ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลีอักษรไทย เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)

                  ๔๔๔.  ๖. มิตฺตากาฬีเถรีคาถาวณฺณนา
      สทฺธาย ปพฺพชิตฺวานาติอาทิกา มิตฺตากาฬิยา เถริยา คาถา.
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิการา ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยํ กุสลํ
อุปจินนฺตี อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท กุรุรฏฺเฐ กมฺมาสธมฺมนิคเม พฺราหฺมณกุเล
นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺตา มหาสติปฏฺฐานเทสนาย ปฏิลทฺธสทฺธา ภิกฺขุนีสุ
ปพฺพชิตฺวา สตฺต สํวจฺฉรานิ ลาภสกฺการคิทฺธิกา สมณธมฺมํ กโรนฺตี ตตฺถ ตตฺถ
วิจริตฺวา อปรภาเค โยนิโสมนสิกาเรน อุปฺปชฺชนฺตี ๑- สํเวคชาตา หุตฺวา วิปสฺสนํ
ปฏฺฐเปตฺวา นจิรสฺเสว สห ปฏิสมฺภิทาหิ อรหตฺตํ ปตฺวา อตฺตโน ปฏิปตฺตึ
ปจฺจเวกฺขิตฺวา อุทานวเสน:-
       [๙๒] "สทฺธาย ปพฺพชิตฺวาน          อคารสฺมานคาริยํ
             วิจรึหํ เตน เตน            ลาภสกฺการอุสฺสุกา.
       [๙๓]  ริญฺจิตฺวา ปรมํ อตฺถํ          หีนมตฺถํ อเสวิหํ
             กิเลสานํ วสํ คนฺตฺวา         สามญฺญตฺถํ น พุชฺฌิหํ.
       [๙๔]  ตสฺสา เม อหุ สํเวโค        นิสินฺนาย วิหารเก
             อุมฺมคฺคปฏิปนฺนามฺหิ           ตณฺหาย วสมาคตา.
       [๙๕]  อปฺปกํ ชีวิตํ มยฺหํ            ชรา พฺยาธิ จ มทฺทติ
             ปุรายํ ภิชฺชติ กาโย          น เม กาโล ปมชฺชิตุํ.
       [๙๖]  ยถาภูตมเวกฺขนฺตี            ขนฺธานํ อุทยพฺพยํ
             วิมุตฺตจิตฺตา อุฏฺฐาสึ          กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ
อิมา คาถา อภาสิ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. โยนิโส อุมฺมุชฺชนฺตี
      ตตฺถ วิจรึหํ เตน เตน, ลาภสกฺการอุสฺสุกาติ ลาเภ จ สกฺกาเร จ อุสฺสุกา
ยุตฺตปฺปยุตฺตา หุตฺวา เตน เตน พาหุสจฺจธมฺมกถาทินา ลาภุปฺปาทเหตุนา วิจรึ
อหํ.
      ริญฺจิตฺวา ปรมํ อตฺถนฺติ ฌานวิปสฺสนามคฺคผลาทึ อุตฺตมํ อตฺถํ ชหิตฺวา
ฉฑฺเฑตฺวา. หีนมตฺถํ อเสวิหนฺติ จตุปจฺจยสงฺขาตอามิสภาวโต หีนํ ลามกํ อตฺถํ
อโยนิโส ปริเยสนาย อเสวึ ๑- อหํ. กิเลสานํ วสํ คนฺตฺวาติ มานมทตณฺหาทีนํ กิเลสานํ
วสํ อุปคนฺตฺวา. สามญฺญตฺถํ น พุชฺฌิหนฺติ สมณกิจฺจํ น พุชฺฌึ น ชานึ
อหํ.
      นิสินฺนาย วิหารเกติ มม วสนฏฺฐาเน โอวรเก ๒- นิสินฺนาย อหุ สํเวโค. กถนฺติ
เจ, อาห "อุมฺมคฺคปฏิปนฺนามฺหี"ติ. ตตฺถ อุมฺมคฺคปฏิปนฺนามฺหีติ ยาวเทว อนุปาทาย
ปรินิพฺพานตฺถมิทํ สาสนํ, ตตฺถ สาสเน ปพฺพชิตฺวา กมฺมฏฺฐานํ อมนสิกโรนฺตี ตสฺส
อุมฺมคฺคปฏิปนฺนา อมฺหีติ. ตณฺหาย วสมาคตาติ ปจฺจยุปฺปาทนตณฺหาย วสํ อุปคตา.
      อปฺปกํ ชีวิตํ มยฺหนฺติ ปริจฺฉินฺนกาลา วชฺชิตโต พหูปทฺทวโต จ มม ชีวิตํ
อปฺปกํ ปริตฺตํ ลหุกํ. ชรา พฺยาธิ จ มทฺทตีติ ตญฺจ สมนฺตโต อาปติตฺวา ๓-
นิปฺโปเถนฺตา ปพฺพตา วิย ชรา จ พฺยาธิ จ มทฺทติ นิมฺมถติ. "มทฺทเร"ติปิ
ปาโฐ. ปุรายํ ภิชฺชติ กาโยติ อยํ กาโย ภิชฺชติ ปุรา. ๔- ยสฺมา ตสฺส เอกํสิโก
เภโท, ตสฺมา น เม กาโล ปมชฺชิตุํ อยํ กาโล อฏฺฐกฺขณวชฺชิโต นวโม ขโณ,
โส ปมชฺชิตุํ น ยุตฺโตติ ตสฺสาหุ สํเวโคติ โยชนา.
      ยถาภูตมเวกฺขนฺตีติ เอวํ ชาตสํเวคา วิปสฺสนํ ปฏฺฐเปตฺวา อนิจฺจาทิมนสิกาเรน
ยถาภูตํ อเวกฺขนฺตี. กึ อเวกฺขนฺตีติ อาห "ขนฺธานํ อุทยพฺพยนฺ"ติ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปฏิเสวึ   ฉ.ม. วสนกโอวรเก   ม. อปติตฺวา   สี. ชราย
"อวิชฺชาสมุทยา รูปสมุทโย"ติอาทินา ๑- สมปญฺญาสปฺปเภทานํ ปญฺจนฺนํ
อุปาทานกฺขนฺธานํ อุปฺปาทนิโรธญฺจ อุทยพฺพยานุปสฺสนาย อเวกฺขนฺตี วิปสฺสนํ
อุสฺสุกฺกาเปตฺวา มคฺคปฏิปาฏิยา สพฺพโส กิเลเสหิ จ ภเวหิ จ วิมุตฺตจิตฺตา
อุฏฺฐาสึ, อุภโต อุฏฺฐาเนน มคฺเคน ภวตฺตยโต จาติ ๒- วุฏฺฐิตา อโหสึ. เสสํ
วุตฺตนยเมว.
                   มิตฺตากาฬีเถรีคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                     ----------------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้า ๑๑๔-๑๑๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=34&A=2429&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=34&A=2429&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=444              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=9197              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=9243              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=9243              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]