ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                               ทุติยสิกฺขาปทํ
     [๔๒๔]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน  โข  ปน  สมเยน  เถรา  ภิกฺขู
ภิกฺขุนิโย  โอวทนฺติ  ปริยาเยน  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  อายสฺมโต
จูฬปนฺถกสฺส    ปริยาโย    โหติ   ภิกฺขุนิโย   โอวทิตุํ   ฯ   ภิกฺขุนิโย
เอวมาหํสุ   นทานิ   อชฺช   โอวาโท   อิทฺโธ   ภวิสฺสติ   ตญฺเญวทานิ
อุทานํ    อยฺโย   จูฬปนฺถโก   ปุนปฺปุนํ   ภณิสฺสตีติ   ฯ   อถโข   ตา
ภิกฺขุนิโย    เยนายสฺมา    จูฬปนฺถโก    เตนุปสงฺกมึสุ    อุปสงฺกมิตฺวา
อายสฺมนฺตํ   จูฬปนฺถกํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทึสุ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺนา    โข    ตา   ภิกฺขุนิโย   อายสฺมา   จูฬปนฺถโก   เอตทโวจ
สมคฺคตฺถ    ภคินิโยติ    ฯ   สมคฺคมฺหายฺยาติ   ฯ   วตฺตนฺติ   ภคินิโย
อฏฺฐ   ครุธมฺมาติ  ฯ  วตฺตนฺติ  อยฺยาติ  ฯ  เอโส  ภคินิโย  โอวาโทติ
นิยฺยาเทตฺวา อิมํ อุทานํ ปุนปฺปุนํ อภาสิ
                 อธิเจตโส อปฺปมชฺชโต
                 มุนิโน โมนปเถสุ สิกฺขโต
                 โสกา น ภวนฺติ ตาทิโน
                 อุปสนฺตสฺส สทา สตีมโตติ ฯ
     [๔๒๕]   ภิกฺขุนิโย   เอวมาหํสุ   นนุ   อโวจุมฺหา  นทานิ  อชฺช
โอวาโท   อิทฺโธ   ภวิสฺสติ   ตญฺเญวทานิ   อุทานํ   อยฺโย  จูฬปนฺถโก
ปุนปฺปุนํ   ภณิสฺสตีติ   ฯ   อสฺโสสิ   โข   อายสฺมา   จูฬปนฺถโก  ตาสํ
ภิกฺขุนีนํ   อิมํ   กถาสลฺลาปํ   ฯ  อถโข  อายสฺมา  จูฬปนฺถโก  เวหาสํ
อพฺภุคฺคนฺตฺวา    อากาเส    อนฺตลิกฺเข   จงฺกมติปิ   ติฏฺฐติปิ   นิสีทติปิ
เสยฺยํปิ   กปฺเปติ   ธูมายติปิ   ปชฺชลติปิ   อนฺตรธายติปิ   ตญฺเญว  ๑-
อุทานํ   ภณติ   อญฺญญฺจ   พหุํ   พุทฺธวจนํ   ฯ   ภิกฺขุนิโย   เอวมาหํสุ
อจฺฉริยํ  วต  โภ  อพฺภุตํ  วต  โภ  น  วต  โน  อิโต ปุพฺเพ โอวาโท
เอวํ   อิทฺโธ   ภูตปุพฺโพ   ยถา   อยฺยสฺส   จูฬปนฺถกสฺสาติ  ฯ  อถโข
อายสฺมา   จูฬปนฺถโก   ตา   ภิกฺขุนิโย   ยาว  สมนฺธการา  โอวทิตฺวา
อุยฺโยเชสิ คจฺฉถ ภคินิโยติ ฯ
     {๔๒๕.๑}   อถโข  ตา  ภิกฺขุนิโย นครทฺวาเร ถกฺกิเต ๒- พหินคเร
วสิตฺวา   กาลสฺเสว   นครํ   ปวิสนฺติ  ฯ   มนุสฺสา  อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ
วิปาเจนฺติ   อพฺรหฺมจารินิโย   อิมา   ภิกฺขุนิโย  อาราเม  ภิกฺขูหิ  สทฺธึ
วสิตฺวา  อิทานิ  นครํ  ปวิสนฺตีติ  ฯ  อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขู  เตสํ มนุสฺสานํ
อุชฺฌายนฺตานํ   ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ  เย  เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา
ฯเปฯ   เต   อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  อายสฺมา
จูฬปนฺถโก   อตฺถงฺคเต   สุริเย   ๓-   ภิกฺขุนิโย   โอวทิสฺสตีติ  ฯเปฯ
สจฺจํ   กิร   ตฺวํ  จูฬปนฺถก  อตฺถงฺคเต  สุริเย  ภิกฺขุนิโย  โอวทสีติ  ฯ
สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  ตฺวํ  จูฬปนฺถก
อตฺถงฺคเต   สุริเย   ภิกฺขุนิโย  โอวทิสฺสสิ  เนตํ  จูฬปนฺถก  อปฺปสนฺนานํ
วา ปสาทาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
@เชิงอรรถ:  ม. ตญฺเจว ฯ   ม. ถกิเต ฯ   ม. สูริเย ฯ เอวมุปริปิ ฯ
     {๔๒๕.๒}   สมฺมโตปิ เจ ภิกฺขุ อตฺถงฺคเต สุริเย ภิกฺขุนิโย โอวเทยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๔๒๖]   สมฺมโต   นาม   ญตฺติจตุตฺเถน   กมฺเมน   สมฺมโต  ฯ
อตฺถงฺคเต  สุริเยติ  โอคเต  ๑-  สุริเย  ฯ  ภิกฺขุนิโย นาม อุภโตสงฺเฆ
อุปสมฺปนฺนา    ฯ   โอวเทยฺยาติ   อฏฺฐหิ   วา   ครุธมฺเมหิ   อญฺเญน
วา ธมฺเมน โอวทติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๔๒๗]   อตฺถงฺคเต     อตฺถงฺคตสญฺญี     โอวทติ    อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส  ฯ  อตฺถงฺคเต  เวมติโก  โอวทติ  อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
อตฺถงฺคเต    อนตฺถงฺคตสญฺญี    โอวทติ    อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส   ฯ
เอกโต   อุปสมฺปนฺนํ   ๒-  โอวทติ  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ  อนตฺถงฺคเต
อตฺถงฺคตสญฺญี    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    อนตฺถงฺคเต    เวมติโก
อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ อนตฺถงฺคเต อนตฺถงฺคตสญฺญี อนาปตฺติ ฯ
     [๔๒๘]   อนาปตฺติ  อุทฺเทสํ  เทนฺโต  ปริปุจฺฉํ  เทนฺโต  โอสาเรหิ
อยฺยาติ    วุจฺจมาโน    โอสาเรติ    ปญฺหํ    ปุจฺฉติ   ปญฺหํ   ปุฏฺโฐ
กเถติ    อญฺญสฺสตฺถาย    ภณนฺตํ    ภิกฺขุนิโย    สุณนฺติ    สิกฺขมานาย
สามเณริยา อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                           ทุติยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                   -------
@เชิงอรรถ:  ม. โอคฺคเต ฯ   เยภุยฺเยน เอกโต อุปสมฺปนฺนายาติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๗๔-๒๗๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=4939&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=4939&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=424&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=58              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=424              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=7821              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=7821              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]