มจร. ๑๐. ทุติยกัณหสัปปสูตร : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒

๑๐. ทุติยกัณหสัปปสูตร ว่าด้วยงูเห่า สูตรที่ ๒ [๒๓๐] ภิกษุทั้งหลาย งูเห่ามีโทษ ๕ ประการนี้ โทษ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ ๑. เป็นสัตว์มักโกรธ ๒. เป็นสัตว์มักผูกโกรธ ๓. เป็นสัตว์มีพิษร้าย ๔. เป็นสัตว์มีลิ้นสองแฉก ๕. เป็นสัตว์มักทำร้ายมิตร ภิกษุทั้งหลาย งูเห่ามีโทษ ๕ ประการนี้แล ภิกษุทั้งหลาย ในทำนองเดียวกัน มาตุคามมีโทษ ๕ ประการนี้ โทษ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ ๑. เป็นผู้มักโกรธ ๒. เป็นผู้มักผูกโกรธ @เชิงอรรถ : @^๑ ประทุษร้าย เบียดเบียนแม้มิตรผู้ให้น้ำและโภชนาหารแก่ตน (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๒๒๙/๙๑) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๒ หน้า : ๓๗๑}

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต [๕. ปัญจมปัณณาสก์]

๓. ทีฆจาริกวรร รวมพระสูตรที่มีในวรรค

๓. เป็นผู้มีพิษร้าย ๔. เป็นผู้มีลิ้นสองแฉก ๕. เป็นผู้มักทำร้ายมิตร ภิกษุทั้งหลาย บรรดาโทษ ๕ ประการนั้น การที่มาตุคามมีพิษร้าย หมายถึง ส่วนมากมาตุคามมีราคะจัด การที่มาตุคามมีลิ้นสองแฉก หมายถึงส่วนมาก มาตุคามมักพูดส่อเสียด การที่มาตุคามมักทำร้ายมิตร หมายถึงส่วนมากมาตุคาม มักนอกใจ ภิกษุทั้งหลาย มาตุคามมีโทษ ๕ ประการนี้แล ทุติยกัณหสัปปสูตรที่ ๑๐ จบ ทีฆจาริกวรรคที่ ๓ จบ รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. ปฐมทีฆจาริกสูตร ๒. ทุติยทีฆจาริกสูตร ๓. อตินิวาสสูตร ๔. มัจฉรีสูตร ๕. ปฐมกุลุปกสูตร ๖. ทุติยกุลุปกสูตร ๗. โภคสูตร ๘. อุสสูรภัตตสูตร ๙. ปฐมกัณหสัปปสูตร ๑๐. ทุติยกัณหสัปปสูตร {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๒ หน้า : ๓๗๒}