ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ
     [๔๔๗]   อุปนียติ   โลโก   อทฺธุโวติ   ภวํ   รฏฺฐปาโล   อาห
@เชิงอรรถ:  ยุ. เย อหํ ฯ
อิมสฺส   ปน   โภ   รฏฺฐปาล   ภาสิตสฺส   กถํ  อตฺโถ  ทฏฺฐพฺโพติ  ฯ
ตํ    กึ    มญฺญสิ    มหาราช    อโหสิ    ตฺวํ    วีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ
ปณฺณวีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ      ๑-     หตฺถิสฺมึปิ     กตาวี     อสฺสสฺมึปิ
กตาวี   รถสฺมึปิ   กตาวี   ธนุสฺมึปิ   กตาวี   ถรุสฺมึปิ   กตาวี  อูรุพลี
พาหุพลี   อลมตฺโต   สงฺคามาวจโรติ   ฯ   อโหสิมหํ   โภ   รฏฺฐปาล
วีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ      ปณฺณวีสติวสฺสุทฺเทสิโกปิ      ๒-      หตฺถิสฺมึปิ
กตาวี   อสฺสสฺมึปิ   กตาวี   รถสฺมึปิ   กตาวี  ธนุสฺมึปิ  กตาวี  ถรุสฺมึปิ
กตาวี    อูรุพลี    พาหุพลี    อลมตฺโต   สงฺคามาวจโร   อปฺเปกทาหํ
โภ   รฏฺฐปาล   อิทฺธิมา   ๓-   มญฺเญ   น   อตฺตโน  พเลน  สมสมํ
สมนุปสฺสามีติ  ฯ
     {๔๔๗.๑}   ตํ  กึ  มญฺญสิ  มหาราช  เอวเมว  ตฺวํ  เอตรหิปิ ๔-
อูรุพลี  พาหุพลี  อลมตฺโต  สงฺคามาวจโรติ  ฯ  โน  หิทํ  โภ  รฏฺฐปาล
เอตรหิ   ชิณฺโณ   วุฑฺโฒ   มหลฺลโก  อทฺธคโต  วโยอนุปฺปตฺโต  อสีติโก
เม  วโย  ๕-  วตฺตติ  อปฺเปกทาหํ  โภ  รฏฺฐปาล  อิธ ปาทํ กริสฺสามีติ
อญฺเญเนว  ปาทํ  กโรมีติ  ฯ  อิทํ  โข ตํ มหาราช เตน ภควตา ชานตา
ปสฺสตา    อรหตา    สมฺมาสมฺพุทฺเธน    สนฺธาย    ภาสิตํ    อุปนียติ
โลโก   อทฺธุโวติ   ยมหํ  ญตฺวา  จ  ทิสฺวา  จ  สุตฺวา  จ  อคารสฺมา
อนคาริยํ    ปพฺพชิโตติ   ฯ   อจฺฉริยํ   โภ   รฏฺฐปาล   อพฺภูตํ   โภ
รฏฺฐปาล    ยาว    สุภาสิตญฺจิทํ   เตน   ภควตา   ชานตา   ปสฺสตา
อรหตา    สมฺมาสมฺพุทฺเธน    อุปนียติ    โลโก    อทฺธุโวติ   อุปนียติ
@เชิงอรรถ: ๑-๒ ยุ. ปณฺณุ... ฯ   สี. ยุ. อิทฺธิมาว มญฺเญติ ทิสฺสติ ฯ
@ ยุ. ปิสทฺโท นตฺถิ ฯ   ยุ. อาสีติโก วโย ฯ เมติ นตฺถิ ฯ
หิ  โภ  รฏฺฐปาล  โลโก  อทฺธุโว  สํวิชฺชนฺเต  โข  โภ รฏฺฐปาล อิมสฺมึ
ราชกุเล     หตฺถิกายาปิ     อสฺสกายาปิ    รถกายาปิ    ปตฺติกายาปิ
เย อมฺหากํ อาปทาสุ ปริโยทาย วตฺติสฺสนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๔๐๖-๔๐๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=447&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=447&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=13&item=447&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=13&item=447&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=447              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_13 https://84000.org/tipitaka/english/?index_13

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]