ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค
     [๗๔๘]   ยโต  [๑]- โข เต พาหิย สีลญฺจ สุวิสุทฺธํ ภวิสฺสติ ทิฏฺฐิ จ
อุชุกา   ตโต   ตฺวํ   พาหิย   สีลํ  นิสฺสาย  สีเล  ปติฏฺฐาย  จตฺตาโร
สติปฏฺฐาเน   ภาเวยฺยาสิ   ฯ   กตเม  จตฺตาโร  ฯ  อิธ  ตฺวํ  พาหิย
กาเย   กายานุปสฺสี   วิหราหิ   อาตาปี   สมฺปชาโน   สติมา  วิเนยฺย
โลเก   อภิชฺฌาโทมนสฺสํ   ฯ   เวทนาสุ   จิตฺเต  ธมฺเมสุ  ธมฺมานุปสฺสี
วิหราหิ  อาตาปี  สมฺปชาโน  สติมา  วิเนยฺย  โลเก  อภิชฺฌาโทมนสฺสํ ฯ
ยโต   โข  ตฺวํ  พาหิย  สีลํ  นิสฺสาย  สีเล  ปติฏฺฐาย  อิเม  จตฺตาโร
สติปฏฺฐาเน  เอวํ  ภาเวสฺสสิ  ตโต  ตุยฺหํ  พาหิย  ยา  รตฺติ วา ทิวโส
วา อาคมิสฺสติ วุฑฺฒิ เยว ปาฏิกงฺขา กุสเลสุ ธมฺเมสุ โน ปริหานีติ ฯ
     [๗๔๙]   อถ  โข  อายสฺมา  พาหิโย  ภควโต  ภาสิตํ อภินนฺทิตฺวา
อนุโมทิตฺวา   อุฏฺฐายาสนา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ   กตฺวา
ปกฺกามิ   ฯ  อถ  โข  อายสฺมา  พาหิโย  เอโก  วูปกฏฺโฐ  อปฺปมตฺโต
อาตาปี   ปหิตตฺโต   วิหรนฺโต  น  จิรสฺเสว  ยสฺสตฺถาย  กุลปุตฺตา  *-
สมฺมเทว    อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชนฺติ   ตทนุตฺตรํ   พฺรหฺมจริย-
ปริโยสานํ   ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ   อภิญฺญา   สจฺฉิกตฺวา  อุปสมฺปชฺช
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. จ ฯ
@* มีการแก้ไขคำ กุลปุตตา เป็น กุลปุตฺตา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๒๑.

วิหาสิ ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ อพฺภญฺญาสิ ฯ อญฺญตโร จ ปนายสฺมา พาหิโย อรหตํ อโหสีติ ฯ [๗๕๐] สาวตฺถีนิทานํ ฯ อถ โข อายสฺมา อุตฺติโย เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ ฯเปฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา อุตฺติโย ภควนฺตํ เอตทโวจ สาธุ เม ภนฺเต ภควา สงฺขิตฺเตน ธมฺมํ เทเสตุ ยมหํ ภควโต ธมฺมํ สุตฺวา เอโก วูปกฏฺโฐ อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหเรยฺยนฺติ ฯ ตสฺมา ติห ตฺวํ อุตฺติย อาทิเมว วิโสเธหิ กุสเลสุ ธมฺเมสุ ฯ โก จาทิ กุสลานํ ธมฺมานํ ฯ สีลญฺจ สุวิสุทฺธํ ทิฏฺฐิ จ อุชุกา ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๒๒๐-๒๒๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=19&item=748&items=3&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=19&item=748&items=3&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=19&item=748&items=3&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=748&items=3&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=748              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]