พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                               อฏฺฐมสิกฺขาปทํ
     [๔๕๖]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส  อาราเม  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  ฉพฺพคฺคิยา  ภิกฺขู
ภิกฺขุนีหิ  สทฺธึ  สํวิธาย  เอกนาวํ  ๑-  อภิรูหนฺติ  ฯ  มนุสฺสา อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ  ยเถว  มยํ  สปฺปชาปติกา  เอกนาวาย  ๒-  กีฬาม
เอวเมวิเม  สมณา  สกฺยปุตฺติยา  ภิกฺขุนีหิ  สทฺธึ  สํวิธาย เอกนาวาย ๓-
กีฬนฺตีติ   ฯ   อสฺโสสุํ   โข   ภิกฺขู   เตสํ   มนุสฺสานํ   อุชฺฌายนฺตานํ
ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ   เย   เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ฉพฺพคฺคิยา   ภิกฺขู
ภิกฺขุนีหิ สทฺธึ สํวิธาย เอกนาวํ ๔- อภิรูหิสฺสนฺตีติ ฯ
     {๔๕๖.๑}   อถโข  เค  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ
อถโข   ภควา   ฉพฺพคฺคิเย  ภิกฺขู  ปฏิปุจฺฉิ  สจฺจํ  กิร  ตุเมฺห  ภิกฺขเว
ภิกฺขุนีหิ   สทฺธึ   สํวิธาย   เอกนาวํ  อภิรูหถาติ  ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ
วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  ตุเมฺห  โมฆปุริสา  ภิกฺขุนีหิ  สทฺธึ
สํวิธาย   เอกนาวํ   อภิรูหิสฺสถ   เนตํ   โมฆปุริสา   อปฺปสนฺนานํ  วา
ปสาทาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๔๕๖.๒}   โย      ปน     ภิกฺขุ     ภิกฺขุนิยา     สทฺธึ
สํวิธาย    เอกนาวํ    อภิรูเหยฺย    ๕-    อุทฺธคามินึ    ๖-    วา
@เชิงอรรถ: ๑-๔ ม. ยุ. เอกํ นาวํ ฯ เอวมีทิเสสุ ปเทสุ ฯ  ๒-๓ ม. ยุ. นาวาย ฯ
@๕ ม. อภิรุเหยฺย ฯ เอวมุปริปิ ฯ  ๖ อุทฺธงฺคามินินฺติปิ ปาโฐ ฯ
อโธคามินึ วา ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     {๔๕๖.๓}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
     [๔๕๗]   เตน  โข  ปน  สมเยน  สมฺพหุลา  ภิกฺขู  จ ภิกฺขุนิโย จ
สาเกตา    สาวตฺถึ   อทฺธานมคฺคปฏิปนฺนา   โหนฺติ   ฯ   อนฺตรามคฺเค
นที  อุตฺตริตพฺพา  ๑-  โหติ  ฯ  อถโข ตา ภิกฺขุนิโย เต ภิกฺขู เอตทโวจุํ
มยํปิ   อยฺเยหิ   สทฺธึ   อุตฺตริสฺสามาติ  ฯ  น  ภคินิ  กปฺปติ  ภิกฺขุนิยา
สทฺธึ  สํวิธาย  เอกนาวํ  อภิรูหิตุํ  ตุเมฺห  วา  ปฐมํ  อุตฺตรถ  มยํ  วา
อุตฺตริสฺสามาติ   ฯ   อยฺยา   ภนฺเต   อคฺคปุริสา   อยฺยา   ว   ปฐมํ
อุตฺตรนฺตูติ   ฯ   อถโข   ตาสํ   ภิกฺขุนีนํ   ปจฺฉา   อุตฺตรนฺตีนํ  โจรา
อจฺฉินฺทึสุ เจว ทูเสสุญฺจ ฯ
     {๔๕๗.๑}   อถโข   ตา   ภิกฺขุนิโย   สาวตฺถึ  คนฺตฺวา  ภิกฺขุนีนํ
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ   ภิกฺขุนิโย  ภิกฺขูนํ  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ
ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ  อถโข  ภควา  เอตสฺมึ นิทาเน
เอตสฺมึ   ปกรเณ   ธมฺมึ   กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อนุชานามิ
ภิกฺขเว   ติริยนฺตรณาย   ภิกฺขุนิยา   สทฺธึ   สํวิธาย  เอกนาวํ  อภิรูหิตุํ
เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๔๕๗.๒}   โย   ปน  ภิกฺขุ  ภิกฺขุนิยา  สทฺธึ  สํวิธาย  เอกนาวํ
อภิรูเหยฺย  อุทฺธคามินึ  วา  อโธคามินึ  วา  อญฺญตฺร  ติริยนฺตรณาย  ๒-
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๔๕๘]   โย  ปนาติ  โย  ยาทิโส  ฯเปฯ ภิกฺขูติ ฯเปฯ อยํ อิมสฺมึ
อตฺเถ    อธิปฺเปโต    ภิกฺขูติ    ฯ    ภิกฺขุนี    นาม    อุภโตสงฺเฆ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ตริตพฺพา ฯ  ๒ ม. ติริยํ ตรณาย ฯ เอวมีทิเสสุ ปเทสุ ฯ
อุปสมฺปนฺนา   ฯ   สทฺธินฺติ   เอกโต   ฯ   สํวิธายาติ  อภิรูหาม  ภคินิ
อภิรูหาม   อยฺย   อภิรูหาม   อยฺย  อภิรูหาม  ภคินิ  อชฺช  วา  หิยฺโย
วา    ปเร    วา   อภิรูหามาติ   สํวิทหติ   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ
ภิกฺขุนิยา    อภิรูเฬฺห    ภิกฺขุ    อภิรูหติ   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ
ภิกฺขุสฺมึ    อภิรูเฬฺห    ภิกฺขุนี    อภิรูหติ   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ
อุภโต    วา    อภิรูหติ    อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   อุทฺธคามินินฺติ
อุชฺชวนิกาย     ฯ     อโธคามินินฺติ     โอชวนิกาย    ฯ    อญฺญตฺร
ติริยนฺตรณายาติ    ฐเปตฺวา   ติริยนฺตรณํ   ฯ   กุกฺกุฏสมฺปาเต   คาเม
คามนฺตเร   คามนฺตเร   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ  อคามเก  อรญฺเญ
อฑฺฒโยชเน อฑฺฒโยชเน อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๔๕๙]   สํวิทหิเต   สํวิทหิตสญฺญี   เอกนาวํ  อภิรูหติ  อุทฺธคามินึ
วา   อโธคามินึ   วา  อญฺญตฺร  ติริยนฺตรณาย  อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
สํวิทหิเต   เวมติโก   เอกนาวํ   อภิรูหติ   อุทฺธคามินึ  วา  อโธคามินึ
วา    อญฺญตฺร   ติริยนฺตรณาย   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   สํวิทหิเต
อสํวิทหิตสญฺญี   เอกนาวํ   อภิรูหติ   อุทฺธคามินึ   วา   อโธคามินึ  วา
อญฺญตฺร    ติริยนฺตรณาย   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   ภิกฺขุ   สํวิทหติ
ภิกฺขุนี   น   สํวิทหติ   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส  ฯ  อสํวิทหิเต  สํวิทหิตสญฺญี
อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อสํวิทหิเต   เวมติโก  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
อสํวิทหิเต อสํวิทหิตสญฺญี อนาปตฺติ ฯ
     [๔๖๐]   อนาปตฺติ    ติริยนฺตรณาย    อสํวิทหิตฺวา    อภิรูหนฺติ
ภิกฺขุนี   สํวิทหติ   ภิกฺขุ   น  สํวิทหติ  วิสงฺเกเตน  อภิรูหนฺติ  อาปทาสุ
อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                         อฏฺฐมสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                    -------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๙๔-๒๙๗.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=456&items=5
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=456&items=5&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=2&item=456&items=5
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=456&items=5
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=456
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_2
https://84000.org/tipitaka/english/?index_2