|
|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |
|
|
พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต) พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)
 |
|
ภวัคค์, ภวัคร ภพสูงสุด ตามปกติ หมายถึงอรูปภพ ชั้นเนวสัญญานาสัญญายตนะ ซึ่งไม่มีภพใดสูงกว่า คือสูงที่สุดในไตรภพหรือในไตรภูมิ, แต่บางครั้ง ท่านแยกละเอียดออกไปว่ามี ภวัคค์ (ภวัคคะ หรือภวัคร) ๓ คือ ๑. ปุถุชชนภวัคค์ ภพสูงสุดของปุถุชนในรูปโลก ได้แก่ เวหัปผลภูมิ ๒. อริยภวัคค์ ภพสูงสุดของพระอริยะ(ที่เกิดของพระอนาคามี) ได้แก่ อกนิฏฺฐภูมิ ๓. สัพพภวัคค์ (หรือโลกภวัคค์) ภพสูงสุดของสรรพโลก ได้แก่ เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิ, ในภาษาไทย นิยมพูดว่า ภวัคคพรหม; ดู ภพ, ภูมิ ๔, ๓๑ |
พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
https://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ภวัคค์,_ภวัคร
https://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=%C0%C7%D1%A4%A4%EC%2C_%C0%C7%D1%A4%C3
https://84000.org/tipitaka/dic/v_i.php?i=2273
    
| |
|
| |
บันทึก ๒, ๓๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจาก พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ พิมพ์ครั้งที่ ๑๐ พ.ศ. ๒๕๔๖ บันทึก ๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๘ พิมพ์ครั้งที่ ๓๕ พ.ศ. ๒๕๖๔ หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]