ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค
     [๓๐๔]   ยํ   โข   โส  สุสิม  ปุริโส  ตโตนิทานํ  ทุกฺขโทมนสฺสํ
ปฏิสํเวทเยถ   ๑-  ยาว  เอวํ  สฺวากฺขาเต  ธมฺมวินเย  ธมฺมตฺเถนกสฺส
ปพฺพชฺชา   อยํ   ตโต   ทุกฺขวิปากตรา   จ   กฏุกวิปากตรา  จ  อปิจ
วินิปาตาย   สํวตฺตติ   ยโต   จ   โข   ตฺวํ   สุสิม  อจฺจยํ  อจฺจยโต
ทิสฺวา    ยถาธมฺมํ    ปฏิกโรสิ    ตนฺเต    มยํ   ปฏิคฺคณฺหาม   วุฑฺฒิ
เหสา    สุสิม    อริยสฺส   วินเย   โย   อจฺจยํ   อจฺจยโต   ทิสฺวา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปฏิสํเวทิเยถาติ ฯ
ยถาธมฺมํ ปฏิกโรติ อายตึ [๑]- สํวรํ อาปชฺชตีติ ฯ ทสมํ ฯ
                     มหาวคฺโค สตฺตโม ฯ
                        ตสฺส อุทฺทานํ
         เทฺว อสฺสุตวตา วุตฺตา       ปุตฺตมํเสน จาปรํ
         อตฺถิราโค จ นครํ              สมฺมสํ นฬกลาปิยํ
         โกสมฺพี อุปยนฺติ จ            ทสโม วุตฺโต สุสิเมนาติ ๒- ฯ
                       ----------
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. จ ฯ   ม. ยุ. ทสโม สูสิเมน จาติ ฯ
                  สมณพฺราหฺมณวคฺโค อฏฺฐโม
     [๓๐๕]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ
     [๓๐๖]   ตตฺร  โข  ภควา  ...  เย  หิ  เกจิ  ภิกฺขเว  สมณา
วา    พฺราหฺมณา    วา    ชรามรณํ    นปฺปชานนฺติ    ชรามรณสมุทยํ
นปฺปชานนฺติ     ชรามรณนิโรธํ     นปฺปชานนฺติ     ชรามรณนิโรธคามินึ
ปฏิปทํ   นปฺปชานนฺติ   น   เมเต   ภิกฺขเว   สมณา   วา  พฺราหฺมณา
วา   สมเณสุ   วา   สมณสมฺมตา   พฺราหฺมเณสุ   วา  พฺราหฺมณสมฺมตา
น   จ   ปน   เต   อายสฺมนฺโต   สามญฺญตฺถํ  วา  พฺราหฺมญฺญตฺถํ  วา
ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหรนฺติ ฯ
     [๓๐๗]   เย  จ  โข  เกจิ  ภิกฺขเว  สมณา  วา  พฺราหฺมณา วา
ชรามรณํ  ปชานนฺติ  ฯเปฯ  เต  โขเม  ภิกฺขเว  สมณา  วา พฺราหฺมณา
วา   สมเณสุ   เจว   สมณสมฺมตา   พฺราหฺมเณสุ   จ  พฺราหฺมณสมฺมตา
เต    จ    ปนายสฺมนฺโต    สามญฺญตฺถญฺจ   พฺราหฺมญฺญตฺถญฺจ   ทิฏฺเฐว
ธมฺเม   สยํ   อภิญฺญา   สจฺฉิกตฺวา  อุปสมฺปชฺช  วิหรนฺตีติ  ฯ  สุตฺตนฺโต
เอโก ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๕๖-๑๕๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=304&items=4              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=304&items=4&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=304&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=304&items=4              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=304              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_16 https://84000.org/tipitaka/english/?index_16

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]