ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย  
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลีอักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓)

                        ๘. พาหิติกสุตฺตวณฺณนา
      [๓๕๘] เอวมฺเม สุตนฺติ พาหิติกสุตฺตํ. ตตฺถ เอกปุณฺฑรีกํ นาคนฺติ
เอวํนามกํ หตฺถึ. ตสฺส กิร ผาสุกานํ อุปริ ตาลผลมตฺตํ ปณฺฑรฏฺานํ อตฺถิ,
เตนสฺส เอกปุณฺฑรีโกติ นามํ อกํสุ. สิริวฑฺฒํ มหามตฺตนฺติ ปจฺเจกหตฺถึ
อภิรุหิตฺวา กถาผาสุกตฺถํ สทฺธึ คจฺฉนฺตํ เอวํนามกํ มหามตฺตํ. อายสฺมา โนติ เอตฺถ
โนติ ปุจฺฉาย นิปาโต. มหามตฺโต เถรสฺส สงฺฆาฏิปตฺตธารณาการํ สลฺลกฺเขตฺวา "เอวํ
มหาราชา"ติ อาห.
      [๓๕๙] โอปารมฺโภติ ๒- โอปารมฺภํ โทสํ อาโรปนารโห. กึ ปุจฺฉามีติ
ราชา ปุจฺฉติ. สุนฺทริวตฺถุสฺมึ อุปฺปนฺนมิทํ สุตฺตนฺตํ ปุจฺฉามีติ ปุจฺฉติ.
ยญฺหิ มยํ ภนฺเตติ ภนฺเต ยํ มยํ วิญฺูหีติ อิทํ ปทํ คเหตฺวา ปเญฺหน ปริปูเรตุํ
นาสกฺขิมฺหา. ตํ การณํ อายสฺมตา เอวํ วทนฺเตน ปริปูริตุํ.
      [๓๖๐] อกุสโลติ อโกสลฺลสมฺภูโต. สาวชฺโชติ สโทโส. สพฺยาปชฺโฌติ ๓-
สทุกฺโข. ทุกฺขวิปาโกติ อิธ นิสฺสนฺทวิปาโก กถิโต. ตสฺสาติ ตสฺส เอวํ
อตฺตพฺยาพาธาทีนํ อตฺถาย ปวตฺตกายสมาจารสฺส.
      สพฺพากุสลธมฺมปหีโน โข มหาราช ตถาคโต กุสลธมฺมสมนฺนาคโตติ
เอตฺถ สพฺเพสํเยว อกุสลานํ ธมฺมานํ ปหานํ วณฺเณตีติ. อาม วณฺเณตีติ วุตฺเต
ยถา ปุจฺฉา, ตถา อตฺโถ วุตฺโต ภเวยฺย. เอวํ พฺยากรณํ ปน น ภาริยํ.
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. อาจาเมหีติ                   ฏีกา. โอปารพฺโภติ
@ ม. สพฺยาปพชฺโชติ
อปฺปหีนอกุสโลปิ หิ ปหานํ วณฺเณยฺย, ภควา ปน ปหีนากุสลตาย ยถาการี
ตถาวาทีติ ทสฺเสตุํ เอวํ พฺยากาสิ. สุกฺกปกฺเขปิ เอเสว นโย.
      [๓๖๒] พาหิติกาติ พาหิติรฏฺเ อุฏฺิตวตฺถสฺเสตํ นามํ. โสฬสสมา
อายาเมนาติ อายาเมน สมโสฬส หตฺถา. อฏฺสมา วิตฺถาเรนาติ วิตฺถาเรน
สมอฏฺ หตฺถา.
      [๓๖๓] ภควโต ปาทาสีติ ภควโต นิยฺยาเทสิ. ทตฺวา จ ปน คนฺธกุฏิยํ
วิตานํ กตฺวา พนฺธิ. ตโต ปฏฺาย คนฺธกุฏิ ภิยฺโยโส มตฺตาย โสภิ. เสสํ
สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ๑- เนยฺยปุคฺคลสฺส ปน วเสน อยํ เทสนา นิฏฺิตาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย
                      พาหิติกสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         ---------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้า ๒๕๑-๒๕๒. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=9&A=6327&modeTY=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=9&A=6327&modeTY=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=549              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=13&A=8628              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=13&A=10193              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=13&A=10193              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_13

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]