ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลีอักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓)

                        ๗. ปิยชาติกสุตฺตวณฺณนา
      [๓๕๓] เอวมฺเม สุตนฺติ ปิยชาติกสุตฺตํ. ตตฺถ เนว กมฺมนฺตา ปฏิภนฺตีติ
น สพฺเพน สพฺพํ ปฏิภนฺติ, ปกตินิยาเมน ปน น ปฏิภนฺติ. ทุติยปเทปิ
เอเสว นโย. เอตฺถ จ น ปฏิภาตีติ น รุจฺจติ. อาฬหนนฺติ สุสานํ. อญฺถตฺตนฺติ
@เชิงอรรถ:  วิ. มหาวิ. ๑/๑๙๕/๑๒๖                      สี. สวิภตฺเตสุ, อิ. ปฏิภตฺเตสุ
วิวณฺณตาย อญฺถาภาโว. อินฺทฺริยานิ นาม มโนวิญฺเยฺยา ธมฺมา, ปติฏฺิโตกาสํ
ปน สนฺธาย อิทํ วุตฺตํ. ปิยชาติกาติ ปิยโต ชายนฺติ. ปิยมฺปภาวิกาติ ๑- ปิยโต
ปภวนฺติ.
      [๓๕๕] สเจ ตํ มหาราชาติ ตสฺส อตฺถํ อสลฺลกฺขยมานาปิ สตฺถริ
สทฺธาย เอวํ วทติ. จร ปิเรติ อเปหิ อมฺหากํ ปเร, อนชฺฌตฺติกภูเตติ อตฺโถ.
อถวา จร ปิเรติ ปรโต คจฺฉ, มา อิธ ติฏฺาติปิ อตฺโถ.
      [๓๕๖] ทฺวิธา เฉตฺวาติ อสินา เทฺว โกฏฺาเส กโรนฺโต ฉินฺทิตฺวา.
อตฺตานํ อุปฺผาเลสีติ ๒- เตเนว อสินา อตฺตโน อุทรํ ผาเลสิ. ยทิ หิ ตสฺส
สา อปฺปิยา ภเวยฺย, อิทานิ อญฺ มาตุคามํ คณฺหิสฺสามีติ อตฺตานํ น ฆาเตยฺย.
ยสฺมา ปนสฺส สา ปิยา อโหสิ, ตสฺมา ปรโลเกปิ ตาย สทฺธึ สมงฺคีภาวํ
ปตฺถยมาโน เอวมกาสิ.
      [๓๕๗] ปิยา เต วชิรีติ เอวํ กิรสฺสา อโหสิ "สจาหํ `ภูตปุพฺพํ
มหาราช อิมิสฺสาเยว สาวตฺถิยํ อญฺตริสฺสา อิตฺถิยา'ติอาทิกถํ กเถยฺยํ, `โก
เต เอวํ อกาสิ อเปหิ นตฺถิ เอตนฺ'ติ มํ ปฏิเสเธยฺย, วตฺตมาเนเนว นํ
สญฺาเปสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา เอวมาห. วิปริณามญฺถาภาวาติ เอตฺถ มรณวเสน
วิปริณาโม, เกนจิ สทฺธึ ปลายิตฺวา คมนวเสน อญฺถาภาโว เวทิตพฺโพ.
      วาสภายาติ วาสภา นาม รญฺโ เอกา เทวี, ตํ สนฺธายาห.
      ปิยา เต อหนฺติ กสฺมา สพฺพปจฺฉา อาห? เอวํ กิรสฺสา อโหสิ "อยํ
ราชา มยฺหํ กุปิโต, สจาหํ สพฺพปมํ `ปิยา เต อหนฺ'ติ ปุจฺเฉยฺยํ, `น เม
ตฺวํ ปิยา, จร ปิเร'ติ วเทยฺย, เอวํ สนฺเต กถาปติฏฺานํ น ลภิสฺสตี"ติ
กถาย ปติฏฺานตฺถํ สพฺพปจฺฉา ปุจฺฉิ. กาสิโกสเลสุ ฉฑฺฑิตภาเวน วิปริณาโม,
ปฏิราชูนํ หตฺถคมนวเสน อญฺถาภาโว เวทิตพฺโพ.
@เชิงอรรถ:  ก. ปิยปฺปภุติกาติ                สี.,อิ. โอปาเทสีติ
      อาจเมหีติ ๑- อาจมโนทกํ เทหิ. อาจมิตฺวา หตฺถปาเท โธวิตฺวา มุขํ
วิกฺขาเลตฺวา สตฺถารํ นมสฺสิตุกาโม เอวมาห. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย
                      ปิยชาติกสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                           -----------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้า ๒๔๙-๒๕๑. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=9&A=6294&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=9&A=6294&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=535              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=13&A=8452              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=13&A=10017              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=13&A=10017              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_13

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]