บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๒. อคฺคิวจฺฉโคตฺตสุตฺตวณฺณนา [๑๘๗] เอวมฺเม สุตนฺติ อคฺคิวจฺฉโคตฺตสุตฺตํ. ตตฺถ น โข อหนฺติ ปฐมวาเร นาหํ สสฺสตทิฏฺฐิโกติ วทติ, ทุติเย นาหํ อุจฺเฉททิฏฺฐิโกติ. เอวํ อนฺตานนฺติกาทิวเสน สพฺพวาเรสุ ปฏิกฺเขโป เวทิตพฺโพ. โหติ จ น จ โหตีติ อยํ ปเนตฺถ เอกจฺจสสฺสตวาโท. เนว โหติ น น โหตีติ อยํ อมราวิกฺเขโปติ เวทิตพฺโพ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. เอกนวุติกปฺปมตฺถเก ๒ ฉ.ม. กเถติ [๑๘๙] สทุกฺขนฺติ กิเลสทุกฺเขน เจว วิปากทุกฺเขน จ สทุกฺขํ. สวิฆาตนฺติ เตสํเยว ทฺวินฺนํ วเสน สอุปฆาตํ. สอุปายาสนฺติ เตสํเยว วเสน สอุปายาสํ. สปริฬาหนฺติ เตสํเยว วเสน สปริฬาหํ. กิญฺจิ ทิฏฺฐิคตนฺติ กาจิ เอกา ทิฏฺฐิปิ รุจฺจิตฺวา ขมาเปตฺวา คหิตา อตฺถีติ ปุจฺฉติ. อปนีตนฺติ นีหฏํ อปวิทฺธํ. ทิฏฺฐนฺติ ปญฺญาย ทิฏฺฐํ. ตสฺมาติ ยสฺมา ปญฺจนฺนํ ขนฺธานํ อุทยวยํ อทฺทส, ตสฺมา. สพฺพมญฺญิตานนฺติ สพฺเพสํ ติณฺณํปิ ตณฺหาทิฏฺฐิมานมญฺญิตานํ. มถิตานนฺติ เตสํเยว เววจนํ. อิทานิ ตานิ วิภชิตฺวา ทสฺเสนฺโต สพฺพอหงฺการมมงฺการมานานุสยานนฺติ อาห. เอตฺถ หิ อหงฺกาโร ทิฏฺฐิ, มมงฺกาโร ตณฺหา, มานานุสโย มาโน. อนุปาทา วิมุตฺโตติ จตูหิ อุปาทาเนหิ กญฺจิ ธมฺมํ อนุปาทิยิตฺวา วิมุตฺโต. [๑๙๐] น อุเปตีติ น ยุชฺชติ. เอตฺถ จ "น อุปปชฺชตี"ติ อิทํ อนุชานิตพฺพํ สิยา. ยสฺมา ปน เอวํ วุตฺเต โส ปริพฺพาชโก อุจฺเฉทํ คเณฺหยฺย, อุปปชฺชตีติ ปน สสฺสตเมว, อุปปชฺชติ จ น จ อุปปชฺชตีติ ๑- เอกจฺจสสฺสตํ, เนว อุปปชฺชติ น น อุปปชฺชตีติ อมราวิกฺเขโป, ๒- ตสฺมา ภควา "อยํ อปฺปติฏฺโฐ อนาลมฺโพ โหตุ, สุขปฺปเวสนฏฺฐานํ มา ลภตู"ติ อนนุญฺญาย ฐตฺวา อนุญฺญํปิ ปฏิกฺขิปิ. อลนฺติ สมตฺถํ ปริยตฺตํ. ธมฺโมติ ปจฺจยาการธมฺโม. อญฺญตฺรโยเคนาติ อญฺญตฺถ ปโยเคน. อญฺญตฺราจริยเกนาติ ปจฺจยาการํ อชานนฺตานํ อญฺเญสํ อาจริยานํ สนฺติเก วสนฺเตน. [๑๙๑] เตนหิ วจฺฉาติ ยสฺมา ตฺวํ สมฺโมหมาปาทินฺติ วทสิ, ตสฺมา ตํเยเวตฺถ ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ. อนาหาโร นิพฺพุโตติ อปฺปจฺจโย นิพฺพุโต. [๑๙๒] เยน รูเปนาติ เยน รูเปน สตฺตสงฺขาตํ ตถาคตํ รูปีติ ปญฺญาเปยฺย. คมฺภีโรติ คุณคมฺภีโร. อปฺปเมยฺโยติ ปมาณํ คณฺหิตุํ น สกฺกุเณยฺโย. ทุปฺปริโยคาโฬฺหติ ทุโอคาโฬฺห ทุชฺชาโน. เสยฺยถาปิ มหาสมุทฺโทติ ยถา @เชิงอรรถ: ๑ ก. จ โน อุปปชฺชติ จาติ ๒ ฉ.ม. อมราวิกฺเขปํ มหาสมุทฺโท คมฺภีโร อปฺปเมยฺโย ทุชฺชาโน, เอวเมว ขีณาสโวปิ. ตํ อารพฺภ อุปฺปชฺชตีติอาทิ สพฺพํ น ยุชฺชติ. กถํ? ยถา ปรินิพฺพุตํ อคฺคึ อารพฺภ ปุรตฺถิมํ ทิสํ คโตติอาทิ สพฺพํ น ยุชฺชติ, เอวํ. อนิจฺจตาติ อนิจฺจตาย. สาเร ปติฏฺฐิตนฺติ โลกุตฺตรธมฺมสาเร ปติฏฺฐิตํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย อคฺคิวจฺฉโคตฺตสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ทุติยํ. -----------อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้า ๑๔๕-๑๔๗. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=9&A=3661&modeTY=2 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=9&A=3661&modeTY=2 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=244 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=13&A=4316 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=13&A=4912 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=13&A=4912 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_13
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]