ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๖ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๒ เอกนิปาต(๒)

                   ๔. อตฺถสฺสทฺวารชาตกํ
     อาโรคฺยมิจฺเฉ ปรมญฺจ ลาภนฺติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
เอกํ อตฺถกุสลํ กุลปุตฺตํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     สาวตฺถิยมฺหิ เอกสฺส มหาวิภวสฺส เสฏฺฐิโน ปุตฺโต ชาติยา
สตฺตวสฺโส ปญฺญวา อตฺถกุสโล ฯ โส เอกทิวสํ ปิตรํ อุปสงฺกมิตฺวา
อตฺถสฺส ทฺวารปญฺหํ นาม ปุจฺฉิ ฯ โส ตํ น ชานาติ ฯ อถสฺส
เอตทโหสิ อยํ ปญฺโห อติสุขุโม ฐเปตฺวา สพฺพญฺญุพุทฺธํ อญฺโญ
อุปริ ภวคฺเคน เหฏฺฐา จ อวีจินา ปริจฺฉินฺเน โลกสนฺนิวาเส เอตํ
ปญฺหํ กเถตุํ สมตฺโถ นาม นตฺถีติ ฯ โส ปุตฺตํ อาทาย
พหุมาลาคนฺธวิเลปนํ คาหาเปตฺวา เชตวนํ คนฺตฺวา สตฺถารํ ปูเชตฺวา
วนฺทิตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน ภควนฺตํ เอตทโวจ อยํ ภนฺเต
ทารโก ปญฺญวา อตฺถกุสโล มํ อตฺถสฺส ทฺวารปญฺหํ นาม ปุจฺฉิ
อหํ ตํ ปญฺหํ อชานนฺโต ตุมฺหากํ  สนฺติกํ อาคโต สาธุ เม
ภนฺเต ภควา ตํ ปญฺหํ กเถตูติ ฯ สตฺถา ปุพฺเพปาหํ อุปาสก
อิมินา กุมารเกน ตํ ปญฺหํ ปุฏฺโฐ มยา จสฺส กถิโต ตทา
ตํ เอส ชานาติ อิทานิ ปน ภวสงฺเขปคตตฺตา น สลฺลกฺเขตีติ
วตฺวา เตน ยาจิโต อตีตํ อาหริ ฯ
     อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต
มหาวิภโว เสฏฺฐี อโหสิ ฯ อถสฺส ปุตฺโต สตฺตวสฺสิโก ชาติยา
ปญฺญวา อตฺถกุสโล ฯ โส เอกทิวสํ ปิตรํ อุปสงฺกมิตฺวา ตาต
อตฺถสฺส ทฺวารนฺนาม กินฺติ อตฺถสฺส ทฺวารปญฺหํ ปุจฺฉิ ฯ อถสฺส
ปิตา ตํ ปญฺหํ กเถนฺโต อิมํ คาถมาห
                อาโรคฺยมิจฺเฉ ปรมญฺจ ลาภํ
                สีลญฺจ พุทฺธานุมตํ สุตญฺจ
                ธมฺมานุวตฺตี จ อลีนตา จ
                อตฺถสฺส ทฺวารา ปมุขา ฉเฬเตติ ฯ
     ตตฺถ อาโรคฺยมิจฺเฉ ปรมญฺจ ลาภนฺติ จกาโร นิปาตมตฺตํ ฯ
ตาต ปฐมเมว อาโรคฺยสงฺขาตํ ปรมํ ลาภํ อิจฺเฉยฺยาติ อิมมตฺถํ
ทีเปนฺโต เอวมาห ฯ ตตฺถ อาโรคฺยํ นาม สรีรสฺส จ จิตฺตสฺส
จ อโรคภาโว อนาตุรตา ฯ สรีเร หิ โรคาตุเร เนว อลทฺธํ
โภคลาภํ อุปฺปาเทตุํ สกฺโกติ น ลทฺธํ ปริภุญฺชิตุํ อนาตุโร
ปน อุภยมฺเปตํ สกฺโกตีติ จิตฺเต จ อุปกฺกิเลสาตุเร เนว อลทฺธํ
ฌานาทิลาภํ อุปฺปาเทตุํ สกฺโกติ น ลทฺธํ ปุน สมาปตฺติวเสน
ปริภุญฺชิตุํ เอตสฺมึ โรเค สติ อลทฺโธปิ ลาโภ น ลพฺภติ
ลทฺโธปิ นิรตฺถโก โหติ อสติ ปเนตสฺมึ อลทฺโธปิ ลาโภ ลพฺภติ
ลทฺโธปิ สาตฺถิโก โหตีติ อาโรคฺยํ ปรโม ลาโภ นาม ตํ
สพฺพปฺปฐมํ อิจฺฉิตพฺพํ อิทเมกมตฺถสฺส ทฺวารนฺติ อยเมตฺถ อตฺโถ ฯ
สีลญฺจาติ อาจารสีลํ ฯ อิมินา โลกจาริตฺตํ ทสฺเสติ ฯ
พุทฺธานุมตนฺติ คุณวุฑฺฒานํ ปณฺฑิตานํ อนุมตํ ฯ อิมินา ญาณสมฺปนฺนานํ
ครูนํ โอวาทํ ทสฺเสติ ฯ สุตญฺจาติ การณนิสฺสิตํ สุตํ ฯ อิมินา
อิมสฺมึ โลเก อตฺตนิสฺสิตํ พาหุสจฺจํ ทสฺเสติ ฯ ธมฺมานุวตฺตี
จาติ ติวิธสฺส สุจริตธมฺมสฺส อนุวตฺตนํ ฯ อิมินา ทุจฺจริตธมฺเม
วชฺเชตฺวา สุจริตธมฺมานุวตฺตนภาวํ ทสฺเสติ ฯ อลีนตา จาติ จิตฺตสฺส
อลีนตา อนีจตา ฯ อิมินา จิตฺตสฺส อสงฺโกจปฺปณีตภาวอุตฺตมภาวํ
ทสฺเสติ ฯ อตฺถสฺส ทฺวารา ปมุขา ฉเฬเตติ อตฺโถ นาม
วุฑฺฒิสงฺขาตสฺส โลกิยโลกุตฺตรสฺส อตฺถสฺส เอเต ปมุขา อุตฺตมา ฉ
ทฺวารา อุปายา อธิคมนมุขาติ ฯ
     เอวํ โพธิสตฺโต ปุตฺตสฺส อตฺถสฺส ทฺวารปญฺหํ กเถสิ ฯ โส
ตโต ปฏฺฐาย เตสุ ฉสุ ธมฺเมสุ ปวตฺตติ ฯ โพธิสตฺโต ทานาทีนิ
ปุญฺญานิ กตฺวา ยถากมฺมํ คโต ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ตทา
ปุตฺโต ปจฺจุปฺปนฺนปุตฺโต มหาเสฏฺฐี ปน อหเมวาติ ฯ
                 อตฺถสฺสทฺวารชาตกํ จตุตฺถํ ฯ
                     -----------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๖ หน้า ๑๙๔-๑๙๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=36&A=3911&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=36&A=3911&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=84              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=556              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=550              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=550              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]