บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๓. ตติยวคฺค ๑. มิจฺฉาทิฏฺิกสุตฺตวณฺณนา [๗๐] ตติยวคฺคสฺส ปเม ทิฏฺา มยาติ มยา ทิฏฺา, มม สมนฺตจกฺขุนา ทิพฺพจกฺขุนา จาติ ทฺวีหิปิ ทิฏฺา ปจฺจกฺขโต วิทิตา. เตน อนุสฺสวาทึ ปฏิกฺขิปติ, อยญฺจ อตฺโถ อิทาเนว ปาฬิยํ อาคมิสฺสติ. กายทุจฺจริเตน สมนฺนาคตาติ กายทุจฺจริเตน สมงฺคีภูตา. อริยานํ อุปวาทกาติ พุทฺธาทีนํ อริยานํ อนฺตมโส คิหิโสตาปนฺนานมฺปิ คุณปริธํสเนน อพฺภูตพฺภกฺขาเนน อุปวาทกา อกฺโกสกา ครหกา. มิจฺฉาทิฏฺิกาติ วิปรีตทสฺสนา. มิจฺฉาทิฏฺิกมฺมสมาทานาติ มิจฺฉาทสฺสนเหตุ สมาทินฺนนานาวิธกมฺมา, เย จ มิจฺฉาทิฏฺิมูลเกสุ กายกมฺมาทีสุ อญฺเปิ สมาทเปนฺติ. เอตฺถ จ วจีมโนทุจฺจริตคฺคหเณเนว อริยูปวาทมิจฺฉาทิฏฺีสุ คหิตาสุ ปุน วจนํ มหาสาวชฺชภาวทสฺสนตฺถํ เนสํ. มหาสาวชฺโช หิ อริยูปวาโท อานนฺตริยสทิโส. ยถาห:- "เสยฺยถาปิ สาริปุตฺต ภิกฺขุ สีลสมฺปนฺโน สมาธิสมฺปนฺโน ปญฺาสมฺปนฺโน ทิฏฺเว ธมฺเม อญฺ อาราเธยฺยํ, เอวํ สมฺปทมิทํ สาริปุตฺต วทามิ, ตํ วาจํ อปฺปหาย ตํ จิตฺตํ อปฺปหาย ตํ ทิฏฺึ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา ยถาภตํ นิกฺขิตฺโต เอวํ นิรเย"ติ. ๑- มิจฺฉาทิฏฺิโต จ มหาสาวชฺชตรํ นาม อญฺ นตฺถิ. ยถาห:- "นาหํ ภิกฺขเว อญฺ เอกธมฺมมฺปิ สมนุปสฺสามิ, ยํ เอวํ มหาสาวชฺชตรํ ยถยิทํ ภิกฺขเว มิจฺฉาทิฏฺิ, มิจฺฉาทิฏฺิปรมานิ ภิกฺขเว วชฺชานี"ติ. @เชิงอรรถ: ๑ ม.มู. ๑๒/๑๔๙/๑๑๐--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๕๐.
ตํ โข ปนาติอาทิ ยถาวุตฺตสฺส อตฺถสฺส อตฺตปจฺจกฺขภาวํ ทฬฺหตรํ กตฺวา ทสฺเสตุํ อารทฺธํ, ตมฺปิ สุวิญฺเยฺยเมว. คาถาสุ มิจฺฉามนํ ปณิธายาติ อภิชฺฌาทีนํ วเสน จิตฺตํ อโยนิโส เปตฺวา. มิจฺฉาวาจญฺจ ภาสิยาติ ๑- มิจฺฉา มุสาวาทาทิวเสน วาจํ ภาสิตฺวา. มิจฺฉา กมฺมานิ กตฺวานาติ ปาณาติปาตาทิวเสน กายกมฺมานิ กตฺวา. อถ วา มิจฺฉามนํ ปณิธายาติ มิจฺฉาทิฏฺิวเสน จิตฺตํ วิปรีตํ เปตฺวา. เสสปททฺวเยปิ เอเสว นโย. อิทานิสฺส ตถาทุจฺจริตจรเณ การณํ ทสฺเสติ. อปฺปสฺสุโตติ อตฺตโน ปเรสญฺจ หิตาวเหน วิรหิโตติ อตฺโถ. อปุญฺกโรติ ตโต เอว อริยธมฺมสฺส อโกวิทตาย กิพฺพิสการี ปาปธมฺโม. อปฺปสฺมึ อิธ ชีวิเตติ อิธ มนุสฺสโลเก ชีวิเต อติปริตฺเต, ตถา จาห "โย จิรํ ชีวติ, โส วสฺสสตํ อปฺปํ วา ภิยฺโย"ติ ๒- อปฺปมายุ มนุสฺสานนฺติ ๓- จ. ตสฺมา พหุสฺสุโต สปฺปญฺโ สีฆํ ปุญฺานิ กตฺวา สคฺคูปโค นิพฺพานปติฏฺโ วา โหติ. โย ปน อปฺปสฺสุโต อปุญฺกโร, กายสฺส เภทา ทุปฺปญฺโ นิรยํ โส อุปปชฺชตีติ. ปมสุตฺตวณฺณนา นิฏิตา. -------------อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้า ๒๔๙-๒๕๐. http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=5473&pagebreak=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=27&A=5473&pagebreak=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=248 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=25&A=5748 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=25&A=5687 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=25&A=5687 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]