺฒโก หุตฺวา ภินฺนสิโร ๑- อหํ มา สยิสฺสนฺติ. เอวํ วทนฺโตเอว ๒- เถโร
วิปสฺสนํ อุสฺสุกฺกาเปตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๓- :-
          "หิมวนฺตสฺสาวิทูเร           อุทพฺพโล ๔- นาม ปพฺพโต
           ตตฺถทฺทสํ ปํสุกูลํ            ทุมคฺคมฺหิ วิลมฺพิตํ.
           ตีณิ กิงฺกณิปุปฺผานิ           โอจินิตฺวานหํ ตทา
           หฏฺโ หฏฺเน จิตฺเตน       ปํสุกูลมปูชยึ.
           เตน กมฺเมน สุกเตน        เจตนาปณิธีหิ จ
           ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ         ตาวตึสมคจฺฉหํ.
           เอกนวุติโต กปฺเป          ยํ กมฺมมกรึ ตทา
           ทุคฺคตึ นาภิชานามิ          ปูชิตฺวา อรหทฺธชํ.
           กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ   กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ.
               มหากาลตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺิตา.
@เชิงอรรถ:  อิ. ภินฺนสรีโร   สี. อิมํ วทนฺโต   ขุ.อป. ๓๓/๘๒/๑๒๖ ปํสุกูลปูชกตฺเถราปทาน
@  (สฺยา)        สี. อุรุคโณ, ฉ.ม. อุทงฺคโณ


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้า ๔๑๗-๔๑๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=32&A=9308&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=32&A=9308&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=273              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=5782              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=5936              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=5936              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]