พระไตรปิฏกภาษาบาลีอักษรไทยเล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๗ ฉบับสยามรัฐ

ธมฺมิการกฺขาวรณคุตฺติ         สุสํวิหิตา         ภวิสฺสติ        กินฺติ
อนาคตา     จ    อรหนฺโต    วิชิตํ    อาคจฺเฉยฺยุํ    อาคตา    จ
อรหนฺโต     วิชิเต     ผาสุํ     วิหเรยฺยุนฺติ     วุฑฺฒิเยว    ลิจฺฉวี
วชฺชีนํ ปาฏิกงฺขา โน ปริหานิ ฯ
     {๑๙.๗}   ยาวกีวญฺจ    ลิจฺฉวี    อิเม    สตฺต   อปริหานิยา
ธมฺมา    วชฺชีสุ    ฐสฺสนฺติ    อิเมสุ    จ    สตฺตสุ    อปริหานิเยสุ
ธมฺเมสุ     วชฺชี     สนฺทิสฺสิสฺสนฺติ     วุฑฺฒิเยว     ลิจฺฉวี    วชฺชีนํ
ปฏิกงฺขา โน ปริหานีติ ฯ
     [๒๐]   เอกํ  สมยํ  ภควา  ราชคเห  วิหรติ  คิชฺฌกูเฏ ปพฺพเต ฯ
เตน  โข  ปน  สมเยน  ราชา  มาคโธ  อชาตสตฺตุ  เวเทหิปุตฺโต วชฺชี
อภิยาตุกาโม   โหติ   โส   เอวมาห   อหํ  อิเม  วชฺชี  เอวํมหิทฺธิเก
เอวํมหานุภาเว    อุจฺเฉชฺชิสฺสามิ    ^๑-   วชฺชี   วินาเสสฺสามิ   วชฺชี
อนยพฺยสนํ    อาปาเทสฺสามีติ    อถโข   ราชา   มาคโธ   อชาตสตฺตุ
เวเทหิปุตฺโต     วสฺสการํ     พฺราหฺมณํ    มคธมหามตฺตํ    อามนฺเตสิ
เอหิ    ตฺวํ    พฺราหฺมณ   เยน   ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา
มม   วจเนน   ภควโต   ปาเท   สิรสา  วนฺท  อปฺปาพาธํ  อปฺปาตงฺกํ
ลหุฏฺฐานํ   พลํ   ผาสุวิหารํ   ปุจฺฉ  ราชา  ภนฺเต  มาคโธ  อชาตสตฺตุ
เวเทหิปุตฺโต   ภควโต   ปาเท   สิรสา  วนฺทติ  อปฺปาพาธํ  อปฺปาตงฺกํ
ลหุฏฺฐานํ   พลํ   ผาสุวิหารํ   ปุจฺฉตีติ   เอวญฺจ  วเทหิ  ราชา  ภนฺเต
มาคโธ   อชาตสตฺตุ   เวเทหิปุตฺโต  วชฺชี  อภิยาตุกาโม  โส  เอวมาห
อหํ    อิเม    วชฺชี   เอวํมหิทฺธิเก   เอวํมหานุภาเว   อุชฺเฉชฺชิสฺสามิ
วชฺชี      วินาเสสฺสามิ      วชฺชี     อนยพฺยสนํ     อาปาเทสฺสามีติ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. อุจฺเฉจฺฉามิ ฯ เอวมุปริปิ ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๗. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=23&page=17&pages=1&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_read.php?B=23&A=349&modeTY=2&pagebreak=1 https://84000.org/tipitaka/pali/pali_line.php?B=23&A=349&modeTY=2&pagebreak=1#p17 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 23 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_23 https://84000.org/tipitaka/english/?index_23