บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
๙ รุรุมิคชาตกํ ๓- [๑๘๓๙] ตสฺส ๔- คามวรํ ทมฺมิ นาริโย จ อลงฺกตา โก ๕- เม ตํ มิคมกฺขาสิ มิคานํ มิคมุตฺตมํ ฯ [๑๘๔๐] มยฺหํ คามวรํ เทหิ นาริโย จ อลงฺกตา อหํ เต มิคมกฺขิสฺสํ มิคานํ มิคมุตฺตมํ ฯ [๑๘๔๑] เอตสฺมึ วนสณฺฑสฺมึ อมฺพา สาลา จ ปุปฺผิตา @เชิงอรรถ: ๑ ม. ปริจิตฺโต ฯ ๒ อภาณิโสติปิ ฯ ๓ ม. รุรุมิคราชชาตกํ ฯ ๔ สี. ยุ. กสฺส ฯ @๕ ม. โย ฯ ตํ ยุตฺตตรํ ฯ อินฺทโคปกสญฺฉนฺนา เอตฺเถโส ติฏฺฐติ มิโค ฯ [๑๘๔๒] ธนุํ อเทฺวชฺฌํ กตฺวาน อุสุํ สนฺนยฺหุปาคมิ ๑- มิโค จ ทิสฺวา ราชานํ ทูรโต อชฺฌภาสถ อาคเมหิ มหาราช มา มํ วิชฺฌิ รเถสภ โก นุ เต อิทมกฺขาสิ เอตฺเถโส ติฏฺฐติ มิโค ฯ [๑๘๔๓] เอส ปาปจโร โปโส สมฺม ติฏฺฐติ อารกา โส หิ ๒- เม อิทมกฺขาสิ เอตฺเถโส ติฏฺฐติ มิโค ฯ [๑๘๔๔] สจฺจํ กิเรวมาหํสุ นรา เอกจฺจิยา อิธ กฏฺฐํ นิปาวตํ ๓- เสยฺโย น เตฺวเวกจฺจิโย นโร ฯ [๑๘๔๕] กินฺนุ รุรุ ครหสิ มิคานํ กึ ปกฺขินํ กึ ปน มานุสานํ ภยํ หิ มํ วินฺทตินปฺปรูปํ สุตฺวาน ตํ มานุสิ ๔- ภาสมานํ ฯ [๑๘๔๖] ยมุทฺธรึ วาหเน วุยฺหมานํ มโหทเก สลิเล สีฆโสเต ตโตนิทานํ ภยมาคตํ มม ทุกฺโข หเว ราช อสพฺภิ สงฺคโม ฯ [๑๘๔๗] โสหํ จตุปฺปตฺตมิมํ วิหงฺคมํ ตนุจฺฉิทํ หทเย โอสชฺชามิ @เชิงอรรถ: ๑ สี. ยุ. สนฺธายุปาคมิ ฯ ๒ ม. โส ยํ ฯ ๓ สี. วิปลาวิตํ ฯ ม. นิปฺลวิตํ ฯ @๔ ม. มานุสี ฯ หนามิ ตํ มิตฺตทุพฺภึ อกิจฺจการึ โย ตาทิสํ กมฺมกตํ น ชาเน ฯ [๑๘๔๘] ธีรสฺส พาลสฺส หเว ชนินฺท สนฺโต วธํ นปฺปสํสนฺติ ชาตุ กามํ ฆรํ คจฺฉตุ ปาปธมฺโม ยญฺจสฺส ภตฺตํ ตเทตสฺส เทหิ อหญฺจ เต กามกโร ภวามิ ฯ [๑๘๔๙] อทฺธา รุรุ อญฺญตโร สตํ โส โย ทุพฺภิโน ๑- มานุสสฺส น ทุพฺภี กามํ ฆรํ คจฺฉตุ ปาปธมฺโม ยญฺจสฺส ภตฺตํ ตเทตสฺส ทมฺมิ อหญฺจ เต คามวรํ ททามิ ฯ [๑๘๕๐] สุวิชานํ สิคาลานํ สกุนฺตานญฺจ วสฺสิตํ มนุสฺสวสฺสิตํ ราช ทุพฺพิชานตรํ ตโต อปิ เจ มญฺญตี โปโส ญาติ มิตฺโต สขาติ วา โย ปุพฺเพ สุมโน หุตฺวา ปจฺฉา สมฺปชฺชเต ทิโส ฯ [๑๘๕๑] สมาคตา ชานปทา เนคมา จ สมาคตา มิคา ธญฺญานิ ๒- ขาทนฺติ ตํ เทโว ปฏิเสธตุ ฯ [๑๘๕๒] กามํ ชนปโท มาสิ รฏฺฐญฺจาปิ วินสฺสตุ น เตฺววาหํ รุรุํ ทุพฺเภ ทตฺวา อภย ปกฺขินํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. ทุพฺภโต ฯ ยุ. ทูภโต ฯ ๒ ม. สสฺสานิ ฯ [๑๘๕๓] มา เม ชนปโท อาสิ มา มํ ชนปโท อหุ ๑- น เตฺววาหํ มิคราชสฺส วรํ ทตฺวา มุสา ภเณติ ฯ รุรุมิคชาตกํ นวมํ ฯ ---------
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๕๙-๓๖๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1839&items=15 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1839&items=15&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=27&item=1839&items=15 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1839&items=15 ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1839 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]