ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลีอักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

                     ๓๒๔. ๒. ภคุตฺเถรคาถาวณฺณนา
         อหํ มิทฺเธนาติอาทิกา อายสฺมโต ภคุตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
         อยํ กิร ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ
ปตฺโต สตฺถริ ปรินิพฺพุเต ตสฺส ธาตุโย ปุปฺเผหิ ปูเชสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน
นิมฺมานรตีสุ นิพฺพตฺติตฺวา อปราปรํ เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท
สกฺยราชกุเล นิพฺพตฺติตฺวา ภคูติ ลทฺธนาโม วยปฺปตฺโต อนุรุทฺธกิมฺพิเลหิ ๕- สทฺธึ
นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิตฺวา พาลกโลณกคาเม วสนฺโต เอกทิวสํ ถีนมิทฺธาภิภวํ วิโนเทตุํ
วิหารโต นิกฺขมฺม จงฺกมํ อภิรุหนฺโต ปปติตฺวา ตเทว องฺกุสํ กตฺวา ถีนมิทฺธํ
วิโนเทตฺวา วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๖-:-
@เชิงอรรถ:  สี.ขณภงฺคุรตญฺจ, อิ. ปภงฺคุรตญฺจ             สี.,อิ. เม ตํ
@ อิ. มุจฺจิตุกมฺยตาญาณํ    สี.,อิ. ผลปฺปตฺตึ     ฉ.ม....กิมิเลหิ
@ ขุ.อป. ๓๓/๔๘/๗๓ ชาติปุปฺผิยตฺเถราปทาน (สฺยา)
              "ปรินิพฺพุเต ภควติ           ปทุมุตฺตเร มหายเส
               ปุปฺผจงฺโกฏเก คเหตฺวา ๑-   สรีรมภิโรปยึ.
               ตตฺถ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา       นิมฺมานํ อคมาสหํ
               เทวโลกํ คโต สนฺโต        ปุญฺญกมฺมํ สรามหํ.
               อมฺพรา ปุปฺผวสฺโส เม       สพฺพกาลํ ปวสฺสติ
               สํสรามิ มนุสฺเส เจ         ราชา โหมิ มหายโส.
               ตหึ กุสุมวสฺโส เม          อภิวสฺสติ สพฺพทา
               ตสฺเสว ปุปฺผปูชาย          วาหสา สพฺพทสฺสิโน.
               อยํ ปจฺฉิมโก มยฺหํ          จริโม วตฺตเต ภโว
               อชฺชาปิ ปุปฺผวสฺโส เม       อภิวสฺสติ สพฺพทา.
               สตสหสฺสิโต กปฺเป          ยํ ปุปฺผมภิโรปยึ
               ทุคฺคตึ นาภิชานามิ          เทหปูชายิทํ ผลํ.
               กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ.
         อรหตฺตํ ปน ปตฺวา ผลสุเขน นิพฺพานสุเขน จ วีตินาเมนฺโต สตฺถารา
เอกวิหารํ อนุโมทิตุํ อุปคเตน "กจฺจิ ตฺวํ ภิกฺขุ อปฺปมตฺโต วิหรสี"ติ ปุฏฺโฐ
อตฺตโน อปฺปมาทวิหารํ นิเวเทนฺโต:-
         [๒๗๑] "อหํ มิทฺเธน ปกโต        วิหารา อุปนิกฺขมึ
               จงฺกมํ อภิรูหนฺโต          ตตฺเถว ปปตึ ฉมา.
         [๒๗๒] คตฺตานิ ปริมชฺชิตฺวา        ปุนปารุยฺห จงฺกมํ
               จงฺกเม จงฺกมึ โสหํ        อชฺณตฺตํ สุสมาหิโต.
         [๒๗๓] ตโต เม มนสีกาโร        โยนิโส อุทปชฺชถ
               อาทีนโว ปาตุรหุ          นิพฺพิทา สมติฏฺฐถ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปุปฺผวฏํสเก กตฺวา
         [๒๗๔] ตโต จิตฺตํ วิมุจฺจิ เม       ปสฺส ธมฺมสุธมฺมตํ
               ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา     กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ
อิมา จตสฺโส คาถา อภาสิ.
         ตตฺถ มิทฺเธน ปกโตติ กายาลสิยสงฺขาเตน อสตฺติวิฆาตสภาเวน มิทฺเธน
อภิภูโต. วิหาราติ เสนาสนโต. อุปนิกฺขมินฺติ จงฺกมิตุํ นิกฺขมึ. ตตฺเถว ปปตึ ฉมาติ
ตตฺเถว จงฺกมโสปาเน นิทฺทาภิภูตตาย ภูมิยํ นิปตึ. ๑- คตฺตานิ ปริมชฺชิตฺวาติ
ภูมิยํ ปตเนน ปํสุกิตานิ อตฺตโน สรีราวยวานิ อนุมชฺชิตฺวา. ปุนปารุยฺห จงฺกมนฺติ
"ปติโต ทานาหนฺ"ติ สงฺโกจํ อนาปชฺชิตฺวา ปุนปิ จงฺกมฏฺฐานํ อารุหิตฺวา. อชฺฌตฺตํ
สุสมาหิโตติ โคจรชฺฌตฺเต กมฺมฏฺฐาเน นีวรณวิกฺขมฺภเนน สุฏฺฐุ สมาหิโต เอกคฺค-
จิตฺโต หุตฺวา จงฺกมินฺติ โยชนา. เสสํ วุตฺตนยเมว. อิทเมว จ เถรสฺส
อญฺญาพฺยากรณํ อโหสิ.
                     ภคุตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้า ๔-. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=33&A=79&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=33&A=79&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=324              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=6203              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=6325              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=6325              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]