พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค

                          นวมํ ปฐมปชฺชุนฺนธีตุสุตฺตํ
     [๑๓๑]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  เวสาลิยํ  วิหรติ
มหาวเน   กูฏาคารสาลายํ   ฯ   อถ  โข  โกกนทา  ปชฺชุนฺนสฺส  ธีตา
อภิกฺกนฺตาย     รตฺติยา     อภิกฺกนฺตวณฺณา     เกวลกปฺปํ     มหาวนํ
โอภาเสตฺวา    เยน    ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ
     [๑๓๒]   เอกมนฺตํ ฐิตา โข [๑]- โกกนทา ปชฺชุนฺนสฺส ธีตา ภควโต
สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ
          เวสาลิวเน วิหรนฺตํ               อคฺคํ สตฺตสฺส สมฺพุทฺธํ
          โกกนทาหมสฺมิ อภิวนฺเท     โกกนทา ปชฺชุนฺนสฺส ธีตา
          สุตเมว ปุเร ๒- อาสิ              ธมฺโม จกฺขุมตานุพุทฺโธ
          สาหํทานิ สกฺขิ ชานามิ         มุนิโน เทสยโต สุคตสฺส
          เยเกจิ อริยํ ธมฺมํ                    วิครหนฺตา ๓- จรนฺติ ทุมฺเมธา
          อุเปนฺติ โรรุวํ โฆรํ                จิรรตฺตํ ทุกฺขมนุภวนฺติ
          เย จ โข อริเย ธมฺเม               ขนฺติยา อุปสเมน อุเปตา
          ปหาย มานุสํ เทหํ                 เทวกายํ ปริปูเรสฺสนฺตีติ ฯ
                            ทสมํ ทุติยปชฺชุนฺนธีตุสุตฺตํ
     [๑๓๓]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  เวสาลิยํ  วิหรติ
มหาวเน   กูฏาคารสาลายํ   ฯ   อถ   โข   จุลฺลโกกนทา  ปชฺชุนฺนสฺส
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. สา เทวตา ฯ ๒ สี. สุมวเม ปุเร ฯ ยุ. สุตเมว เม ปุเร ฯ ๓ สี.
@วิหรนฺตา ฯ
ธีตา    อภิกฺกนฺตาย    รตฺติยา   อภิกฺกนฺตวณฺณา   เกวลกปฺปํ   มหาวนํ
โอภาเสตฺวา    เยน    ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ
     [๑๓๔]   เอกมนฺตํ  ฐิตา  โข  [๑]- จุลฺลโกกนทา ปชฺชุนฺนสฺส ธีตา
ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ
                อิธาคมา วิชฺชุปภาสวณฺณา
                โกกนทา ปชฺชุนฺนสฺส ธีตา
                พุทฺธญฺจ ธมฺมญฺจ นมสฺสมานา
                คาถาวิมา ๒- อตฺถวตี อภาสิ
          พหุนาปิ โข นํ วิภเชยฺยํ         ปริยาเยน ตาทิโส ธมฺโม
          สงฺขิตฺตมตฺถํ ลปยิสฺสามิ       ยาวตา เม มนสา ปริยตฺตํ
                ปาปํ น กยิรา วจสา มนสา
                กาเยน วา กิญฺจน สพฺพโลเก
                กาเม ปหาย สติมา สมฺปชาโน
                ทุกฺขํ น เสเวถ อนตฺถสญฺหิตนฺติ ฯ
                สตุลฺลปกายิกวคฺโค จตุตฺโถ ฯ
                                ตสฺสุทฺทานํ
          สพฺภิ มจฺฉรินา สาธุ        นสนฺตุชฺฌานสญฺญิโน
          สทฺธา สมโย สกลิกํ        อุโภ ปชฺชุนฺนธีตโรติ ฯ
                                ---------------
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. สา เทวตา ฯ ๒ คาถา จิมาติปิ ปาโฐ ฯ
                          อาทิตฺตวคฺโค ปญฺจโม
                                      ---------
                             ปฐมํ อาทิตฺตสุตฺตํ
     [๑๓๕]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน   อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ  อถ  โข  อญฺญตรา  เทวตา
อภิกฺกนฺตาย     รตฺติยา     อภิกฺกนฺตวณฺณา     เกวลกปฺปํ     เชตวนํ
โอภาเสตฺวา    เยน    ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ
     [๑๓๖]   เอกมนฺตํ   ฐิตา   โข  สา  เทวตา  ภควโต  สนฺติเก
อิมา คาถาโย อภาสิ
          อาทิตฺตสฺมึ อคารสฺมึ           ยํ นีหรติ ภาชนํ
          ตํ ตสฺส โหติ อตฺถาย           โน จ ยํ ตตฺถ ฑยฺหติ
          เอวมาทิตฺตโก โลโก ๑-      ชราย มรเณน จ
          นีหเรเถว ทาเนน                ทินฺนํ โหติ สุนิพฺภตํ
          ทินฺนํ สุขผลํ โหติ               นาทินฺนํ โหติ ตํ ตถา
          โจรา หรนฺติ ราชาโน          อคฺคิ ฑยฺหติ นสฺสติ
@เชิงอรรถ: ๑ สี. ยุ. เอวมาทีปิโต โลโก ฯ เอวมาทิตฺตเก โลเกติปิ ปาเฐน ปน ภวิตพฺพํ ฯ
          อถ อนฺเตน ชหติ                 สรีรํ สปริคฺคหํ
          เอตทญฺญาย เมธาวี             ภุญฺเชถ จ ทเทถ จ
                ทตฺวา จ ๑- ภุตฺวา จ ยถานุภาวํ
                อนินฺทิโต สคฺคมุเปติ ฐานนฺติ ฯ
                                 ทุติยํ กินฺททสุตฺตํ
     [๑๓๗]   กึทโท พลโท โหติ            กึทโท โหติ วณฺณโท
                กึทโท สุขโท โหติ            กึทโท โหติ จกฺขุโท
                โย ๒- จ สพฺพทโท โหติ    ตํ เม อกฺขาหิ ปุจฺฉิโตติ ฯ
     [๑๓๘]   อนฺนโท พลโท โหติ         วตฺถโท โหติ วณฺณโท
                ยานโท สุขโท โหติ           ทีปโท โหติ จกฺขุโท
                โส จ สพฺพทโท โหติ         โย ททาติ อุปสฺสยํ
                อมตนฺทโท จ โส โหติ       โย ธมฺมมนุสาสตีติ ฯ
                                      ตติยํ อนฺนสุตฺตํ
     [๑๓๙]   อนฺนเมวาภินนฺทนฺติ           อุภเย ๓- เทวมานุสา
                อถ โข ๔- นาม โส ยกฺโข  ยํ อนฺนํ นาภินนฺทตีติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๔๑-๔๔.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=131&items=9
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=131&items=9&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=131&items=9
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=131&items=9
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=131
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕
https://84000.org/tipitaka/read/?index_15
https://84000.org/tipitaka/english/?index_15