ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)
                                 จตุตฺถสิกฺขาปทํ
     [๘๖]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ  เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขู  อนุวสฺสํ
สนฺถตํ   การาเปนฺติ   ฯ   เต   ยาจนพหุลา   วิญฺญตฺติพหุลา   วิหรนฺติ
เอฬกโลมานิ   เทถ   เอฬกโลเมหิ   อตฺโถติ   ฯ  มนุสฺสา  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  สมณา  สกฺยปุตฺติยา  อนุวสฺสํ  สนฺถตํ
การาเปสฺสนฺติ   ยาจนพหุลา   วิญฺญตฺติพหุลา   วิหริสฺสนฺติ   เอฬกโลมานิ
เทถ  เอฬกโลเมหิ  อตฺโถติ  อมฺหากํ  ปน  สกึ  กตานิ  สนฺถตานิ ปญฺจปิ
ฉปิ วสฺสานิ โหนฺติ เยสํ โน ทารกา อูหทนฺติปิ ๑- อุมฺมิหนฺติปิ อุนฺทุเรหิปิ ๒-
ขชฺชนฺติ  อิเม  ปน  สมณา  สกฺยปุตฺติยา  อนุวสฺสํ  สนฺถตํ  การาเปสฺสนฺติ
ยาจนพหุลา  วิญฺญตฺติพหุลา  วิหริสฺสนฺติ  เอฬกโลมานิ  เทถ  เอฬกโลเมหิ
อตฺโถติ ฯ
     {๘๖.๑}   อสฺโสสุํ   โข   ภิกฺขู   เตสํ  มนุสฺสานํ  อุชฺฌายนฺตานํ
ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ   เย   เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ  หิ  นาม  ภิกฺขู  อนุวสฺสํ  สนฺถตํ
การาเปสฺสนฺติ   ยาจนพหุลา   วิญฺญตฺติพหุลา   วิหริสฺสนฺติ   เอฬกโลมานิ
เทถ   เอฬกโลเมหิ  อตฺโถติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ   ฯ  สจฺจํ  กิร  ภิกฺขเว  ภิกฺขู  อนุวสฺสํ  สนฺถตํ  การาเปนฺติ
ยาจนพหุลา      วิญฺญตฺติพหุลา     วิหรนฺติ     เอฬกโลมานิ     เทถ
@เชิงอรรถ:  ม. อุหทนฺติปิ ฯ   ม. อุนฺทูเรหิปิ ฯ
เอฬกโลเมหิ  อตฺโถติ  ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา กถํ
หิ   นาม   เต   ภิกฺขเว   โมฆปุริสา  อนุวสฺสํ  สนฺถตํ  การาเปสฺสนฺติ
ยาจนพหุลา     วิญฺญตฺติพหุลา     วิหริสฺสนฺติ     เอฬกโลมานิ    เทถ
เอฬกโลเมหิ   อตฺโถติ   เนตํ   ภิกฺขเว   อปฺปสนฺนานํ   วา  ปสาทาย
ปสนฺนานํ   วา   ภิยฺโยภาวาย   ฯเปฯ   เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว  อิมํ
สิกฺขาปทํ   อุทฺทิเสยฺยาถ   นวํ   ปน   ภิกฺขุนา   สนฺถตํ   การาเปตฺวา
ฉพฺพสฺสานิ   ธาเรตพฺพํ   ฯ   โอเรน   เจ  ฉนฺนํ  วสฺสานํ  ตํ  สนฺถตํ
วิสฺสชฺเชตฺวา   วา  อวิสฺสชฺเชตฺวา  วา  อญฺญํ  นวํ  สนฺถตํ  การาเปยฺย
นิสฺสคฺคิยํ    ปาจิตฺติยนฺติ   ฯ   เอวญฺจิทํ   ภควตา   ภิกฺขูนํ   สิกฺขาปทํ
ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๗๑-๗๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=86&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=86&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=2&item=86&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=86&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=86              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]