ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๓ สุตฺต. ขุ. ปฏิสมฺภิทามคฺโค
     [๖๙๐]   กตมา   อริยา   อิทฺธิ  ฯ  อิธ  ภิกฺขุ  สเจ  อากงฺขติ
ปฏิกูเล      อปฺปฏิกูลสญฺญี     วิหเรยฺยนฺติ     อปฺปฏิกูลสญฺญี     ตตฺถ
วิหรติ    สเจ    อากงฺขติ    อปฺปฏิกูเล    ปฏิกูลสญฺญี    วิหเรยฺยนฺติ
ปฏิกูลสญฺญี   ตตฺถ   วิหรติ   สเจ   อากงฺขติ   ปฏิกูเล  จ  อปฺปฏิกูเล
จ     อปฺปฏิกูลสญฺญี    วิหเรยฺยนฺติ    อปฺปฏิกูลสญฺญี    ตตฺถ    วิหรติ
สเจ   อากงฺขติ   อปฺปฏิกูเล   จ  ปฏิกูเล  จ  ปฏิกูลสญฺญี  วิหเรยฺยนฺติ
ปฏิกูลสญฺญี   ตตฺถ   วิหรติ   สเจ   อากงฺขติ   ปฏิกูเล  จ  อปฺปฏิกูเล
จ   ตทุภยํ   อภินิวชฺเชตฺวา   อุเปกฺขโก   วิหเรยฺยํ  สโต  สมฺปชาโนติ
อุเปกฺขโก ตตฺถ วิหรติ สโต สมฺปชาโน ฯ
     {๖๙๐.๑}   กถํ   ปฏิกูเล   อปฺปฏิกูลสญฺญี  วิหรติ  ฯ  อนิฏฺฐสฺมึ
วตฺถุสฺมึ   เมตฺตาย   วา  ผรติ  ธาตุโต  วา  อุปสํหรติ  เอวํ  ปฏิกูเล
อปฺปฏิกูลสญฺญี วิหรติ ฯ
     {๖๙๐.๒}   กถํ   อปฺปฏิกูเล   ปฏิกูลสญฺญี   วิหรติ  ฯ  อิฏฺฐสฺมึ
วตฺถุสฺมึ  อสุภาย  วา  ผรติ  อนิจฺจโต  วา  อุปสํหรติ  เอวํ  อปฺปฏิกูเล
ปฏิกูลสญฺญี วิหรติ ฯ
     {๖๙๐.๓}   กถํ  ปฏิกูเล  จ  อปฺปฏิกูเล จ อปฺปฏิกูลสญฺญี วิหรติ ฯ
อนิฏฺฐสฺมึ   จ   อิฏฺฐสฺมึ   จ   วตฺถุสฺมึ   เมตฺตาย  วา  ผรติ  ธาตุโต
วา   อุปสํหรติ   เอวํ   ปฏิกูเล   จ   อปฺปฏิกูเล   จ   อปฺปฏิกูลสญฺญี
วิหรติ ฯ
     {๖๙๐.๔}   กถํ  อปฺปฏิกูเล  จ  ปฏิกูเล  จ  ปฏิกูลสญฺญี  วิหรติ ฯ
อิฏฺฐสฺมึ   จ   อนิฏฺฐสฺมึ  จ  [๑]-  อสุภาย  วา  ผรติ  อนิจฺจโต  วา
อุปสํหรติ เอวํ อปฺปฏิกูเล จ ปฏิกูเล จ ปฏิกูลสญฺญี วิหรติ ฯ
     {๖๙๐.๕}   กถํ  ปฏิกูเล  จ  อปฺปฏิกูเล  จ  ตทุภยํ อภินิวชฺเชตฺวา
อุเปกฺขโก   วิหรติ   สโต   สมฺปชาโน   ฯ   อิธ  ภิกฺขุ  จกฺขุนา  รูปํ
ทิสฺวา   เนว   สุมโน   โหติ   น   ทุมฺมโน  อุเปกฺขโก  วิหรติ  สโต
สมฺปชาโน   โสเตน   สทฺทํ   สุตฺวา  ฆาเนน  คนฺธํ  ฆายิตฺวา  ชิวฺหาย
รสํ   สายิตฺวา   กาเยน   โผฏฺฐพฺพํ   ผุสิตฺวา   มนสา  ธมฺมํ  วิญฺญาย
เนว   สุมโน   โหติ  น  ทุมฺมโน  อุเปกฺขโก  วิหรติ  สโต  สมฺปชาโน
เอวํ   ปฏิกูเล   จ   อปฺปฏิกูเล  จ  ตทุภยํ  อภินิวชฺเชตฺวา  อุเปกฺขโก
วิหรติ สโต สมฺปชาโน อยํ อริยา อิทฺธิ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๕๙๙-๖๐๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=31&item=690&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=31&item=690&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=31&item=690&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=31&item=690&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=31&i=690              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ https://84000.org/tipitaka/read/?index_31 https://84000.org/tipitaka/english/?index_31

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]