บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
[๑๐๙๖] ปุเรชาเต ตีณิ ปจฺฉาชาเต ตีณิ อาเสวเน เอกํ กมฺเม ตีณิ วิปาเก ตีณิ สพฺพตฺถ ตีณิ สมฺปยุตฺเต เอกํ วิปฺปยุตฺเต ตีณิ อตฺถิยา ปญฺจ นตฺถิยา เอกํ ฯ สนิทสฺสนทุกกุสลตฺติกํ นิฏฺฐิตํ ฯ อปฺปจฺจยมฺปิ อสงฺขตมฺปิ สนิทสฺสนมฺปิ น ลพฺภติ ฯ ----------
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๑๗๗-๑๗๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=44.1&item=1096&items=1 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=44.1&item=1096&items=1&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=44.1&item=1096&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=44.1&item=1096&items=1 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=44.1&i=1096 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_44 https://84000.org/tipitaka/english/?index_44
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]