ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ สุตฺต. ขุ. ขุทฺทกปาฐ-ธมฺมปทคาถา-อุทานํ-อิติวุตฺตก-สุตฺตนิปาตา
         สุตฺตนิปาเต ทุติยสฺส จูฬวคฺคสฺส ปญฺจมํ สูจิโลมสุตฺตํ
     [๓๑๙]   ๕  เอวมฺเม  สุตํ  ฯ  เอกํ  สมยํ  ภควา  คยายํ วิหรติ
ฏงฺกิตมญฺเจ   สูจิโลมยกฺขสฺส   ๑-  ภวเน  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน
ขโร  จ  ยกฺโข  สูจิโลโม  จ  ยกฺโข  ภควโต  อวิทูเร  อติกฺกมนฺติ  ฯ
อถ   โข  ขโร  ยกฺโข  สูจิโลมํ  ยกฺขํ  เอตทโวจ  เอโส  สมโณติ  ฯ
เนโส  สมโณ  สมณโก  เอโส  ยาว  ๒-  อหํ  ปชานามิ ยทิ วา [๓]-
สมโณ ยทิ วา [๔]- สมณโกติ ฯ
     {๓๑๙.๑}   อถ  โข  สูจิโลโม  ยกฺโข  เยน  ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควโต   กายํ   อุปนาเมสิ  ฯ  อถ  โข  ภควา  กายํ
อปนาเมสิ   ฯ  อถ  โข  สูจิโลโม  ยกฺโข  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  ภายสิ
มํ  สมณาติ  ฯ  น  ขฺวาหนฺตํ  อาวุโส ภายามิ อปิ จ [๕]- เต สมฺผสฺโส
ปาปโกติ ฯ
     {๓๑๙.๒}   ปญฺหนฺตํ  สมณ  ปุจฺฉิสฺสามิ  สเจ  เม  น  พฺยากาสิ
จิตฺตํ  วา  เต  ขิปิสฺสามิ  หทยํ วา เต ผาเลสฺสามิ ปาเทสุ วา คเหตฺวา
ปารคงฺคาย ขิปิสฺสามีติ ฯ
     {๓๑๙.๓}   น  ขฺวาหนฺตํ อาวุโส ปสฺสามิ สเทวเก โลเก สมารเก
สพฺรหฺมเก    สสฺสมณพฺราหฺมณิยา    ปชาย   สเทวมนุสฺสาย   โย   เม
จิตฺตํ   วา   ขิเปยฺย   หทยํ   วา   ผาเลยฺย  ปาเทสุ  วา  คเหตฺวา
ปารคงฺคาย   ขิเปยฺย   อปิ   จ   ตฺวํ  อาวุโส  ปุจฺฉ  ยทากงฺขสีติ  ฯ
อถ โข สูจิโลโม ยกฺโข ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ
     [๓๒๐]   |๓๒๐.๖๙๖| ราโค จ โทโส จ กุโตนิทานา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สูจิโลมสฺส ยกฺขสฺส ฯ  ม. ยาวาหํ ฯ ยุ. ยาว ชานามิ ฯ
@๓-๔ ม. ยุ. โส ฯ  ยุ. โข ฯ
                          อรตี รตี โลมหํโส กุโตชา
                          กุโต สมุฏฺาย มโน วิตกฺกา
                          กุมารกา ธงฺกมิโวสฺสชนฺติ ๑- ฯ
     |๓๒๐.๖๙๗|   ราโค จ โทโส จ อิโตนิทานา
                          อรตี รตี โลมหํโส อิโตชา
                          อิโต สมุฏฺาย มโน วิตกฺกา
                          กุมารกา ธงฺกมิโวสฺสชนฺติ ๒- ฯ
     |๓๒๐.๖๙๘|   เสฺนหชา อตฺตสมฺภูตา    นิโคฺรธสฺเสว ขนฺธชา
                         ปุถู วิสตฺตา กาเมสุ        มาลุวาว วิตตา วเน ฯ
     |๓๒๐.๖๙๙|   เย นํ ปชานนฺติ   ยโตนิทานํ
                         เต นํ วิโนเทนฺติ  สุโณหิ ยกฺข
                         ตถุตฺตรํ ๓- โอฆมิมํ ตรนฺติ
                         อติณฺณปุพฺพํ อปุนพฺภวายาติ ฯ
                                     สูจิโลมสุตฺตํ ปญฺจมํ ฯ
                                      -------------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๓๗๘-๓๗๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=25&item=319&items=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=25&item=319&items=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=25&item=319&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=25&item=319&items=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=319              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_25 https://84000.org/tipitaka/english/?index_25

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]