ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

                      ๘ เอกปทชาตกํ
     อิงฺฆ เอกปทํ ตาตาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต เอกํ
กุฏุมฺพิกํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     สาวตฺถิวาสิโก กิเรโก กุฏุมฺพิโก อโหสิ ฯ อถสฺส เอกทิวสํ
องฺเก นิสินฺโน ปุตฺโต อตฺถสฺส ทฺวารํ นาม ปญฺหํ ปุจฺฉิ ฯ โส
จ พุทฺธวิสโย เอส ปญฺโห, น ตํ อญฺโญ กเถตุํ สกฺขิสฺสตีติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๑๕.

ปุตฺตํ คเหตฺวา เชตวนํ คนฺตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา ภนฺเต อยํ เม ทารโก อูรุมฺหิ นิสินฺโน อตฺถสฺส ทฺวารํ นาม ปญฺหํ ปุจฺฉิ, อหํ ตํ อชานนฺโต อิธาคโต, กเถถ ภนฺเต อิมํ ปญฺหนฺติ ฯ สตฺถา น โข อุปาสก อยํ ทารโก อิทาเนว อตฺถคเวสโก, ปุพฺเพปิ อตฺถคเวสโก หุตฺวา อิมํ ปญฺหํ ปณฺฑิเต ปุจฺฉิ, โปราณกปณฺฑิตาปิสฺส กเถสุํ, ภวสงฺเขปคตตฺตา ปน น สลฺลกฺเขสีติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต เสฏฺฐิกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วยปฺปตฺโต ปิตุ อจฺจเยน เสฏฺฐิฏฺฐานํ ลภิ ฯ อถสฺส ปุตฺโต ทหรกุมาโร อูรุมฺหิ นิสีทิตฺวาว ตาต มยฺหํ เอกํ ปทํ อเนกตฺถปทนิสฺสิตํ ๑- เอกํ การณํ กเถถาติ ปุจฺฉนฺโต ปฐมํ คาถมาห อิงฺฆ เอกํ ปทํ ตาต อเนกตฺถปทนิสฺสิตํ กิญฺจิ สงฺคหิตํ พฺรูหิ, เยนตฺเถ สาธเยมเสติ ฯ ตตฺถ อิงฺฆาติ ยาจนตฺเถ โจทนตฺเถ วา นิปาโต ฯ เอกํ ปทนฺติ เอกํ การณปทํ, เอกํ การณสงฺคหิตํ วา พฺยญฺชนปทํ ฯ อเนกตฺถปทนิสฺสิตนฺติ อเนกานิ อตฺถปทานิ การณปทานิ นิสฺสิตํ ฯ กิญฺจิ สงฺคหิตํ พฺรูหีติ กิญฺจิ เอกํ พหุนฺนํ ปทานํ สงฺคาหิกํ พฺรูหิ ฯ อยเมว วา ปาโฐ ฯ เยนตฺเถ สาธเยมเสติ เยน เกน ปเทน อเนกตฺถนิสฺสิเตน มยํ อตฺตโน วุฑฺฒึ สาเธยฺยาม, ตํ เม กเถหีติ ปุจฺฉติ ฯ @เชิงอรรถ: เอกปทํ อเนกตฺถนิสฺสิตนฺติปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๑๖.

อถสฺส ปิตา กเถนฺโต ทุติยํ คาถมาห ทกฺเขยฺเยกปทํ ตาต อเนกตฺถปทนิสฺสิตํ ตญฺจ สีเลน สํยุตฺตํ ขนฺติยา อุปปาทิตํ อลํ มิตฺเต สุขาเปตุํ อมิตฺตานํ ทุขาย วาติ ฯ ตตฺถ ทกฺเขยฺเยกปทํ ตาตาติ ทกฺเขยฺยํ เอกปทํ ฯ ทกฺเขยฺยํ นาม ลาภุปฺปาทกสฺส เฉกสฺส กุสลสฺส ญาณสมฺปยุตฺตํ วิริยํ ฯ อเนกตฺถปทนิสฺสิตนฺติ เอวํ วุตฺตปฺปการวิริยํ อเนเกหิ อตฺถปเทหิ นิสฺสิตํ ฯ กตเรหีติ สีลาทีหิ ฯ เตเนว ตญฺจ สีเลน สํยุตฺตนฺติ อาทิมาห ฯ ตสฺสตฺโถ ตญฺจ ปเนตํ วิริยํ อาจารสีลสํยุตฺตํ อธิวาสนขนฺติยา อุเปตํ มิตฺเต สุขาเปตุํ อมิตฺตานํ ทุกฺขาย อลํ สมตฺถํ, โก หิ นาม ลาภุปฺปาทกญาณสมฺปยุตฺตกุสลวิริยสมนฺนาคโต อาจาร- ขนฺติสมฺปนฺโน มิตฺเต สุขาเปตุํ อมิตฺเต วา ทุกฺขาเปตุํ น สกฺโกตีติ ฯ เอวํ โพธิสตฺโต ปุตฺตสฺส ปญฺหํ กเถสิ ฯ โส ปิตรา กถิตนเยเนว อตฺตโน อตฺถํ สาธยิตฺวา ยถากมฺมํ คโต ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ สจฺจปริโยสาเน ปิตาปุตฺตา โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐิตา ฯ ตทา ปุตฺโต อยเมว อโหสิ, พาราณสิเสฏฺฐี ปน อหเมวาติ ฯ เอกปทชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ ------------

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๓๑๔-๓๑๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=6234&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=6234&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=325              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1848              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1840              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1840              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]