ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๔๒๒]   ตํ  กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  รูปํ  นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ
อนิจฺจํ    ภนฺเต    ฯเปฯ   วิปริณามธมฺมํ   อปิ   นุ   ตํ   อนุปาทาย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อวิปริณามธมฺโมติ ฯ
เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โส   อตฺตา  ฯเปฯ  อวิปริณามธมฺโมติ  ฯ
โน   เหตํ   ภนฺเต  ฯ  เวทนา  ฯ  สญฺญา  ฯ  สงฺขารา  ฯ  วิญฺญาณํ
นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ  อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯ  อปิ  นุ  ตํ  อนุปาทาย
เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โส   อตฺตา  ฯเปฯ  อวิปริณามธมฺโมติ  ฯ
โน   เหตํ   ภนฺเต   ฯ   ยมฺปิทํ   ทิฏฺฐํ   สุตํ   มุตํ   วิญฺญาตํ  ปตฺตํ
ปริเยสิตํ   อนุวิจริตํ   มนสา   ตํปิ   นิจฺจํ   วา   อนิจฺจํ   วาติ   ฯ
อนิจฺจํ   ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ฯเปฯ  อปิ  นุ  ตํ  อนุปาทาย  เอวํ
ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โส   อตฺตา   โส  โลโก  โส  เปจฺจ  ภวิสฺสามิ
นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโมติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
    ยโต  โข  ภิกฺขเว  อริยสาวกสฺส  อิเมสุ  ฉสุ ฐาเนสุ กงฺขา ปหีนา
โหติ   ทุกฺเขปิสฺส   กงฺขา   ปหีนา   โหติ   ฯเปฯ  ทุกฺขนิโรธคามินิยา
ปฏิปทายปิสฺส  กงฺขา  ปหีนา  โหติ  ฯ  อยํ  วุจฺจติ  ภิกฺขเว อริยสาวโก
โสตาปนฺโน อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโนติ ฯ
     [๔๒๓]   สาวตฺถี  ฯ  กิสฺมึ  นุ  โข  ภิกฺขเว  สติ  กึ  อุปาทาย กึ
อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺชติ  โน  จสฺสํ  โน  จ  เม  สิยา  น
ภวิสฺสติ   ๑-   น   เม  ภวิสฺสตีติ  ฯ  ภควํมูลกา  โน  ภนฺเต  ธมฺมา
ฯเปฯ   รูเป   โข  ภิกฺขเว  สติ  รูปํ  อุปาทาย  รูปํ  อภินิวิสฺส  เอวํ
ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺชติ   โน   จสฺสํ   โน   จ   เม  สิยา  น  ภวิสฺสติ  น
@เชิงอรรถ:  ภวิสฺสามีติปิ ปาโฐ ฯ ม. นาภวิสฺส ฯ
เม  ภวิสฺสตีติ  ฯ  เวทนาย  สติ  ฯ  สญฺญาย  สติ  ฯ สงฺขาเรสุ สติ ฯ
วิญฺญาเณ    สติ    วิญฺญาณํ    อุปาทาย    วิญฺญาณํ   อภินิวิสฺส   เอวํ
ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ โน จสฺสํ โน จ เม สิยา น ภวิสฺสติ น เม ภวิสฺสตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๕๑-๒๕๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=17&item=422&items=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=17&item=422&items=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=17&item=422&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=422&items=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=422              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_17 https://84000.org/tipitaka/english/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]