ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๕ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๑ เอกนิปาต(๑)

                       ๒ นจฺจชาตกํ
     รุทํ มนุญฺญนฺติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต เอกํ พหุภณฺฑิกํ
ภิกฺขุํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     วตฺถุ เหฏฺฐา เทวธมฺมชาตเก วุตฺตสทิสเมว ฯ สตฺถา ตํ
ภิกฺขุํ สจฺจํ กิร ตฺวํ ภิกฺขุ พหุภณฺโฑติ ปุจฺฉิ ฯ อาม ภนฺเตติ ฯ
กึการณา ตฺวํ พหุภณฺโฑ ชาโตติ ฯ โส เอตฺตกํ สุตฺวาว กุทฺโธ
นิวาสนปารุปนํ ฉฑฺเฑตฺวา กึ อิมินาทานิ นีหาเรน วิจรามีติ สตฺถุ
ปุรโต นคฺโค อฏฺฐาสิ ฯ มนุสฺสา ธิธีติ อาหํสุ ฯ โส ตโตว
ปลายิตฺวา หีนายาวฏฺโฏ ฯ ภิกฺขู ธมฺมสภายํ สนฺนิสินฺนา สตฺถุ
นาม ปุรโต เอวรูปํ กริสฺสตีติ ตสฺส อคุณกถํ กเถสุํ ฯ สตฺถา
อาคนฺตฺวา กาย นุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิ ฯ
ภนฺเต โส หิ นาม ภิกฺขุ ตุมฺหากํ ปุรโต จตุปฺปริสมชฺเฌ หิโรตฺตปฺปํ
ปหาย คามทารโก วิย นคฺโค ฐตฺวา มนุสฺเสหิ ชิคุจฺฉิยมาโน

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๐๙.

หีนายาวฏฺฏิตฺวา สาสนา ปริหีโนติ ตสฺส อคุณกถาย สนฺนิสินฺนมฺหาติ ฯ สตฺถา น ภิกฺขเว อิทาเนว โส ภิกฺขุ หิโรตฺตปฺปาภาเวน รตนสาสนา ปริหีโน ปุพฺเพปิ อิตฺถีรตนปฏิลาภโตปิ ปริหีโนเยวาติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ อตีเต ปฐมกปฺเป จตุปฺปาทา สีหํ ราชานํ อกํสุ มจฺฉา อานนฺทมจฺฉํ สกุณา สุวณฺณหํสํ ฯ ตสฺส ปน สุวณฺณราชหํสสฺส ธีตา หํสโปติกา อภิรูปา โหติ ฯ โส ตสฺสา วรํ อทาสิ ฯ สา อตฺตโน จิตฺตรุจิตํ สามิกํ วาเรสิ ฯ หํสราชา ตสฺสา วรํ ทตฺวา หิมวนฺเต สพฺพสกุเณ สนฺนิปาตาเปสิ ฯ นานปฺปการา หํสโมราทโย สกุณคณา สมาคนฺตฺวา เอกสฺมึ มหนฺเต ปาสาณตเล สนฺนิปตึสุ ฯ หํสราชา อตฺตโน จิตฺตรุจิตํ สามิกํ อาคนฺตฺวา คณฺหตูติ ธีตรํ ปกฺโกสาเปติ ฯ สา สกุณสงฺฆํ โอโลเกนฺตี มณิวณฺณคีวํ จิตฺรเปกฺขุณํ โมรํ ทิสฺวา อยํ เม สามิโก โหตูติ อาโรเจสิ ฯ สกุณสงฺฆา โมรํ อุปสงฺกมิตฺวา อาหํสุ สมฺม โมร อยํ ราชธีตา เอตฺตกานํ สกุณานํ มชฺเฌ สามิกํ โรเจนฺตี ตยิ รุจึ อุปฺปาเทสีติ ฯ โมโร อชฺชาปิ ตาว เม พลํ น ปสฺสนฺตีติ อติตุฏฺฐิยา หิโรตฺตปฺปํ ภินฺทิตฺวา ตาว มหโต สกุณสงฺฆสฺส มชฺเฌ ปกฺเข ปสาเรตฺวา นจฺจิตุํ อารภิ นจฺจนฺโต อปฺปฏิฉนฺโน อโหสิ ฯ สุวณฺณหํสราชา ลชฺชิโต อิมสฺส เนว อชฺฌตฺตสมุฏฺฐานา หิริ อตฺถิ น พหิทฺธาสมุฏฺฐานํ โอตฺตปฺปํ ตสฺส ภินฺนหิโรตฺตปฺปสฺส มม ธีตรํ น ทสฺสามีติ สกุณสงฺฆสฺส มชฺเฌ อิมํ คาถมาห

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๑๐.

รุทํ มนุญฺญํ รุจิรา จ ปิฏฺฐิ เวฬุริยวณฺณูปฏิภา จ คีวา พฺยามมตฺตานิ จ เปกฺขุณานิ นจฺเจน เต ธีตรํ โน ททามีติ ฯ ตตฺถ รุทํ มนุญฺญนฺติ ตการสฺส ทกาโร กโต ฯ รุตฺตํ มนาปํ วสฺสิตสทฺโท มธุโรติ อตฺโถ ฯ รุจิรา จ ปิฏฺฐีติ ปิฏฺฐิปิ เต จิตฺรา เจว โสภนา จ ฯ เวฬุริยวณฺณูปฏิภาติ เวฬุริยมณิวณฺณสทิสา ฯ พฺยามมตฺตานีติ เอกพฺยามปฺปมาณานิ ฯ เปกฺขุณานีติ ปิญฺชานิ ฯ นจฺเจน เต ธีตรํ โน ททามีติ หิโรตฺตปฺปํ ภินฺทิตฺวา นจฺจิตภาเวเนว เต เอวรูปสฺส นิลฺลชฺชสฺส ธีตรํ โน เทมีติ วตฺวา หํสราชา ตสฺมึเยว ปริสมชฺเฌ อตฺตโน ภาคิเนยฺยสฺส หํสโปตกสฺส ธีตรํ อทาสิ ฯ โมโร หํสโปติกํ อลภิตฺวา ลชฺชิตฺวา ตโตว อุปฺปติตฺวา ปลายิ ฯ หํสราชาปิ อตฺตโน วสนฏฺฐานเมว คโต ฯ สตฺถา น ภิกฺขเว อิทาเนเวส หิโรตฺตปฺปํ ภินฺทิตฺวา รตนสาสนา ปริหีโน ปุพฺเพปิ อิตฺถีรตนปฏิลาภโตปิ ปริหีโนเยวาติ อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ตทา โมโร พหุภณฺฑิโก ภิกฺขุ อโหสิ หํสราชา ปน อหเมวาติ ฯ นจฺจชาตกํ ทุติยํ ฯ ----------

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๕ หน้า ๓๐๘-๓๑๐. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=35&A=6353&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=35&A=6353&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=32              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=219              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=216              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=216              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]